ترون

دو دهه بعد از ناپدید شدن کوین فلین (جف بریجز) برنامه‌نویس کامپیوتر و طراح بازی‌های ویدیویی — که در واقع در دنیای دیجیتال بازی کامپیوتری خود گرفتار شده بود — پسرش سم (گرت هدلند) به دنبال یافتن یک صفحه مرموز فرستاده می‌شود. سم در حال جستجو در اطراف سالن بازی‌های ویدیویی قدیمی پدرش، به طور غیرمنتظره‌ای به شبکه (گرید) مکیده می‌شود، جایی که کلون مجازی پدرش، کلو (جف بریجز جوان با جلوه‌های دیجیتال) تلاش می‌کند او را بکشد. سم توسط کورا (اولیویا وایلد) نجات می‌یابد، یک برنامه مرموز که به عنوان شاگرد کوین در یک منظره دیجیتال مخفی که خارج از شبکه (آف گرید) در نظر گرفته می‌شود، خدمت می‌کند، جایی که کوین زندگی تقریباً زاهدانه‌ای دارد و امید خروج از دنیای مجازی را رها کرده است. با کمک کورا، سم تلاش می‌کند کلو را شکست دهد و هر سه نفر را از شبکه خارج کرده و به واقعیت بازگرداند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مضامین فیلم، یعنی فناوری و تأثیر آن بر زندگی ما، صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این ایده‌ها در حال حاضر نسبت به دهه ۸۰، زمانی که نسخه اصلی فیلم منتشر شد، بیشتر مورد توجه هستند؟ چرا یا چرا نه؟
• رویکردهای کلو و کوین در دنیای دیجیتال چگونه در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند؟ هر کدام چه چیزی را نمایندگی می‌کنند؟
• نظر شما در مورد جلوه‌های ویژه فیلم چیست؟ آیا تاثیرگذار بودند یا حواس‌پرت‌کننده؟
• این فیلم در مقایسه با نسخه اصلی چطور است؟ آیا فکر می‌کنید طرفداران زیادی داشته باشد؟

والدین باید بدانند که این دنباله مورد انتظار فیلم ترون محصول ۱۹۸۲ شامل سکانس‌های شدیدی است که به دلیل فیلمبرداری سه‌بعدی، تاثیرگذارتر هم شده‌اند. اگرچه خشونت (که شامل چند صحنه نزدیک به مرگ است) به دلیل اینکه برنامه‌ها می‌شکنند و خونریزی ندارند، کمتر به نظر می‌رسد، اما باز هم دیدن آن شوکه‌کننده است و ممکن است بینندگان جوان را بترساند. زبان فیلم شامل کلمات تندی مثل «لعنتی» و «احمق» است و صحنه‌های جنسی عمدتا شامل برنامه‌هایی با ظاهر زنانه است که لباس‌های تنگ و کفش‌های پاشنه بلند می‌پوشند. همچنین کمی معاشقه و در آغوش گرفتن بین دو شخصیت اصلی وجود دارد. برنامه‌ها می‌بوسند، می‌رقصند و می‌نوشند، هرچند نمی‌توان با اطمینان گفت که آن نوشیدنی الکلی است. پیام‌های فیلم درباره فناوری و روابط پدر و پسر در مرکز این ماجراجویی اکشن قرار دارند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ترون: میراث فیلمی با جلوه‌های بصری خیره‌کننده است. اما در حالی که بسیاری از سکانس‌های اکشن واقعاً شگفت‌انگیز هستند (از جمله مسابقه دوچرخه‌سواری نور که به یادماندنی است)، داستان کمی از نظر احساسی ضعیف است. چند صحنه برجسته وجود دارد (مانند صحنه کلوپ شبانه خنده‌دار، که تا حد زیادی به خاطر بازی دلپذیر و اغراق‌آمیز مایکل شین در نقش صاحب کلوپ است). واقعاً، بعد از اینکه جذابیت دیدن دو جف بریجز تمام می‌شود، چیز زیادی برای جذب شما به جز جلوه‌های ویژه وجود ندارد... خوشبختانه، برای طرفداران ترون اصلی، این ممکن است کافی باشد.شاید تازه‌کارها متوجه شوند که برای یک تریلر پر سر و صدا و پر از اکشن، ترون: میراث کمی کشدار است، با پایانی که به نتیجه‌ای که شاید انتظار داشتند، ختم نمی‌شود. نمی‌توان انکار کرد که جلوه‌های کامپیوتری ارزش دیدن در سه‌بعدی را دارند -- اگر شما یا فرزندتان به همه چیزهای ترون علاقه‌مند هستید، از جلوه‌های تکنولوژیک لذت خواهید برد -- اما داستان تقریبا نمی‌تواند از مقایسه با آن عقب نماند.