مرگ در مراسم خاکسپاری

در ارتباط با عنوانش، مرگ در یک مراسم تدفین با یک نوت غم‌انگیز شروع می‌شود، با یک کالسکه که به سمت خانه‌ای با دیوارهای پوشیده از پیچک می‌رود، جایی که پسر داغدار، دنیل (متیو مک‌فادین)، در انتظار است. تابوتی به داخل خانه حمل می‌شود، جایی که جدیت موضوع وقتی کنار گذاشته می‌شود که تابوت باز می‌شود... و دنیل می‌گوید، "عذرخواهی می‌کنم. این پدر من نیست." اینگونه سوارکاری شاد و خنده‌دار شروع می‌شود که فرانک اوز، کارگردان، در این کمدی بریتانیایی که خیلی هم بی‌نقص نیست، ارائه می‌دهد. این فیلم به لطف پیش‌فرضش، تصویری از یک گروه است—یک مراسم تدفین وجود دارد و همه در حال حاضر هستند، با بار شخصی‌شان. این فیلم شخصیت‌های زیادی را گرد هم می‌آورد، همه‌شان در پایان توسط این رویداد نه چندان جدی دگرگون می‌شوند. از جمله آن‌ها همسر دنیل، جین (کیلی هوز) است، که مرگ پدر شوهرش را به عنوان فرصتی برای خودش و دنیل می‌بیند تا بالاخره از خانه خانواده شوهرش فرار کنند؛ رابرت (روپرت گراوس)، برادر دنیل که خیلی موفق‌تر (و در نتیجه خودشیفته) است؛ و هاوارد (اندی نایمن)، یک آدم ترسو و ترسو که نزدیکی به مرگ فقط ترس‌هایش را تشدید می‌کند. همچنین مارتا (دیزی دونوان) و نامزدش، سایمون (الن تودیک)، که نگران بودن در اطراف پدر زن آینده‌اش است و به طور تصادفی یک آرام‌بخش مصرف می‌کند که ظاهرا چیز دیگری است. علاوه بر این، عمو آلفی (پیتر وان) بددهان، که بی‌اختیار است، و جاستین (یوان برمر)، که برای مارتا دلتنگی می‌کند. و سپس پیتر (پیتر دینکلیج) وجود دارد، غریبه‌ای که با یک راز اتمی ظاهر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اتفاقاتی که در گردهمایی‌های فامیلی برای مناسبت‌های مختلف رخ می‌دهد صحبت کنند، اعم از سالگرد‌ها، عروسی‌ها، تولد‌ها یا در این مورد خاص، مراسم تدفین. چرا این مناسبت‌ها گاهی رفتارهای نامناسب را در افراد برمی‌انگیزد (درحالی‌که انتظار می‌رود همه در بهترین حالت خود باشند)؟ آیا واقعاً جو و فضای این مراسم تا این حد پرتنش است؟ یا آیا چنین آشوب‌هایی فقط در فیلم‌ها اتفاق می‌افتد؟ مراسم تدفین واقعاً برای چیست؟ معمولاً در فیلم‌ها چطور به تصویر کشیده می‌شود؟ و این مورد چطور با آن‌ها متفاوت است؟

والدین باید بدانند که اگرچه این کمدی بریتانیایی یک فarsa است، موضوعات بزرگسالانه آن مانند مرگ، سوگواری و استرس ناشی از روابط خانوادگی احتمالا برای کودکان و نوجوانان جذاب نخواهد بود. این به این معنی نیست که شخصیت‌های بزرگسال در این فیلم مانند بزرگسالان رفتار می‌کنند. در واقع، آنها در بدترین حالت خود رفتار می‌کنند (که باعث می‌شود موقعیت‌های خنده‌دار ایجاد شود، اما برای بینندگان جوان و تاثیرپذیر الگوی مناسبی نیست). رقابت بین خواهر و برادر، رازهای جنسی، مصرف مواد مخدر و موارد دیگر همگی در این فیلم وجود دارند. همچنین در این فیلم الفاظ زشت و ناسزا (مانند f--k، s--t و wanker) و چند صحنه از باسن برهنه (به صورت غیرجنسی) وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با این همه افراد عجیب و غریب در مراسم، هر کدام سرشار از رفتارهای عجیب و غریب، مرگ در مراسم تشییع جنازه، یک کمدی غنی و پر از لحظات خنده دار است اما می توانست از ویرایش سود ببرد. خنده واقعا هرگز تمام نمی شود، حتی وقتی اجباری است. صحنه های خنده دار، اگرچه به طور قابل اطمینانی خنده دار هستند، به نظر نامناسب و بدتر از آن، غیرضروری می رسند. اگر اوز یک یا دو شخصیت عجیب و غریب و چند شوخی اضافی را حذف می کرد، یک کمدی کلاسیک می شد. با این حال، در انتهای فیلم، وقتی که یک پیچش دیگر به داستان اضافه می شود، حتی تماشاگران مقاوم هم به خنده می افتند. نمی توانید جلوی خنده تان را بگیرید و بلند بلند می خندید.