بخشش

دونالد کراوهاست در اثر قرارگرفتن در مضیقه مالی، تصمیم می‌گیرد تا در مسابقه قایقرانی دور دنیا شرکت کرده تا برنده جایزه پنج هزار دلاری آن باشد. او که تا کنون فقط در روزهای تعطیل در رودخانه‌ها، قایقرانی کرده است، هیچ تجربه‌ای از دریانوردی ندارد و کاملا مبتدی است. کار او ساخت تجهیزات قایقرانی است و تصمیم می‌گیرد تا قایق سفر را نیز در شرکت خودش بسازد اما برای این کار نیاز به یک اسپانسر دارد. طبق قراردادی که با اسپانسر مالی بسته می‌شود، اگر او مسابقه را ببازد، خانه و شرکتش را از دست می‌دهد. بالاخره روز موعود فرا می‌رسد و دونالد، به تنهایی با قایقی که می‌داند مناسب این سفر نیست، راهی دریا می‌شود. او در این سفر با مشکلات بسیاری مواجه می‌شود و در همان روزهای اول، خسته و ناامید شده و تصمیم می‌گیرد تا به رسانه‌ها، دروغ بگوید و سرعت حرکتش را بیشتر از آنچه که هست نمایش دهد. در حالی که خبر پیشروی‌ها و موفقیت‌های دروغینش به خانواده و مردم می‌رسد، ماه‌ها و به کندی در حال حرکت در مسیر است تا اینکه یک روز خود را بازنده مسابقه می‌بیند و از آنجا که روی بازگشت ندارد، خود را به درون آب انداخته و به زندگی‌اش پایان می‌دهد!

• درباره پیام‌های فیلم و تصمیمات شخصیت‌ها با فرزندان خود گفتگو کنید و از آن‌ها بپرسید: چرا دونالد شکست خورد؟ آیا تلاش و انگیزه برای رسیدن به هدف کافی است؟ تجربه چه نقشی در موفقیت انسان دارد؟ آیا بهتر است قبل از اینکه قدم‌های بزرگی در زندگی برداریم، از تجربه‌های کوچک و قدم‌های کوچک‌تر آغاز کنیم و یک دفعه وارد یک مسیر سخت و پر از خطر نشویم؟ در اطرافیان خود کسی را میشناسی که شکست خورده باشد و یا تا حالا برای خودت اتفاق افتاده؟ در آن زمان چه حسی داشتی؟ فکر می‌کنی می‌توانی راجع به شکست‌هایت با پدر و مادرت صحبت کنی؟ درک اطرافیان و به ویژه دوستان و خانواده چه نقشی در آرامش روح و روان تو خواهد داشت؟ گذشت و بخشش چه نقشی در این موضوع دارد؟ چرا دونالد به زندگی خود پایان داد؟ آیا فکر می‌کرد که کسی او را نخواهد بخشید؟ خیال‌پرداز بودن خوب است یا بد؟ علت خوب یا بد بودن آن را چه می‌دانی؟ خلاصه: درباره پیام‌های فیلم و تصمیمات شخصیت‌ها با فرزندان خود گفتگو کنید و پرسیدن سوالاتی مرتبط ذهنشان را به چالش کشیده و از مکنونات درونی‌شان آگاه شوید.

این فیلم، درس‌های بزرگی از زندگی دارد و فرصت خوبی است تا درباره آن با فرزندان خود گفتگو کنیم. دونالد با اینکه می‌دانست منابع مالی محدودی برای این مسابقه دارد اما بی‌پروا و به زبانی دیگر بی‌فکر! و فقط بر اساس یک سری داده‌های غلط و رویاپردازانه در مسابقه ثبت نام کرد و حتی اسپانسر مالی او نتوانست از پس هزینه‌های سنگین سفر برآید و از همین رو برای اطمینان از بازگشت سرمایه، خانه و شرکت او را گرو گرفت. در نتیجه قبل از اینکه اقدام به کاری کنیم بهتر است تمام جوانب آن را سنجیده و سپس با اطمینان، قدم در مسیر بگذاریم تا خدای ناکرده دچار سرنوشت دونالد نشویم! این فیلم به ما می‌گوید که تنها تلاش و انگیزه برای رسیدن به هدف، کافی نیست بلکه حتما هر کاری به ابزار و منابعی نیازمند است که اگر به آن‌ها مجهز نباشیم ممکن است شکست بخوریم. از طرفی پذیرش شکست در زندگی و پرهیز از ناامیدی نیز اهمیت بسیاری دارد. شکست پایان زندگی نیست و بلکه آغاز پیروزی است اگر به آن به منزله درسی بزرگ، نگاه کنیم. موضوع جالب توجه دیگر در این فیلم، نقش کِلر بود. با اینکه همیشه در همه یا اکثر فیلم‌های اروپایی و آمریکایی، زنان را در حال کار و تلاش بیرون از خانه می‌بینیم، در اینجا زنی خانه‌دار را مشاهده می‌کنیم که دارای سه فرزند است. او تمام تلاشش را برای بقای خانواده می‌کند و به شدت از همسرش حمایت می‌کند. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت نقش زن در درون خانواده است. در پایان پیشنهاد می‌کنیم برای تماشا از نسخه‌های پالایش‌شده استفاده کنید.                                خلاصه: این فیلم پیام‌های مثبت زیادی دارد. برای تماشا از نسخه‌های پالایش‌شده استفاده کنید.

این درام واقع‌گرایانه برای موضوع خود محافظه‌کارانه است. فیلم «ترحم» جزئیات زندگی کراهورست را بیان نمی‌کند و از بیان آن‌ها طفره می‌رود. این فیلم با حال و هوای رویاپردازانه و الهام‌بخش آغاز می‌شود، اما به سرعت مسیر خود را گم می‌کند و متوقف می‌شود؛ درست مانند ملوان بی‌تجربه‌ای که خود کراهورست بود. به نظر می‌رسد داستان واقعی بسیار تاریک‌تر از چیزی بوده که در این فیلم به صورت مودبانه و محتاطانه به تصویر کشیده شده است. «ترحم» فیلمی است که شخصیت‌هایش عباراتی مانند «آیا این کار ارزش والای شرکت را افزایش نمی‌دهد؟» را بیان می‌کنند، اما هرگز فحش نمی‌دهند، حتی زمانی که سیستم‌های ایمنی مهم شکست می‌خورند و با مرگ احتمالی روبرو می‌شوند یا زمانی که نان‌آور خانواده آنها را ترک می‌کند و آنها بیکار می‌شوند. این فیلم بسیار مودبانه است و به شخصیت مردی که شرط‌بندی‌های فاجعه‌باری مانند آنچه کراهورست واقعی انجام داد، نمی‌پردازد. همچنین این فیلم بسیار ملایم است و خطرات دریا یا جنون احتمالی را به صورت عمیق به تصویر نمی‌کشد.در زمینه بازیگری، عملکرد فیرث خوب است، اگرچه او به دلیل محدودیت‌های رویکرد فیلمسازی، محدود شده است. وایس به آرامی حقیقت را به عنوان زنی که بی‌چاره شاهد انجام یک کار احمقانه توسط شوهرش است، به تصویر می‌کشد، آنها تمام آینده مالی خود (و زندگی او) را بر این اساس شرط می‌بندند. اما ناتوانی فیلم در وارد شدن به جزئیات، ما را در این疑問 قرار می‌دهد که چرا باید به جستجوی کراهرست اهمیت دهیم. او تصمیمات اشتباهی می‌گیرد و کسانی را که به آنها اهمیت می‌دهد، رها می‌کند و فریب می‌دهد، و فیلمسازی به اندازه کافی به درون او نفوذ نمی‌کند تا ما را با خود همراه کند. بدتر از آن، پس از پایان این ماجراجویی، فیلم شکایتی را علیه رسانه‌ها و شهروندانی که فریب خورده بودند و از او حمایت می‌کردند، مطرح می‌کند؛ گویی که اتفاقی که افتاد تقصیر آنها بود، نه تقصیر او. موضوع فیلم «ترحم» قطعاً جذاب است - در واقع، نسخه کوچکتر و مستقل این داستان نیز ساخته شده است - اما این فیلم دریایی، به طور صادقانه‌ای، بیش از حد خشک و کسل‌کننده است.