نوع چهارم

میلا یوویچ در فیلم "چهارمین نوع" در نقش خودش ظاهر می‌شود و توضیح می‌دهد که رویدادهای فیلم بر اساس واقعیت هستند. او به بینندگان اطلاع می‌دهد که قرار است نقش دکتر ابیگیل تایلر، یک متخصص خواب در نام، آلاسکا را ایفا کند که شروع به تجربه پدیده‌های آزاردهنده‌ای در مصاحبه‌هایش با بیماران می‌کند. بازسازی‌های فیلمبرداری شده از این جلسات از بازیگران و همچنین فیلم ویدیویی از جلسات واقعی استفاده می‌کنند. کارگردان، اولاتوند اسانمی نیز در نقش خودش ظاهر می‌شود و با زنی فرسوده و رنج کشیده که به عنوان دکتر ابیگیل تایلر واقعی شناسایی می‌شود، مصاحبه می‌کند که داستان خود را روایت می‌کند. از طریق فیلمبرداری "واقعی" و بازسازی شده، بینندگان داستان تایلر را دنبال می‌کنند که در آن حقیقت را درباره آدم‌ربایی بیگانگان کشف می‌کند و شروع به تجربه تجربیات وحشتناکی می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این که آیا فکر می‌کنند اتفاقات فیلم واقعا رخ داده است یا نه، صحبت کنند. آیا چیزهایی که در فیلم ارائه شده‌اند، لزوما حقیقی هستند؟ چطور ممکن است جعل شده باشند؟ چگونه می‌توانید در چنین شرایطی واقعیت را از خیال تشخیص دهید؟
• اگر فیلم ساختگی باشد، چه تاثیری خواهد داشت و چه پیامدهایی به دنبال خواهد داشت؟
• چرا برخی از شخصیت‌ها آماده‌اند که باور کنند موجودات فضایی وجود دارند، در حالی که برخی دیگر آن را انکار می‌کنند؟
• چرا موجودات فضایی ممکن است علاقه‌مند به ربودن و آزمایش بر روی انسان‌ها باشند؟ آیا شرایط مشابهی وجود دارد که در آن انسان‌ها رفتاری مشابه نسبت به سایر گونه‌ها داشته باشند؟

در این فیلم تریلر علمی-تخیلی، کارگردان اولاتوند اسانمی، تصاویر واقعی از آدم‌ربایی موجودات فضایی را با بازسازی‌هایی که توسط بازیگران انجام شده، ترکیب کرده است که این ترکیب تشخیص واقعیت از خیال را دشوار می‌سازد و ممکن است برای کودکان گیج‌کننده یا فریبنده باشد. علاوه بر حس کلی ناامیدی، چند صحنه خشونت‌آمیز نیز وجود دارد که ممکن است برای برخی بینندگان ترسناک باشد، از جمله صحنه‌ای که در آن یک مرد همسر و فرزندانش را می‌کشد و سپس خودکشی می‌کند.

وقت زیادی صرف این خواهد شد که بفهمیم همه چیز در فیلم چهارمین نوع چقدر واقعی است. شک‌گرایان خوشحال خواهند شد که فیلم را تکه‌تکه کنند، در حالی که باورمندان تحت تأثیر نحوه ارائه فیلم قرار خواهند گرفت. صادقانه بگویم، بدون چارچوب «بر اساس رویدادهای واقعی» و فیلم‌های ویدئویی از حوادث به‌ظاهر واقعی، چیز زیادی در آن نیست؛ به عبارتی دیگر، اگر این فیلم به عنوان یک فیلم داستانی مستقیم درباره یک دکتر و برخی آدم‌ربایی‌های بیگانه ارائه می‌شد، کسل‌کننده بود.هیچ‌یک از شخصیت‌های فیلم واقعاً زنده و باورپذیر نیستند و فیلم زمان زیادی را صرف ارائه و پنهان کردن جزئیات می‌کند، بدون اینکه توانایی یا تمایلی برای اثبات یا رد چیزی داشته باشد. در نتیجه، راز و معما بسیار کمی در فیلم وجود دارد و هیچ زنجیره‌ای از رویدادها به جایی ختم نمی‌شود. ترس و وحشت فیلم در نهایت بسیار نامحسوس و نامشخص است و نمی‌تواند ترسناک باشد. با این حال، گاهی اوقات فیلم موفق می‌شود که ترس‌های کوتاه و مؤثری ایجاد کند و فضای تاریک و دلهره‌آوری ایجاد کند و ممکن است برای برخی از مخاطبان، یک فیلم ترسناک و سرگرم‌کننده باشد.