همه چیزی که می‌خواهم کریسمس است.

وقتی فینکل‌استاین‌ها مجبور می‌شوند برنامه‌های خود را برای گذراندن تعطیلات زمستانی در برف لغو کنند، تصمیم می‌گیرند پسرشان، ایرا، که شیفته کریسمس است، را برای یک هفته به دیدن پدربزرگ و مادربزرگش در فلوریدا بفرستند. در طول توقف در شیکاگو، ایرا با مایکی، پسر دیگری که به تنهایی سفر می‌کند و نمی‌خواهد تعطیلات خود را با عموزاده‌هایش در کریسماستاون، واشینگتن بگذراند، ملاقات می‌کند. چون هر دو پسر سال‌هاست خانواده‌شان را ندیده‌اند، تصمیم می‌گیرند جای خود را با هم عوض کنند تا هر پسر تعطیلاتی که می‌خواهد را تجربه کند. به نظر می‌رسد ایرا بالاخره قرار است کریسمس رؤیایی‌اش را تجربه کند، تا اینکه متوجه می‌شود خیلی دیر شده و تنها چیزی که واقعاً می‌خواهد، بودن با خانواده واقعی‌اش است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل خاص بودن تعطیلات صحبت کنند. تعطیلات مورد علاقه شما کدام است و چگونه آن را جشن می‌گیرید؟
• برخی از فیلم‌های تعطیلات مورد علاقه‌تان کدام‌ها هستند؟ آیا فکر می‌کنید این فیلم به همان خوبی فیلم‌های مورد علاقه‌تان است؟ چرا، یا چرا نه؟
• ایرا نمایشی به نام کریسمس برای همه اجرا می‌کند. منظورش چیه؟ منظور از کریسمس برای همه چیه؟

والدین باید بدانند که سوئیچماس نگرانی‌های بسیار کمی را به همراه دارد. شخصیتی در فیلم نشان داده می‌شود که مارتینی می‌نوشد و رفتار مستی از خود نشان می‌دهد. برخی قلدری‌ها به شکل تعقیب و تخریب اموال وجود دارد که به‌طور ایمن حل می‌شود، اما صحنه‌ای که در آن پدری پسرش را سرزنش و هل می‌دهد، که به نظر می‌رسد حدود ۱۲ سال دارد، بدون حل هرگونه مسئله‌ای به پایان می‌رسد، زمانی که پدر به داخل خانه برمی‌گردد. همه بزرگسالان و کودکان دیگر الگوی خوبی هستند و فیلم پیام‌های مثبتی را در مورد اهمیت خانواده و فراگیری روحیه تعطیلات منتقل می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

سویچماس داستانی دلنشین و پیام‌های مثبت و فراگیر در مورد کریسمس دارد. کودکان از داستان کلاسیک «دغل‌بازی» لذت خواهند برد، اما بزرگسالان و نوجوانان ممکن است از کلیشه‌ها عبور کنند: بله، بچه‌ها نمایش بزرگی برای نجات کریسمس ترتیب می‌دهند؛ و بله، قلدری وجود دارد (که خط داستانی آن شبیه تلاش مصنوعی برای ایجاد درام به نظر می‌رسد). بعید است که کودکان از نقایص تولید آزرده شوند. بیشتر بازیگران کودک قابل قبول هستند، اما برخی از آنها به شدت خودآگاه هستند. دو سکانس رویایی CGI ظاهری کم‌هزینه و موسیقی آزاردهنده و شیرین دارند. کیفیت کلی تولید احساس یک برنامه تلویزیونی را دارد که فقط یک یا دو درجه از یک مجموعه اصلی در دیزنی یا نیکلودئون پایین‌تر است.