بانوی من

ماتیاس (کوین کلاین) نمایشنامه‌نویسی است که چیزی قابل توجه ننوشته، سه ازدواج ناموفق داشته و چیزی به جز یک آپارتمان زیبا، هرچند خراب، در منطقه‌ای عالی در پاریس که از پدرش به ارث برده، ندارد. وقتی ماتیاس بالاخره به فرانسه می‌رسد تا آپارتمان را به نام خود کند، متوجه می‌شود که کاملا متعلق به او نیست: یک مستاجر ۹۲ ساله به نام ماتیلد (مگی اسمیت) هنوز در آن زندگی می‌کند، با دخترش، کلویی (کریستین اسکات توماس)، در یک قرارداد به نام ویجر. طبق قانون املاک و مستغلات فرانسه، ماتیلد می‌تواند تا زمان مرگش در آن آپارتمان بماند - و او فردی سرزنده است - و ماتیاس ملزم است تا برای حفظ حق مالکیت خود، به او پرداخت‌های ماهانه بدهد. و گویی این پیچیدگی کافی نبود، ماتیاس متوجه می‌شود که پدرش را اصلا نمی‌شناخته است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم مادربزرگ من صحبت کنند. چه نکاتی را فیلمساز می‌خواهد بیننده از این فیلم با خود داشته باشد؟ آیا شخصیت‌های فیلم به عنوان الگو در نظر گرفته شده‌اند؟
• درباره رابطه ماتیاس و کلویی چه فکر می‌کنید؟ در طول فیلم چطور تغییر می‌کند و آیا این تغییر به نظر طبیعی می‌رسد؟
• در دوران کودکی، پدر ماتیاس با او چگونه رفتار می‌کرد؟ چرا نسبت به مادر ماتیاس اینقدر سرد بود؟ این موضوع چه تأثیری بر هر دوی آنها داشت؟

والدین باید بدانند که فیلم «بانوی پیر من» حول رازهای خانوادگی بسیار آشفته و پنهان‌مانده‌ای می‌چرخد که در نهایت فاش می‌شوند و زندگی سه نفر را مختل می‌کنند (هیچ‌کدام از این افراد قابل تحسین نیستند) و همگی زخم‌های قدیمی را التیام می‌بخشند. برخی بحث‌های شدید وجود دارد و یک الکلی در حال بهبودی در یک عودت ناخوشایند و چشمگیر از روند بهبودی خود، از مسیر خارج می‌شود. الفاظ رکیک بسیار اندک است و همین باعث می‌شود کلمات (د--ک، س--ت) تاثیر قوی‌تری داشته باشند. همچنین برخی صحنه‌های بوسیدن، رابطه جنسی خارج از صحنه و نوشیدن الکل به صورت تفننی و اجتماعی وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

اسرائیل هوروویتس نمایشنامه‌نویس، این نسخه سینمایی از نمایشنامه‌ی صحنه‌ای خود با همین نام را کارگردانی می‌کند و برخی از بهترین کارهای کلاین را به نمایش می‌گذارد. این مرد واقعا به عنوان یک هدیه، از نظر بازیگری، قدردانی نمی‌شود و در اینجا او با چیزهای زیادی روبرو است؛ ماتیاس مردی شکسته است که به زندگی‌ای امیدوار است که امیدوار است بهتر از آنچه بوده، باشد. و شریک دوئل او بانو مگی اسمیت است که هرگز کوتاه نمی‌آید و باعث می‌شود اجراها شگفت‌انگیز شوند.اما فیلم من و مادام توسط ساختارش محدود شده. پیچیدگی‌های داستان یکی پس از دیگری حل می‌شوند، اما فیلم به اندازه‌ی کافی کشش ندارد، در حالی که داستانی به این غنای محتوا به کشش بیشتری نیاز دارد. یک تغییر در داستان در پرده‌ی سوم، یک رابطه‌ی عاشقانه‌ی در حال شکوفایی را به خطر می‌اندازد، اما این موانع کمی مصنوعی به نظر می‌رسند. و از نظر لحن، فیلم از این سو به آن سو می‌رود، یک لحظه عجیب و خنده‌دار و لحظه‌ای دیگر تاریک و افسرده‌کننده. این فیلم به عنوان نگاهی به یک ساختار فرانسوی کمتر شناخته شده برای مالکیت املاک، جالب است. به عنوان مطالعه‌ای در رفتار انسان، جذاب است. اما در مجموع، فقط فیلم متوسطی است.