هیتمن

نیکا (با بازی اولگا کوریلنکو) که در فیلم هیتمن اقتباسی از بازی ویدئویی، توسط مامور 47 (تیموتی اولیفانت) سردرگم شده است، از او تشکر می‌کند اگر اینقدر از دست او عصبانی نبود. نیکا حق دارد که سردرگم باشد، مامور 47 مامور به کشتن اوست اما بعدا تصمیم می‌گیرد که نجاتش دهد. نیکا قطعا به کمک نیاز دارد. او یک فاحشه‌ی نیمه‌عریان و آرایش‌کرده است که توسط میخائیل بلیکوف، رئیس‌جمهور فعلی روسیه (با بازی اولریش تامسن) استخدام و مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. حالا مامور 47 وارد داستان می‌شود. او از کودکی توسط سازمانی منفور به نام "سازمان" برای تبدیل شدن به یک قاتل حرفه‌ای آموزش دیده است. مامور 47 دچار فلش‌بک‌هایی می‌شود که در آن، او و یتیم‌های دیگر در حالی که آموزش تیراندازی می‌بینند و بارکدهایی روی سرشان خالکوبی می‌شود، در نور فلورسنت مات، رنگ‌پریده و نگران به نظر می‌رسند. وقتی بزرگ می‌شوند، ماموران مزدورانی خوب هستند که هزینه‌های گزافشان مستقیما به حساب‌های مخفی فراساحلی واریز می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت "خوب‌ها" و "بدها" در این فیلم صحبت کنند. آیا واقعاً با هم متفاوت هستند؟ چرا برخی از شخصیت‌ها دوست‌داشتنی‌تر از بقیه هستند؟ شخصیت‌های مبتنی بر بازی‌های ویدیویی چه تفاوتی با شخصیت‌هایی دارند که برای رسانه‌های دیگر خلق شده‌اند؟ فیلم‌هایی که بر اساس بازی‌های ویدیویی ساخته می‌شوند، معمولاً چه شباهت‌هایی دارند؟ معمولاً این فیلم‌ها چقدر با بازی‌هایی که بر اساس آنها ساخته شده‌اند، تفاوت دارند؟

والدین باید بدانند که این فیلم بر اساس یک بازی ویدئویی خشن در مورد یک قاتل حرفه‌ای ساخته شده است و به همین دلیل شامل صحنه‌های زیادی از تیراندازی، مبارزه، چاقو کشی، افتادن، خون و اجساد زخمی یا مرده است. شخصیت‌ها بی‌رحم و حسابگر هستند، حتی آنهایی که قرار است "قهرمان" داستان باشند. زن داستان که در خطر است، به شدت جنسیت‌زده به تصویر کشیده شده است - تصاویر مکرری از سینه‌ها (گاهی برهنه)، پاها، پشت و دهان غنچه کرده او نشان داده می‌شود. الفاظ زشت و ناسزا نیز در فیلم استفاده می‌شود، از جمله چندین بار استفاده از کلمه "فاحشه". صحنه‌های مصرف مواد مخدر به صراحت نشان داده می‌شود، از جمله استنشاق کوکائین، سیگار کشیدن و نوشیدن الکل.

حتی در حالی که تعاملات 47 با نیکا ظاهراً روند او را تغییر می‌دهد، مأمور مخفی، مانند فیلم و بازی ویدئویی، همه‌چیز درباره خشونت است. صحنه پس از صحنه (بسیاری با حرکت آهسته نمایش داده می‌شوند و با "آوه ماریا" همراه هستند) او را در حال تیراندازی، چاقو زدن، لگد زدن و مبارزه با مخالفانش نشان می‌دهد - از جمله روس‌های بدذات (برادر میخائیل حتی فاسدتر است) و مأمور اینترپل بسیار متعهد به نام مایک ویتیر (با بازی داگری اسکات). اگر مایک یک بار بگوید، چهار بار گفته: سه سال است که دنبال 47 است، "بهتر از هر کسی او را می‌شناسد" و هنوز نمی‌تواند با برنامه‌ریزی استادانه 47 همگام شود.در تمام حرکات موزون خود، 47 همچنان دست و پا چلفتی است، به‌ویژه زمانی که نیکا اطراف اوست. این موضوع ممکن است او را دوست‌داشتنی نشان دهد، اما فیلم فرصت زیادی برای صحبت کردن به او نمی‌دهد، چه برسد به کنار گذاشتن اسلحه‌هایش. او که کت و شلوار پوشیده، سر تراشیده‌اش در زیر نور تند ایستگاه‌های راه‌آهن و لابی هتل‌ها می‌درخشد و معمولاً توجه دیگران را به خود جلب می‌کند که بارها باعث فرار او از دست مقامات شده است. البته، او در کار خود مهارت دارد. اما خیلی هم خسته به نظر می‌رسد.