داستان عشق و تاریکی

داستان عشق و تاریکی -- اولین تجربه کارگردانی ناتالی پورتمن، بازیگر برنده جایزه اسکار -- اقتباسی است از خاطرات نویسنده اسرائیلی آموس اوز با نام مشابه در مورد دوران کودکی‌اش در اسرائیل در کنار والدینی که خانواده‌هایشان را در هولوکاست از دست داده بودند. در پایان جنگ جهانی دوم، اسرائیل هنوز فلسطین تحت کنترل بریتانیا است، پر از یهودیان فراری از جنایات اروپا ضد یهود. پدر اوز (با بازی امیر تسلر)، آریِه (با بازی گیلاد کاهانا)، یک دانشمند در حال رشد است، در حالی که مادرش، فانیا (با بازی پورتمن)، یک قصه‌گوی فوق‌العاده است که پسر حساسش را بسیار دوست دارد. در حالی که اوز بزرگ می‌شود -- در دوران پرتلاطم پیرامون شکل‌گیری اسرائیل -- مادرش به‌تدریج دچار افسردگی شدیدتری می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد «داستان عشق و تاریکی» به عنوان اقتباسی از یک زندگی‌نامه خودنوشت صحبت کنند. این «فیلم زندگی‌نامه‌ای» چگونه با بقیه مقایسه می‌شود؟ چرا فکر می‌کنید اینقدر روی زندگی اولیه نویسنده و رابطه‌اش با والدینش تمرکز دارد؟
• آیا خشونت واقع‌گرایانه با موضوع جنگ، تاثیری متفاوت بر بینندگان دارد در مقایسه با خشونت‌های کارتونی یا اغراق‌شده؟ دلیل این تفاوت می‌تواند چیست؟
• کدام شخصیت‌ها همدلی را نشان می‌دهند؟ چرا این یک قدرت شخصیت مهم است؟
• چگونه بیماری روانی در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا به نظرتان همدلانه است؟ واقع‌گرایانه است؟
• به نظر شما منظور نویسنده از دو ملت ستم‌کشیده، که می‌توان آن‌ها را «عموزاده» نامید، چیست که به جای اتحاد با هم می‌جنگند؟ اهمیت این واقعیت که آموس و دختر جوان عرب که با او ملاقات می‌کند زبان یکدیگر را می‌دانند چیست؟

والدین باید بدانند که «یک داستان عشق و تاریکی» اقتباسی به زبان عبری از خاطرات نویسنده آموس اوز است که در مورد بزرگ شدن او در فلسطین-اسرائیل بعد از جنگ جهانی دوم است. ناتالی پورتمن در اولین تجربه کارگردانی خود، در نقش مادر اوز ظاهر می‌شود، که به افسردگی مبتلا بود - عمدتاً به این دلیل که او از جنگ جان سالم به در برد در حالی که بسیاری از اعضای خانواده‌اش در هولوکاست جان باختند، اما همچنین به این دلیل که واقعیت اسرائیل هرگز با رویای آرمانی او مطابقت نداشت. خشونت قابل توجهی در فیلم وجود دارد، از جمله فلش‌بک‌هایی به وحشیگری‌های جنگ جهانی دوم و صحنه‌هایی از کشته شدن افراد در طول جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل. در یک سکانس، کودکی در حال بازی در خیابان مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و کشته می‌شود. یکی از شخصیت‌ها با مصرف بیش از حد دارو خودکشی می‌کند. چند شخصیت سیگار می‌کشند و نوشیدن الکل در جمع وجود دارد. چند صحنه از بوسیدن یک زوج متأهل وجود دارد و یک صحنه وجود دارد که به خیانت شوهر اشاره می‌کند. زیرنویس‌ها شامل کلمات «لعنتی» و «جهنم» هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ناتالی پورتمن در اولین تجربه کارگردانی خود با ظرافت و حساسیت، جزئیات زندگی آموس اوز و شکل‌گیری اسرائیل را به تصویر می‌کشد. این بازیگر و کارگردان برنده جایزه اسکار، خود اسرائیلی است (دارای دو تابعیت) و به زبان عبری مسلط است، و به‌طور واضح به موضوع فیلم علاقه‌مند است - خاطرات کودکی اوز و ادای احترام به مادرش، که داستان‌های او درباره زندگی پیش از جنگ جهانی دوم در ریونه (اکنون بخشی از اوکراین) عشق به داستان‌ها را در اوز پرورش داد. پورتمن در نقش دوگانه خود به عنوان کارگردان و بازیگر (چشم‌های درشت و پراحساس او برای القای حس غم و اندوه ایده‌آل هستند) به خوبی ظاهر می‌شود.تسلر نیز در نقش جوانی از نقش آفرینی خوبی برخوردار است، اما داستان عشق و تاریکی به همان اندازه در مورد مادرش و روزهای اولیه اسرائیل است که در مورد تجربیات دوران کودکی خودش است. در حالی که تقسیم زمان بین دو شخصیت اصلی منطقی است، زیرا داستان ها به وضوح در هم تنیده شده اند، گاهی اوقات آرزو می کنید کمی بیشتر از مادر پیچیده از را ببینید، که انگیزه ها و تراژدی های او ناشناخته هستند، البته به این دلیل که داستان از دیدگاه پسرش روایت می شود. کسانی که به دنبال نگاهی کلی به زندگی از هستند باید بدانند که این فیلم فقط برش کوچکی از زندگی او را پوشش می دهد - به خصوص سال های بین ۱۹۴۵ و ۱۹۵۲، زمانی که اسرائیل به یک ملت تبدیل می شود و مادرش با افسردگی مبارزه می کند که در نهایت جان او را گرفت.