شبح اپرا

در این موزیکال که بر اساس داستان گاستون لورو ساخته شده، یک دیوانهٔ نقاب‌دار با استعداد (جرارد باتلر) که زیر خانهٔ اپرا زندگی می‌کند، عاشق سوپرانوی جوان و زیبا، کریستین (امی روسوم) می‌شود. کریستین باور دارد او فرشتهٔ موسیقی است که توسط پدرش فرستاده شده تا به او آموزش دهد. اما او فرشته نیست و هر کاری می‌کند تا کریستین را به ستاره‌ای تبدیل کند و او را در اختیار داشته باشد. در ابتدا، کریستین توسط شبح مسحور می‌شود. او کریستین را به خانهٔ غارمانندش در زیر صحنه می‌برد و برایش می‌خواند و الهام‌بخش او می‌شود تا با اشتیاق بخواند. درست در زمانی که صاحب تئاتر، مکان را به دو فروشندهٔ آهن قراضه می‌فروشد، شبح ترتیب می‌دهد تا کریستین نقش اصلی را در جدیدترین تولید اپرا به دست آورد. تیم جدید، حامی جدیدی دارد، یک اشراف‌زادهٔ جوان و خوش‌قیافه به نام رائول (پاتریک ویلسون) که زمانی معشوق دوران کودکی کریستین بوده است. او و کریستین عاشق هم می‌شوند اما شبح اجازه نمی‌دهد کریستین با کسی جز خودش باشد، حتی اگر به معنای نابود کردن هر چیزی باشد که برایش مهم است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد علایق شبح به کریستین صحبت کنند. آیا می‌توانید کسی را بدون شناختن او دوست داشته باشید؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد نحوه استفاده از دو ترانه کلیدی در فیلم برای روشن کردن روابط و احساسات مختلف صحبت کنند.

والدین باید بدانند که این فیلم شامل صحنه‌های خطرناک و خشونت‌آمیز است و برخی تصاویر گرافیکی را به نمایش می‌گذارد. صحنه‌های جنسی ملایم و غیر صریح با پیامدهای شکارگرانه وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

با وجود صحنه‌پردازی‌های باشکوه، لباس‌های مجلل و حرکت‌های دوربین، فیلم فانتوم اپرا که با شکوه تولید شده، ایستا، خسته‌کننده و نمایشی به نظر می‌رسد. بیشتر فیلم روی صحنه اتفاق می‌افتد و عملاً هیچ حرکتی وجود ندارد، آدم‌ها فقط می‌ایستند و می‌خوانند به جای اینکه حرکت کنند یا، خب، بازی کنند.احساسات داغی که با موسیقی بنفش اندرو لوید وبر همراه شده، به‌طور ذاتی نمایشی هستند، به همین دلیل فیلم به اندازه نمایش صحنه‌ای تاثیرگذار نیست و اجراها بیشتر حول موسیقی می‌چرخند تا داستان. کریستین، رائول و شبح در تئاتر می‌خوانند، در غارها می‌خوانند، در گورستان می‌خوانند و در یک مهمانی نقاب‌دار می‌خوانند. اما جرارد باتلر بی‌روح به عنوان شبح هرگز تهدید یا جاذبه آن دیوانه درخشان را که موسیقی شب را می‌شنود، منتقل نمی‌کند.