به گاتاکا خوش آمدید

گتاکا در آینده‌ای نه چندان دور اتفاق می‌افتد، در دنیایی که به شدت به کمال انسان اهمیت می‌دهد، به حدی که مهندسی ژنتیک به امری عادی تبدیل شده و منجر به یک دوگانگی اجتماعی ناخوشایند شده است. "داراها" موجوداتی هستند که در ظرف پتری طراحی شده‌اند تا از نظر ژنتیکی کامل باشند ("معتبرها"). "ندارها" به طور طبیعی متولد شده‌اند و به همین دلیل ناقص تلقی می‌شوند ("غیر معتبرها"). وینسنت فریمن (ایتن هاک) به طور طبیعی با یک بیماری قلبی متولد شده و در دسته دوم قرار می‌گیرد، ظاهراً به زندگی به عنوان یک نظافتچی حقیر رضایت داده است. عزم او برای سفر به فضا به حدی قوی است که به حد افراطی "اجاره" هویت یک معتبر فلج شده به نام جروم مورو (جود لا) را بر عهده می‌گیرد. وینسنت نمی‌تواند از هویت غیر معتبر خود فرار کند؛ DNA او در یک مژه پیدا می‌شود و او را در جرمی که مرتکب نشده، مقصر می‌داند. با تهدید شدن هویت و رویای وینسنت، پارانویا افزایش می‌یابد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد موضوعات این فیلم، از جمله هویت، رقابت و مفاهیم جامعه آینده در مورد کمال صحبت کنند. همچنین بحث در مورد موضوعاتی مانند شبیه‌سازی، تحقیقات ژنتیکی و سرقت هویت می‌تواند مفید باشد.
• چه مثال‌های دیگری از فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی علمی-تخیلی وجود دارد که به بررسی مضامین عمیق‌تر مرتبط با مسائل جامعه معاصر می‌پردازند؟
• چرا فکر می‌کنید علمی-تخیلی اغلب به‌عنوان راهی برای مطرح کردن پرسش‌ها در مورد جهان و جامعه ما استفاده می‌شود؟

والدین باید بدانند که گتاکا فیلمی علمی-تخیلی محصول ۱۹۹۷ است که در آن اتان هاوک باید جامعه‌ای متمرکز بر مهندسی ژنتیک را فریب دهد تا بتواند به رویای خود برای سفر به فضا دست یابد. این فیلم برای طرفداران علمی-تخیلی با پیام‌های عمیق مرتبط با دنیای ما، موضوعات زیادی برای تفکر و بحث با نوجوانان و بزرگسالان ارائه می‌کند. اخلاق زیستی، مهندسی ژنتیک، اراده آزاد فردی در مقابل سرنوشت از پیش تعیین‌شده و پیامدهای احتمالی پیشرفت فناوری، همگی مورد بررسی قرار می‌گیرند. شخصیت اصلی، وینسنت، به عنوان یک "نامعتبر" متولد می‌شود -- از طریق روش‌های سنتی باردار شده است، نه از طریق بهبود ژنتیکی -- و به همین دلیل به یک عمر کار یدی محکوم می‌شود، اما با این وجود، در جستجوی راهی برای فراتر رفتن از موانع اجتماعی برای رسیدن به رویای خود، بی‌باک است. یک شخصیت در دفتر کارش به قتل می‌رسد، و برکه‌ای از خون اطراف سرش وجود دارد. شخصیت دیگری با سوزاندن خودکشی می‌کند. صحنه بسیار مختصر رابطه جنسی بدون برهنه‌گی صریح وجود دارد. دکتری به طور ضمنی به اندازه بزرگ آلت تناسلی شخصیت اصلی اشاره می‌کند. یکی از شخصیت‌های اصلی اغلب مست به نظر می‌رسد، ظاهراً به الکل روی آورده است تا از مسیری که نمی‌خواهد در زندگی طی کند، فرار کند. کلمه "لعنتی" دو بار استفاده شده است. سیگار کشیدن. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

گتاکا داستانی آشناست، فیلمی با مفهومی عمیق که شروع خوبی دارد، اما در ادامه به دلیل روایت‌گری ضعیف، از مسیر منحرف می‌شود. مفهوم فیلم به قدری قدرتمند است که می‌تواند آینده‌ای تیره و تار را به تصویر بکشد که شایسته یک فیلم نوآر آینده‌نگر مانند بلید رانر است. با این حال، در پایان فیلم، سبک خالی و قدیمی دهه 1950 آن تنها توسط طرفداران فیلم‌های کلاسیک به عنوان ادای احترامی به ژان-لوک گدار و فیلم آلفاویل او درک می‌شود.حفره‌های داستانی یکی پس از دیگری، مسیر را پر از دست‌انداز می‌کند. هرگز به‌طور واضح به ما گفته نمی‌شود که چرا سفر فضایی برای وینسنت این‌قدر مهم است. همچنین، به ما گفته نمی‌شود که چرا انتخاب او برای وانمود کردن به عنوان جروم، از مقابله با سیستم با بودن خودش، قهرمانانه‌تر است. پس از به هم بافتن نه‌چندان منظم یک علاقه‌مندی عاشقانه با یک Valid به نام آیرین (اوما تورمن)، پایان فیلم به دنبال استعاره است، اما رضایت‌بخش نیست. با این حال، تماشای آن لذت‌بخش است.