کی پکس

کویین اسپیسی در این فیلم نقش پروت را ایفا می‌کند، فردی که پس از ادعای اینکه از سیاره دیگری به نام کی-پکس است و با پرتو نور به زمین سفر کرده، در یک بیمارستان روانی بستری می‌شود. او تحت درمان دکتر مارک پاول (جف بریجز) قرار می‌گیرد. داستان پروت آنقدر کامل و جذاب است که پاول مصمم می‌شود حقیقت را کشف کند، بیشتر برای ارضای کنجکاوی خود rather تا هر گونه فایده درمانی برای پروت. دیگران نیز تحت تاثیر داستان‌های پروت قرار می‌گیرند. برادر همسر مارک که ستاره‌شناس است، علی‌رغم تعهدش به عنوان یک دانشمند به تجربه‌گرایی عقلانی، آنقدر تحت تاثیر پاسخ‌های پروت به سوالاتش قرار می‌گیرد که تنها می‌تواند بگوید: «نمی‌دانم چه چیزی را باور دارم. فقط می‌دانم چه چیزی را دیدم.» بیماران هم‌اتاقی پروت شروع به التماس کردن برای بازگشت به کی-پکس با او می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره واکنش افراد در برابر تراژدی‌های غیرقابل تصور و این که چگونه بودن در نقش یک غریبه می‌تواند بینش‌هایی را به فرد بدهد که دیگران از آن غافل هستند، صحبت کنند. چرا همه می‌خواستند به ک-پکس بروند؟ چرا بازتاب‌های پروت و مارک را قبل از این که با هم صحبت کنند، در هم می‌بینیم؟ چرا پروت گفت که ما قدرت درمان خود را در درون خود داریم؟ این جمله درباره نیاز خود او به درمان چه معنایی داشت؟ چرا هم مارک و هم کلانتر می‌گویند که نمی‌خواهند حقیقت را بدانند؟ برخی خانواده‌ها ممکن است بخواهند درباره رفتار غیرحرفه‌ای (و غیرواقع‌گرایانه) مارک در درمان پروت صحبت کنند.

والدین باید بدانند که این فیلم حاوی صحنه‌های کوتاهی از زبان تند، نوشیدن الکل در جمع و اشاره به بارداری نوجوانان، تجاوز و قتل است. یک جرم وحشتناک اتفاق می‌افتد که بیشتر آن خارج از صحنه فیلم است، اما ما اجساد و خون را می‌بینیم. کودکی به‌طور مختصر در معرض خطر خفیف قرار می‌گیرد.

فیلم K-PAX با وجود برخی کلیشه‌های رایج در سینما، مانند فضای "سرزمین عجیب و غریب و پر از آدم‌های بامزه" که فقط در فیلم‌ها دیده می‌شود و همچنین تم تکراری "بیمار درمانگر پزشک" که بسیار محبوب است، با چالش‌های دشواری روبرو است. با این حال، فیلم موفق می‌شود این موانع را پشت سر بگذارد و این موفقیت تا حدی مرهون بازی فوق‌العاده کوین اسپیسی و جف بریجز و فیلمنامه‌ای گرم، بامزه و اصیل است، هرچند که پایان‌بندی فیلم کمی غیرمنطقی و بیش از حد مرتب به نظر می‌رسد.کارگردان سافتلی دست ظریفی دارد. نور خورشید که از منشور عبور می‌کند و توسط آن شکسته می‌شود، کفش‌های پاشنه‌بلند یاقوتی کودک، بازی اسپیسی فوق‌العاده است، همان‌طور که همیشه بوده، و مقاومت می‌کند در برابر وسوسه اینکه شخصیت پروت را بیش‌ازحد دوست‌داشتنی نشان دهد. ظرافت و وقار بازی او شگفت‌انگیز است. جف بریجز نیز نقش دکتر را به‌خوبی ایفا کرده و صحنه‌های او با اسپیسی فیلم را دیدنی کرده‌اند.