دائمی

در ویرجینیای اوایل دهه ۸۰، دختری باهوش و والدینش به آنجا می‌رسند و سعی می‌کنند راه خود را پیدا کنند. اورلی (کیرا مک‌لین) با دختران بد محلی آشنا می‌شود و سعی می‌کند مثل آنها باشد و والدینش (پاتریشیا آرکت و رین ویلسون) را که از نظر مالی در تنگنا هستند، تحت فشار قرار می‌دهد تا به او اجازه دهند یک تاتو دائمی بزند که در نهایت به فاجعه‌ای تبدیل می‌شود. در حالی که اورلی در تلاش است تا ۶۰ دلار برای درست کردن موهایش به دست آورد و با قلدرها، دوستان ناپایدار و پسرها دست و پنجه نرم می‌کند، مادرش که مورد بی‌توجهی قرار گرفته، با همسایه‌ای عجیب و غریب وارد رابطه‌ای دوستانه می‌شود و پدرش که از نظر عاطفی ناامن است، باید با یکی از ترس‌های خود روبرو شود تا بتواند شغلش را با موفقیت تغییر دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش یک خانواده در فیلم «پرمیننت» صحبت کنند و آن را با تصویری که معمولاً در فیلم‌ها و تلویزیون می‌بینند، مقایسه کنند. آیا دیدن افرادی با ظاهر معمولی در رسانه‌ها غیرمعمول است؟
• فیلم در مورد قلدری چه پیامی را منتقل می‌کند؟
• کدام سفر یا جستجوی شخصیت برای شما جذاب‌تر بود؟
• آیا شخصیت‌های جوان داستان قابل ارتباط و باورپذیر هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم Permanent یک کمدی بلوغ است که حاوی برخی الفاظ قوی (s--t، damn و غیره) و همچنین چند توصیف و موقعیت جنسی خشن است که برای خنداندن تماشاگران به کار رفته است. یک زوج متاهل تلاش می‌کنند تا رابطه جنسی داشته باشند (اما ناموفق هستند) اما هیچ برهنگی یا صحنه‌ای گرافیکی وجود ندارد. یک قلدر برای مدتی با رفتارهای آزاردهنده‌اش به‌راحتی فرار می‌کند، اگرچه فیلم به‌طور واضح ایستادن در برابر قلدرها را ارزشمند می‌داند. همچنین چند صحنه مبارزه‌ی نامناسب وجود دارد که برای خنداندن تماشاگران به کار رفته است. شخصیت‌ها در مورد مشکلات زناشویی صحبت می‌کنند و شخصی تلاش می‌کند تا رابطه‌ی نامشروع داشته باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این کمدی درخشش‌هایی از طنز ملایم و قابل درک دارد، اما جستجوی شخصیت‌ها برای اهداف مختلف، آنقدر سطحی است که بیننده را به‌طور عمیق درگیر نمی‌کند. شاید این هدف فیلم «دائمی» باشد که زندگی از نبردهای کوچک تشکیل شده که در آن لحظه مهم به نظر می‌رسند، اما سبک خسته‌کننده فیلم و استفاده بیش از حد از موسیقی، این رویکرد را تضعیف می‌کند. اورلی (با بازی مک‌لین، که واقعاً کشف بزرگی است) در هر لحظه، باهوش و مصمم است. اما تمرکز دوگانه فیلم بر او، مادرش ژان، پدرش جیم و دوستش لیدیا (ننا دانیلز) داستان اورلی را رقیق می‌کند. این موضوع بدون در نظر گرفتن این است که اورلی در واقع چه کاری برای کسب پولی که نیاز دارد انجام می‌دهد تا مدل موی «وحشتناک» خود را اصلاح کند، یا اینکه چگونه موضوعات دیگر (مانند دختری قلدر و پسری که به او علاقه دارد) توجه او را جلب می‌کنند. مشکل بزرگ جیم این است که او در مورد برداشتن موی مصنوعی خود خیلی خودآگاه است و ممکن است رویای تبدیل شدن به پزشک را رها کند (جدی). این موضوع قابل درک نیست. در همین حال، ژان از نظر جنسی سرخورده است و خود را هنرمند می‌داند، اما ما هیچ نشانه‌ای از توانایی هنری او نمی‌بینیم، به جز سرک کشیدن به شعرهای بد، بنابراین او به عنوان فردی نیازمند به جای فردی درک‌کننده به نظر می‌رسد. همه شخصیت‌ها نقص‌هایی دارند که خوب است، اما نبردهای کوچک آنها کمتر از حد جذاب است.فیلم دائمی لحظات خنده‌دار زیادی دارد، اغلب به دلیل جزئیات و نگرش‌های کوچکی که ممکن است شما را متقاعد کند که نویسنده و کارگردان کولت برسون (همکار سازنده سریال Hung از شبکه HBO) ویرجینیای اوایل دهه ۸۰ را به خوبی می‌شناسد. برای مثال، وقتی جیم پیدا کردن یک مشاور خانواده ارزان را مسخره می‌کند و می‌گوید با این قیمت، در نهایت با یک قاتل سریالی مواجه می‌شوند، جین در پاسخ می‌گوید: قاتلان سریالی در این اطراف زندگی نمی‌کنند. و بازیگران نقش‌های فرعی فیلم نیز قوی هستند. ابی واتن در نقش یک معلم باردار، با آرامش کم‌حرف و دقیقش خنده‌دار است. و مایکل گرین در نقش جری، همسایه/مشاور عجیب و غریب، به طرز لذت‌بخشی الهی و کثیف است. رابطه اورلی با پدرش شیرین است. شخصیت قلدرها واقعاً بررسی نمی‌شود، که برای این نوع فیلم خوب است، اما دوستی با لیدیا (یا همان بچه سیاه) به نظر دراماتیک و اجباری می‌رسد. مک‌لین، اما به نظر می‌رسد آینده شغلی خوبی در انتظارش است. او حس طنز خوبی دارد و در فیلمی که دارای لمس‌های سینمایی ناکارآمدی زیادی است، به نظر اصیل می‌رسد. موسیقی فیلم مزاحم است و در حالی که زاویه دوربین و انتخاب‌های تدوین یادآور وس اندرسون است، بدون ذخیره تجاری او، همه چیز کمی خسته‌کننده می‌شود.