لطفاً مرا بخندانید

در فیلم کمدی من، نمایشنامه‌نویس نیت کرول (جمین کلمنت) چهار سال است که برای دنباله‌ی نمایش قبلی خود تلاش می‌کند. سپس همسرش (ماریا دیزیا) ناگهان او را ترک می‌کند و پسرشان (کید لپین) را با خود به نزد یک میلیاردر در فرانسه می‌برد. با وجود گزینه‌های اندک، نیت به خانه‌ی پدرش باب (الیوت گولد) که در یک خانه‌ی سالمندان زندگی می‌کند و داستان‌های خنده‌دار تعریف می‌کند، می‌رود. بعد از چند روز بی‌حاصل، باب تلاش می‌کند تا برای نیت شغلی پیدا کند و نیت در نهایت کارگردانی نمایش میکادو از گیلبرت و سالیوان را در خانه‌ی سالمندان بر عهده می‌گیرد. در طول تمرینات، نیت با پیانیست آلیسون (اینگرید مایکل‌سون) آشنا می‌شود و علی‌رغم برخی درام‌های کوچک میان بازیگران زن و برخی از ساکنان دیگر، او شروع به یافتن انگیزه‌ای جدید در زندگی می‌کند. او حتی شروع به درک دلایل فروپاشی رابطه‌اش با پدرش می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد استفاده فیلم «خندوان» از محتوای جنسی صحبت کنند. چه مقدار از آن جذابیت واقعی است و چه مقدار برای خنده استفاده می‌شود؟ تفاوت این دو چیست؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌هایتان در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• چگونه مصرف و یا سوء مصرف مواد مخدر به تصویر کشیده شده است؟ آیا به نظر می‌رسد فرد معتاد به کوکائین در حال بهبودی در وضعیت خوبی قرار دارد؟ در مورد مصرف کننده ماری جوانا چه طور؟ آیا مصرف مواد مخدر به صورت اغراق آمیز و اغواکننده به تصویر کشیده شده است؟ آیا مصرف مواد مخدر عواقبی به دنبال دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• در این فیلم رابطه پدر و پسر چگونه است؟ آیا شباهتی به روابط پدر و پسری در زندگی واقعی دارد؟
• کجای این فیلم جوک وجود دارد؟ چطور می‌توان از طنز به‌خوبی استفاده کرد؟ چه زمانی جوک‌ها بیش از حد می‌شوند؟
• الیس چه منظوری دارد وقتی در مورد قدردانی از وظیفه فعلی صحبت می‌کند به جای اینکه به محصول نهایی نگاه کند؟

والدین باید بدانند که فیلم «خوشحالم کن» یک درام کمدی مستقل در مورد یک نمایشنامه‌نویس (جمین کلمنت) است که مجبور می‌شود با پدرش (الیوت گولد) زندگی کند و در این مسیر، درس‌های مهم زندگی را می‌آموزد. بزرگترین مشکل زبان فیلم است که از کلمات نامناسب و توهین‌آمیز مانند «فحش»، «کلمه‌ای توهین‌آمیز برای مدفوع»، «کلمه‌ای توهین‌آمیز برای آلت تناسلی مردانه» و موارد مشابه استفاده می‌کند. همچنین از کلمه توهین‌آمیز «سر دیگی» برای تحقیر دیگران استفاده می‌شود. انتظار شوخی‌های جنسی و کنایه‌های جنسی، طعنه‌های دوستانه، خیال‌پردازی در حمام، و نمایش پشت عریان یک پیرمرد را هم داشته باشید. یکی از شخصیت‌های فرعی اعتراف می‌کند که کوکائین و ودکا مصرف می‌کرده و اکنون در مرکز بازپروری است. شخصیت‌ها همچنین ماری‌جوآنا می‌کشند و ساکی و شراب می‌نوشند. تهدید به خشونت و بحث و جدل هم وجود دارد. زنی اشاره می‌کند که از سرطان سینه جان سالم به در برده است. این فیلم به لطف بازیگران خوبش، کمی خنده‌دار و دوست‌داشتنی است و تماشای آن بستگی به علاقه یا تحمل شما نسبت به شوخی‌های بامزه دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم‌های زیادی دربارهٔ مردان افسرده‌ای که در زندگی‌شان گیر افتاده‌اند وجود دارد، اما این فیلم، با وجود قابل پیش‌بینی بودن، به لطف انتخاب خوب بازیگران و بازی‌های همدلانه، کمی خنده‌دار و دوست‌داشتنی است. سام هافمن، خالق مجموعه وب «یهودیان پیر در حال تعریف جوک»، نویسندگی و کارگردانی این فیلم را بر عهده داشته است. فیلم «خنداندن من» تا حد زیادی حول عمل تعریف جوک می‌چرخد و شامل یک قهرمان تخیلی به نام زمرمن (با بازی جوی اسلاتنیک) است که فقط در سکانس‌های «جوک» سیاه و سفید ظاهر می‌شود. پدر نیت تقریباً به‌طور کامل با جوک صحبت می‌کند و همین جوک است که رابطه‌اش را با پسرش می‌شکند و البته جوک‌ها هستند که آن‌ها را دوباره به هم نزدیک می‌کنند.کلمنت خیلی بامزه است، به طور غیرمنتظره ای، در نقشی غیر بامزه انتخاب می شود؛ نیت مردی رنجور است که به سادگی بارها و بارها از دیگران آزار می بیند. با این حال هافمن باهوش تر از آن است که او را با آدم های بامزه ای (به خصوص آنی پاتس و ویلی سی کارپنتر) احاطه کند، و او هرگز خیلی غم انگیز به نظر نمی رسد؛ بلکه او تخته پرش فوق العاده ای برای جوک های احمقانه ای است. نیت همچنین با رابطه ای صمیمی و دلخراش با پسر جوانش، که باید ساعت ۳ صبح از طریق فیس تایم با او ارتباط برقرار کند، وزن می گیرد. البته لذت نهایی شما از فیلم به طور عمده به علاقه (یا تحمل) شما به طنز موقعیت های نسبتاً احمقانه بستگی دارد. اما کسانی که آن را درک می کنند، همراه خواهند بود.