افیه گری

افیه گری (با بازی داکوتا فانینگ) از ازدواج با جان راسکین (با بازی گرگ وایز)، نویسنده ثروتمند و موفق، هیجان‌زده است، اما به زودی در این فیلم زندگی‌نامه‌ای که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده، متوجه می‌شود که امیدهایش بی‌مورد بوده است. راسکین سرد و بی‌رحم است و به ندرت به او نگاه می‌کند، چه برسد به اینکه به او محبتی نشان دهد، و والدین بیش از حد محافظه‌کارش نیز به همان اندازه مبهم هستند. اما در انگلستان دوره ویکتوریا، زنان انتخاب‌های محدودی دارند، و در حالی که افیه در نهایت شروع به عاشق شدن با یک نقاش جوان (با بازی تام استوریج) می‌کند، هر دو می‌دانند که هنجارهای اجتماعی آن روزگار به این معنی است که هرگز نمی‌توانند با هم باشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن ازدواج در فیلم Effie Gray صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید ازدواجی مانند ازدواج افی و راسکین در دنیای امروز هم ممکن است اتفاق بیفتد؟ چرا راسکین از مفهوم صمیمیت فیزیکی دوری می‌کرد؟
• در شرایط مشابه، چه گزینه‌هایی برای یک زن امروزی وجود دارد که در اواسط قرن نوزدهم در دسترس نبود؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌های خود در مورد روابط جنسی و عاطفی صحبت کنید.

والدین باید بدانند که فیلم Effie Gray یک درام تاریخی است که در دوره ویکتوریای انگلستان اتفاق می‌افتد و به بررسی ازدواج واقعی بین جان راسکین، منتقد هنری مشهور، و عروس جوانش، افی (با بازی داکوتا فانینگ) می‌پردازد. رابطه آنها بسیار ناراحت‌کننده است و با دور شدن و بی‌رحمی بیشتر راسکین، افی به فکر فرار می‌افتد. در فیلم صحنه‌هایی از نوشیدن الکل و بحث‌های مبهمی در مورد عدم صمیمیت جسمی زوج وجود دارد. صحنه‌هایی از افی در حال لباس درآوردن (بیننده لباس شب او را در حال افتادن به زمین می‌بیند) و پشت عریان یک مرد از دور وجود دارد. در یک صحنه افی تقریبا مورد حمله قرار می‌گیرد و باید از کوچه‌های تاریک فرار کند. برخی از دیالوگ‌ها ممکن است مصنوعی به نظر برسند، اما فیلم می‌تواند بحث‌هایی را بین والدین و نوجوانان در مورد ویژگی‌های یک ازدواج خوب برانگیزد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام تماشایی کند و طاقت‌فرسایی است. افی گری، شخصیت تاریخی، یک شخصیت تراژیک واقعی با پایانی خوش است. (هشدار اسپویل: او در نهایت شجاعت ترک همسرش را پیدا کرد، با اینکه با او زندگی ناخوشایندی داشت.) اما افی گری، فیلم، با داستانی شروع می‌شود که می‌توانست یک مثلث عشقی کلاسیک باشد اما به جای آن تبدیل به داستانی بی‌روح و خسته‌کننده می‌شود. ما با او احساس همدردی می‌کنیم-- وقتی همسرش چنین هیولای وحشتناکی است، دشوار است که احساس همدردی نکنیم-- اما ما بینش کمی در مورد اینکه چرا او اینطور است به دست می‌آوریم که در نهایت ما را از فهمیدن دلیل آن باز می‌دارد.این موضوع کمکی نمی‌کند که این درام دوره‌ای به‌طور دائم غم‌انگیز و تاریک به نظر می‌رسد. اگرچه ممکن است موضوع اصلی را منعکس کنند، اما صحنه‌های داخلی کسل‌کننده و کم‌نور و صحنه‌های بیرونی غم‌انگیز، به‌ویژه در طول یک سفر طولانی در اسکاتلند، نتوانسته‌اند قلب را به تپش بیندازند. در این فیلم هیچ نوری وجود ندارد، هیچ شادی‌ای نیست. فنینگ به‌خوبی از عهده به تصویر کشیدن زنی که شکست خورده و سپس یاد می‌گیرد که بایستد، برمی‌آید، و اما تامپسون با نقش کوچکش به‌عنوان تنها متحد افی، صفحه را روشن می‌کند، اما این دو بازیگر زن برای تماشایی کردن فیلم افی گری کافی نیستند.