رقصنده بیابان

در ایران، افشین غفاریان (رایس ریتچی) به عنوان یک پسر با یک دی‌وی‌دی قاچاق از فیلم رقص کثیف مواجه می‌شود و آرزو می‌کند که خودش هم یک رقصنده شود، هرچند که رقص توسط پلیس محلی «اخلاق»، بسیج، ممنوع اعلام شده است. او به یک مدرسه هنری مخفی می‌رود و مصمم‌تر از همیشه بزرگ می‌شود تا رویایش را دنبال کند. در سال ۲۰۰۹، در میانه انتخابات جنجالی بین اصلاح‌طلب میرحسین موسوی و محمود احمدی‌نژاد، افشین چند دانشجوی هم‌دانشگاهی را استخدام می‌کند و یک باشگاه باله مخفی تشکیل می‌دهد. یکی از اعضای کلیدی الهه (فریده پینتو) است، که مادرش، یک رقصنده حرفه‌ای از دوره‌ای دیگر، او را آموزش داده است. آن‌ها تصمیم می‌گیرند در بیابان برای یک تماشاگر کوچک اجرا کنند، اما به لطف یک خبرچین، بسیج به دنبال آن‌ها است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت «رقصنده بیابان» صحبت کنند. تا چه حد فیلم به تهدید پلیس اخلاقی اشاره دارد؟ تا چه اندازه خطرناک به نظر می‌رسند؟ آیا فکر می‌کنید به واقع‌گرایی به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا آنها مثل قلدرها هستند؟
• آیا افشین غفاریان یک الگوی مناسب است؟ آیا فکر می‌کنید داستان او در اینجا به درستی روایت شده است؟ چرا فیلم‌سازان ممکن است حقایق را در هنگام اقتباس از یک داستان واقعی دستکاری کنند؟
• شما فکر می‌کنید الهه چرا هروئین مصرف می‌کند؟ آیا او مصرف هروئین را جذاب نشان می‌دهد؟ آیا جذاب نیست؟ آیا در فیلم پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای برای مصرف مواد مخدر وجود دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم رقصنده صحرا بر اساس زندگی افشین غفاریان ساخته شده است، کسی که بر سرکوب در ایران غلبه کرد و زندگی کرد تا رؤیای خود را به عنوان یک رقصنده محقق کند. صحنه‌هایی وجود دارد که در آن مردم بی‌گناه توسط پلیس اخلاقی مورد ضرب و شتم و حمله با چاقو قرار می‌گیرند، که از چوب و چاقو استفاده می‌کنند. اسلحه نشان داده می‌شود و مقداری خون نیز به نمایش درمی‌آید. شخصیت اصلی زن عادت به هروئین دارد؛ بینندگان او را در حال استفاده از این دارو نمی‌بینند، اما او در حال نشئگی نشان داده می‌شود و صحنه سم‌زدایی شدیدی وجود دارد. دانشجویان کالج ودکا می‌نوشند، معتادان به هروئین در یک کلوپ شبانه نشان داده می‌شوند و در پس‌زمینه، سیگار کشیدن وجود دارد. زبان شامل استفاده از کلمه «س--ت» است. اصطلاحاتی مانند «فاحشه» و «بوسیدن» نیز استفاده می‌شوند، اما به جز شیفتگی بین بازیگر مرد و زن، محتوای جنسی واقعاً مسئله‌ای نیست. این فیلم جدی است و پر از کلیشه‌هاست، اما طرفداران سرسخت فیلم‌های رقص احتمالاً تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بر اساس داستان واقعی افشین غفاریان، DESERT DANCER با این حال بر مجموعه‌ای از کلیشه‌های فیلم‌های رقص تکیه دارد، از "رقص ممنوعه" در فیلم Footloose تا یک سخنرانی احساسی روی صحنه در اوج فیلم. برخی از خط‌های داستانی، مانند اعتیاد الهه به هروئین، احساس می‌شود که به صورت تصنعی اضافه شده‌اند. و برخی دیگر رها می‌شوند، مانند این واقعیت که بهترین دوست افشین، اردی (تام کالن)، به عنوان نقاش شروع می‌کند و ناگهان بدون هیچ توضیحی به رقص روی می‌آورد.این فیلم جدی و سنگین، تصویری ساده از خوب و بد ایران را به تصویر می‌کشد، با شخصیت‌هایی که انگلیسی صحبت می‌کنند و دیدگاه غربی دارند، و ریچارد ریمن، کارگردان، در اولین فیلم بلند خود، به نظر نمی‌رسد داستان کافی برای پر کردن یک فیلم کامل داشته باشد. آنچه باقی می‌ماند رقص است که می‌تواند زیبا باشد، به جز اینکه دوربین بی‌قرار بر روی هنرمندان می‌چرخد، گویی که در واقع می‌رقصد تا اینکه رقص را ثبت کند. اما طرفداران فیلم‌های رقص همچنان احتمالاً با حرکات قدیمی و آشنا همراه می‌شوند.