مرلین

مرلین، جادوگر پیر و خردمندی است که به عنوان مشاور و راهنمای شاه آرتور خدمت کرده و برای بیشتر مردم آشناست. اما آیا کسی می‌داند که این جادوگر قدرتمند چگونه جادو را فرا گرفته است؟ سریال مرلین بر روی دوران نوجوانی این جادوگر افسانه‌ای تمرکز دارد و با ورود جادوگر جوان و آموزش‌ندیده (کالین مورگان) به کاملات آغاز می‌شود. او به سرعت به عنوان خدمتکار شاهزاده آرتور انتخاب می‌شود. اما این کاملات برای کسانی که افسانه را می‌شناسند و دوست دارند، آشنا نیست. شاه آتر پندراگون (آنتونی هد)، پدر آرتور، به وضوح به رعایای خود اهمیت می‌دهد، اما او همچنین کمی مستبد است و معتقد است که حکومت با دست آهنین بهترین راه برای حکومت است. او جادوگری را ممنوع کرده است، زیرا معتقد است که جادو باعث ایجاد اختلاف در سرزمین شده است، سیاستی که به این معنی است که مرلین باید استعدادهای خود را پنهان کند. و آرتور (برادلی جیمز) یک قلدر نوجوان است که بیش از هر چیز دیگری از آزار و اذیت خدمتکارها و مردم عادی لذت می‌برد. اما مرلین به زودی می‌فهمد که سرنوشت او کمک به آرتور برای رسیدن به سرنوشت خود است، به وضوح چالشی که نیاز به مقدار زیادی جادو دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد افسانه شاه آرتور صحبت کنند. مرلین در این نسخه از داستان کلاسیک با نسخه‌های دیگر چه تفاوتی دارد؟ آیا شاهزاده جوان آماده به نظر می‌رسد تا پادشاه شایسته‌ای شود؟
• مرلین می‌تواند به یک جادوگر خردمند و دانشمند تبدیل شود؟ به طور سنتی، مرلین به عنوان یک فرد بسیار پیر به تصویر کشیده شده است؛ آیا دیدن او به عنوان یک نوجوان عجیب به نظر می‌رسد؟ چرا فکر می‌کنید تهیه‌کنندگان سریال تصمیم گرفتند این زاویه را در داستان کلاسیک در نظر بگیرند؟ آنها سعی دارند به چه کسانی جلب توجه کنند؟ آیا این کار موثر است؟

والدین باید بدانند که مرلین در کملات بسیار متفاوتی نسبت به آنچه در نسخه‌های دیگر افسانه شاه آرتور به تصویر کشیده شده، اتفاق می‌افتد. در این مجموعه شمشیر و جادو، مرلین جوان و آموزش‌ندیده است، شاه اُتر پندراگون به نوعی مستبد است، جادوگری جرمی است که با مرگ مجازات می‌شود، و شاهزاده آرتور قلدری نازپرورده است. فحاشی در آن وجود ندارد و داستان‌های عاشقانه کمی دارد، اما انتظار صحنه‌های اکشن زیادی را با جادوی سیاه، شمشیر، خنجر و دیگر سلاح‌های قرون وسطایی داشته باشید.

این نمایش برداشتی جدید از مرحله‌ای متفاوت از افسانه شاه آرتور ارائه می‌دهد، اما جادوگر افسانه‌ای شایسته مجموعه‌ای تاثیرگذارتر از این است؛ این نمایش سرگرم‌کننده است، اما جادوی لازم را ندارد. همه می‌دانند که داستان به کجا ختم می‌شود، اما سال‌های اولیه شخصیت‌های اصلی معمولاً توجه زیادی را به خود جلب نمی‌کنند. این نمایش آزادی‌های قابل توجهی با قراردادها دارد -- اگرچه نسخه‌های زیادی از داستان وجود دارد که تحمل زیادی برای تغییر وجود دارد. تبدیل کردن مرلین به یک جادوگر مبتدی و آرتور به یک آدم خودخواه کاملاً ناخوشایند، شخصیت‌ها را در ابتدای یک سفر تکاملی قرار می‌دهد، و بینندگان را دعوت می‌کند تا ببینند که چگونه در نهایت به مقصد شناخته‌شده خود می‌رسند.در حالی که ایده محکم است، اجرای آن کمی لرزان است. جیمز به قدری در ناخوشایند نشان دادن آرتور موثر است که تصور اینکه او به فردی بهتر تبدیل شود، دشوار است، در حالی که مورگان مرلین را به عنوان فردی سرگرم و کمی مغرور بازی می‌کند و به نظر نمی‌رسد که چیز دیگری در فهرست احساساتش داشته باشد. در نتیجه، جادوگر جوان او اغلب به نظر می‌رسد که از خود راضی است، که ممکن است برای یک جادوگر با تجربه مناسب‌تر باشد تا کسی که فقط در حال یادگیری این حرفه است. لحن نمایش از سبک‌سر و شاد به تاریک تغییر می‌کند؛ برخی از صحنه‌ها برای خنده و شاید برای بینندگان جوان سرگرم‌کننده باشند، در حالی که برخی دیگر جادوی شرور و خشونت قرون وسطایی را به نمایش می‌گذارند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.