استخوان ها

دکتر تمپرنس "بونز" برنان (با بازی امیلی دشانل) یک انسان‌شناس برجسته است که در مؤسسه جفرسون کار می‌کند و به‌طور همزمان رمان‌نویس است. این شخصیت بر اساس زندگی واقعی کتی ریکس، انسان‌شناس و رمان‌نویس، ساخته شده است؛ نام شخصیت از رمان‌های ریکس گرفته شده است. در هر قسمت، اف‌بی‌آی به بونز و تیمش در مؤسسه جفرسون مراجعه می‌کند تا در تجزیه و تحلیل بقایای اسکلتی اجساد ناشناس به آنها کمک کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد صحنه‌های خشن و قتل‌های متعدد در این مجموعه صحبت کنند. آیا لحن طنزآمیز سریال، دیدن صحنه‌های اجساد را آسان‌تر می‌کند؟
• آیا پتانسیل رابطه عاشقانه بین استخوان و بوث با توجه به اینکه آنها با هم کار می‌کنند، مناسب است؟ مسائل احتمالی زندگی واقعی درگیر در یک رابطه عاشقانه محل کار چیست؟
• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کنجکاوی و پشتکار صحبت کنند. این ویژگی‌های شخصیتی چگونه در برنامه به نمایش گذاشته می‌شوند؟

در این سریال که درباره آنتروپولوژیست پزشکی قانونی است، صحنه‌های زیادی از اجساد مرده وجود دارد که برخی از آن‌ها بسیار وحشتناک هستند. بحث‌های جنسی مختصر هم به صورت شوخی و هم جدی وجود دارد. صحنه‌های مبارزه، اسلحه و مرگ هم در سریال دیده می‌شود. روابط بین‌فردی شخصیت‌ها گاهی اوقات شبیه سریال‌های آبکی است، اما لحن کلی سریال سبک است.

استخوان‌ها در زمانی از تاریخ تلویزیون پخش شد که سریال‌های پرونده‌محور در اوج بودند. این ژانر تلویزیونی، فرمت ساده‌ای از تحقیقات است که با شخصیت‌ها و موقعیت‌های منحصربه‌فردی پر شده است، اگرچه بیشتر به نمایش‌های پلیسی با کیفیت‌های متفاوت تبدیل می‌شوند. قانون و نظم استاندارد طلایی است.در حالی که سریال استخوان‌ها در نوآوری فرمت خود چندان موفق عمل نکرده، اما در شخصیت‌پردازی دو نقش اصلی خود، استخوان‌ها (با بازی امیلی دشانل) و بوث (با بازی دیوید بوریناز) مزیت منحصر به فردی دارد. این دو شخصیت در طول سریال دیالوگ‌های جذاب و کلاسیک «دوست داشتن یا نداشتن» را با هم رد و بدل می‌کنند که هرگز تکراری و خسته‌کننده نمی‌شود. بازی و نویسندگی در این سریال هر دو درخشان هستند. در کل سریال تلاش شده تا لحن طنز و سبک سریالی حفظ شود، حتی در برخی از جنایت‌های عجیب و غریب‌تر، اما به دلیل شخصیت‌پردازی ضعیف‌تر، برخی از شوخی‌ها چندان موفق نیستند.