درخشش

در فیلم درخشش، شخصیت اصلی (با بازی جوردین اسپارکس) خواهر کوچک‌تر یک گروه سه‌نفره خواننده در دیترویت اواخر دهه ۱۹۶۰ است. علی‌رغم هشدار‌های مادر سخت‌گیرشان، اما (ویتنی هیوستون)، اسپارکل آهنگ‌هایی برای خواهر بزرگ‌تر جذابش، سیستر (کارمن ایجوگو) می‌نویسد تا در کلوپ‌های شبانه موتورسیتی اجرا کند. استیکس (درک لوک) که می‌خواهد تهیه‌کننده موسیقی شود، اسپارکل و خواهر و برادرش را به عنوان آخرین گروه سه‌نفره شبیه سوپریم‌ها در دیترویت کشف می‌کند. اما رابطه سیستر با ساتین (مایک اپس)، یک کمدین ثروتمند اما آزاردهنده، تهدید می‌کند که رویاهای اسپارکل را خراب کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های اسپرکل در مورد صنعت سرگرمی صحبت کنند. چگونه نگاهی گذرا به شهرت و ثروت، شخصیت‌ها را تغییر می‌دهد؟ چرا اسپرکل نسبت به چشم‌انداز صنعت موسیقی واکنش متفاوتی نسبت به خواهر بزرگترش نشان می‌دهد؟
• در اینجا خشونت خانگی چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا این واقعیت که یک کمدین نقش شوهر خشن را بازی می‌کند، از شدت موضوع کم می‌کند؟
• اما یک مادر سختگیر است، اما او برای قوانینش دلیل دارد. چطور تأکید او بر خانواده، ایمان و آموزش به هر کدام از دخترانش به شکل متفاوتی می‌رسد؟ آیا فکر می‌کنید والدین برای دلایل خوبی سختگیر هستند؟

والدین باید بدانند که اسپارکل بازسازی یک ملودرام دهه 70 است که درباره مشکلات و مصائب بسیاری است که کسانی که به دنبال شهرت و ثروت در صنعت موسیقی هستند با آن مواجه می‌شوند. با بازی مرحوم سوپراستار پاپ ویتنی هیوستون (در آخرین فیلمش) و جوردین اسپارکس، برنده سابق امریکن آیدل، این درام دوره‌ای شوی‌بیز طرفداران هیوستون و طرفداران جوان آیدل را جذب خواهد کرد. مثل بیشتر داستان‌های صنعت شوی‌بیز، اسپارکل مقدار قابل توجهی مصرف مواد (الکل و دارو) و مسائل جنسی (پیش‌بازی عاشقانه، لباس‌های آشکار و بحث درباره زنا، رابطه جنسی پیش از ازدواج و بارداری نوجوانان) دارد. حتی ناراحت‌کننده‌تر از این، نمایش یک ازدواج خشونت‌آمیز است که در آن یک زوج به هم مشت می‌زنند و به هم آسیب می‌رسانند (زن‌آزار در نهایت در دفاع از خود کشته می‌شود). با این حال، با وجود عناصر شدیدتر، اسپارکل در نهایت برای هنرمندان جوانی که می‌خواهند به ستاره‌ها برسند الهام‌بخش است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

تقریباً غیرممکن است که اسپرکل را با دریمگرلز مقایسه نکنیم. هر دو فیلم یک کهنه‌کار امریکن آیدل را در اولین فیلم سینمایی‌اش به تصویر می‌کشند، درباره‌ی یک گروه سه نفره‌ی خواننده‌های زن در دوران موتاون که با خطراتی که همراه با رویاهای شوی‌بیز است، دست و پنجه نرم می‌کنند. اما در حالی که دریمگرلز صعود و سقوط یک سلبریتی تمام‌عیار را دنبال می‌کند، اسپرکل فقط بر پیش‌زمینه‌ی شهرت تمرکز دارد. با در نظر گرفتن این موضوع، اسپرکل فیلمی به‌مراتب کم‌مایه‌تر است، اما هنوز هم چند شماره‌ی سرگرم‌کننده، یک شروع قابل قبول توسط اسپارکز و یک اجرای آخر دلخراش (و تقریباً پیش‌گویانه) توسط هیوستون دارد.سه خواهر مثال‌هایی از مسیرهای مختلف به سوی شهرت هستند: اسپارکل هنرمند اصیلی است که زندگی و نفسش در نوشتن و اجرای آهنگ‌ها خلاصه می‌شود، دولورس استعداد دارد اما بیشتر به دنبال حرفه‌ای شدن در شغل پزشکی است و خواهر دیگر مادی‌گرا است و به دنبال جلب توجه و جواهرات است. برخی اشتباهات کارگردانی ازدواج آزاردهنده خواهر و ساتین را به شکلی کمیک نشان می‌دهد، اما اسپارکس به خوبی در نقش خواننده‌ای خودآگاه و جذاب ظاهر می‌شود. و دست کم، هیوستون آخرین فرصت خود را برای درخشیدن روی پرده سینما به دست می‌آورد. اجرای احساسی او از سرود انجیلی «چشمانش بر گنجشک است» یکی از نقاط اوج فیلم است و یادآوری غم‌انگیز این است که گاهی اوقات شهرت واقعا می‌تواند کشنده باشد.