آخرین ذره شجاعت

چهارده سال بعد از مرگ پسرش توماس در جنگ خاورمیانه، باب (مارشال آر. تیوگه) که در غم از دست دادن پسرش به سر می‌برد، به همراه همسرش داتی (جنیفر اونیل)، نوه نوجوانش کریستین (هانتر گومز) و عروس بیوه‌اش کاری (نیکی نواک) برای جشن شکرگزاری دور هم جمع می‌شوند. در حالی که کریستین مشغول تماشای ویدئوی قدیمی کریسمس خانواده است، از خود می‌پرسد چرا جشن‌های کریسمس دیگر آنقدر شاد نیستند. باب متوجه می‌شود که از آنجایی که پسرش به نام آزادی جان خود را از دست داده است، او مدیون خاطره توماس است تا کاری برای کریسمس انجام دهد. او شروع به نصب تزئینات در سراسر شهر می‌کند، اما نیروهای سیاسی مخالف به زودی مداخله می‌کنند و باب را تهدید می‌کنند تا تزئینات را برچیند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیامدهای احتمالی فیلم آخرین ذره شجاعت برای تماشاگران مختلف صحبت کنند. اگر مذهبی هستید، آیا فیلم‌هایی مثل این به تقویت اعتقادات شما کمک می‌کنند یا باعث آشنایی با اعتقادات جدید می‌شوند؟ و اگر مذهبی نیستید، چه چیزهایی می‌توانید از این فیلم‌ها یاد بگیرید؟
• روش‌های مختلف جشن گرفتن تعطیلات توسط گروه‌های مختلف چیست؟ سنت‌های تعطیلات خانواده‌ی شما چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم آخرین اونس شجاعت، درام در مورد چیزی است که به عنوان "جنگ بر کریسمس" از آن یاد می‌شود. این فیلم پیشنهاد می‌کند که مسیحیان دیگر قادر به جشن گرفتن کریسمس به صورت مذهبی نیستند، زیرا نیروهای سیاسی به آنها زور می‌گویند. این فیلم مردم را به مبارزه تشویق می‌کند. محتوای فیلم ملایم است: برخی فلش بک‌های کوتاه به تصاویر جنگ، کمی دلبری و بوسیدن، و برخی سیگار کشیدن در پس زمینه (به علاوه یک شخصیت نامهربان که سیگار برگ می‌کشد). بینندگانی که با پیام فیلم هماهنگ هستند احتمالاً احساسات آن را دوست خواهند داشت، اما کسانی که هماهنگ نیستند ممکن است آن را خشمگین و دست و پا چلفتی بیابند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در ابتدا، فیلم آخرین اونس شجاعت از نظر بصری و شنیداری بسیار بد به نظر می‌رسد. فیلمبرداری با ویدیویی غم‌انگیز و موسیقی متن توخالی انجام شده و حتی تزئینات کریسمس هم جذاب به نظر نمی‌رسند. بازیگران در ارائه دیالوگ‌ها با مشکل مواجه هستند که باعث می‌شود بازی‌ها مسطح و نامناسب به نظر برسند. واضح است که سازندگان فیلم بیشتر نگران پیام خود هستند تا اینکه داستانی قوی و شخصیت‌هایی قوی بسازند، و فیلم به عنوان اثری خشمگین و دست و پا چلفتی به نظر می‌رسد.علاوه بر این، خود پیام متناقض است. باب از آزادی مذهب و جشن گرفتن تعطیلات به روش شخصی هر فرد دفاع می‌کند، اما در نهایت، به نظر می‌رسد که تحمل هیچ مذهب یا سبک زندگی دیگری به جز خود را ندارد. (جالب‌ترین عنصر فیلم، یک نمایش مدرسه‌ای است که داستان تولد مسیح را در فضایی خارج از زمین روایت می‌کند، چیزی که فیلم «آخرین ذره شجاعت» به وضوح آن را تأیید نمی‌کند.) خانواده‌هایی که قبلاً با ایده‌آل‌های فیلمسازان موافق هستند، ممکن است از آن لذت ببرند، اما برای دیگران، احتمال دارد که بیشتر آزاردهنده باشد تا متقاعدکننده.