خودروهای سفارشی با سیستم تعلیق اصلاح‌شده

دنی (با بازی گابریل چاواریا) در فیلم LOWRIDERS یک هنرمند گرافیتی بااستعداد اما آشفته است. مادرش مرده و پدرش، میگل (با بازی دمیین بیچیر)، ترجیح می‌دهد دنی در تعمیرگاه خانوادگی کار کند و به ساخت خودروهای سفارشی محبوب و مهم در فرهنگ لاتین شرقی لس‌آنجلس کمک کند. رابطه‌شان زمانی که دنی به‌خاطر نقاشی روی پل دستگیر و با وثیقه آزاد می‌شود، بیشتر به‌هم می‌خورد. در همان زمان، برادر بزرگتر دنی، با نام مستعار «شبح» (با بازی تئو روسی)، از زندان آزاد می‌شود؛ رابطه‌اش با پدرش به‌دلیل مشکل سابق میگل با الکل، پرتنش است. شبح و دنی تصمیم می‌گیرند با خودروی خودشان در رقابت بزرگ خودروهای سفارشی الیسین پارک شرکت کنند، در مقابل خودروی افسانه‌ای «سم سبز» پدرشان. وقتی خودروی میگل برنده می‌شود، زنجیره‌ای از اتفاقات رخ می‌دهد که دنی را مجبور می‌کند مسیر واقعی زندگی‌اش را انتخاب کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Lowriders صحبت کنند. این خشونت تا چه حد واقع‌گرایانه است؟ آیا با خشونتی که در فیلم‌های اکشن می‌بینید تفاوت دارد؟ آیا انواع مختلف خشونت، تاثیرات متفاوتی دارند؟
• چگونه مشکل نوشیدن الکل پدر به تصویر کشیده شده است؟ چگونه در مورد آن بحث می‌شود؟ دیگران چگونه تحت تأثیر قرار گرفتند؟ او چه چیزی را یاد گرفته است؟ این موضوع چه پیامی را منتقل می‌کند؟
• این فیلم در مقایسه با سایر فیلم‌هایی که در مورد فرهنگ لاتین‌ها ساخته شده‌اند، چگونه است؟ آیا تصویری مثبت ارائه می‌دهد؟ آیا از دیدگاهی بیرونی یا درونی به موضوع نگاه می‌کند؟

والدین باید بدانند که لاو رایدرز فیلمی درام در مورد یک خانواده لاتین تبار در شرق لس آنجلس است. صحنه‌ای وجود دارد که در آن از اسلحه و تیراندازی استفاده می‌شود و منجر به زخمی سطحی و خونریزی مختصری می‌شود. شخصیت‌ها با هم دعوا و مشاجره می‌کنند و ماشینی با بات‌های بیسبال و اسید تخریب می‌شود. انتظار می‌رود که از الفاظ زشت و رکیک به طور مکرر استفاده شود، از جمله کلمات «فاک»، «شیت»، «پوسی» و «بیچ». دو شخصیت اصلی در رختخواب یکدیگر را می‌بوسند و در زیر پتو دراز می‌کشند؛ ظاهراً برهنه هستند، اما هیچ صحنه حساسی نشان داده نمی‌شود. شخصیت اصلی دیگر از مشکل اعتیاد به الکل خود رهایی یافته و در یک صحنه مست است. شخصیت‌ها به طور مختصر در حال کشیدن ماری جوانا نشان داده می‌شوند و به مستی و همچنین اشیاء زنانه اشاره می‌شود. اگرچه این فیلم بر فرهنگی تمرکز دارد که متاسفانه در فیلم‌ها کمتر به آن پرداخته شده است، اما در نهایت به دلیل پیچیدگی و اغراق‌آمیز بودن بیش از حد، موفق نیست. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم به‌خوبی یک فرهنگ کمتر دیده‌شده در سینما را به تصویر می‌کشد، اما فیلم‌نامه آن تا حدی اغراق‌شده و ساده‌انگارانه است که گاهی به نظر می‌رسد فیلمساز به مخاطب خود توهین می‌کند. فیلم Lowriders به جای اینکه خود را به‌عنوان یک درام جدی و بزرگسالانه معرفی کند، هوش مخاطبانش را دست‌کم می‌گیرد و به‌گونه‌ای ساخته شده که گویی مخاطب نیاز دارد همه چیز را به‌طور کامل و واضح توضیح دهند. نه‌تنها دنی راوی داستان است، بلکه شخصیت‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند گویی همه تازه به این دنیا قدم گذاشته‌اند؛ هیچ‌چیز واقعاً واقعی به نظر نمی‌رسد.کارگردان ریکاردو د مونتریال تلاش می‌کند با فیلمبرداری متزلزل و شبه مستند خود، اصالت را به فیلم اضافه کند، اما این نمی‌تواند ساختار صابون‌مانند نهایی فیلم‌نامه را از بین ببرد. با این حال، بازی‌ها بسیار قوی هستند، به‌ویژه بازی روسی (از لوک کیج)؛ او به گوست یک غرور ترسناک، اغواگر و خیابانی می‌دهد، و همچنین آسیب‌پذیری جذابی به او می‌دهد. نامزد اسکار بیچر (یک زندگی بهتر، نفرت‌انگیز هشت) نیز خوب است، و همچنین بازی ملسیا بنویست در نقش سوپرگرل و ایوا لونگوریا (همسران ناامید) که تقریباً غیرقابل تشخیص است.