خانوادهٔ ریاست‌جمهوری

ویلیام جانسون (کریستوفر بی. دانکن) رئیس‌جمهور چهل و پنجم ایالات متحده و سرپرست خانواده‌ای است که با آن‌ها در کاخ سفید زندگی می‌کند. او شاید رهبر جهان آزاد باشد، اما این موضوع تضمینی برای بی‌نقص بودن او در ارائه مشاوره به چهار فرزندش یا حفظ عشق و علاقه در زندگی زناشویی‌اش با همسرش، کاترین (کلیتا اسمیت) نیست. اداره کردن یک کشور و بزرگ کردن یک خانواده به تنهایی کار دشواری است، اما کنار آمدن با اقوام مختلف زیر یک سقف باعث می‌شود که هیچ لحظه کسالت‌آوری در این خانه وجود نداشته باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد به‌هنگام بودن این نوع برنامه صحبت کنند. اگر قرار نیست بازتابی از خانواده اوباما باشد، چرا فکر می‌کنید سازنده آن را در سال ۲۰۱۳ منتشر کرده است؟ آیا ممکن است برنامه‌ای در مورد یک رئیس‌جمهور آفریقایی-آمریکایی نوشته شود بدون اینکه به رئیس‌جمهور اوباما به عنوان منبع الهام نگاه شود؟
• چگونه موضوع نژاد در محتوا نقش دارد؟ آیا تا به حال به عنوان یک نکته کمدی مورد استفاده قرار گرفته است؟ مرز بین کمدی و کلیشه‌های آزاردهنده کجاست؟ آیا ما نسبت به شوخی‌های نژادی بخشنده‌تر هستیم اگر راوی آفریقایی-آمریکایی باشد تا اینکه سفیدپوست باشد؟
• شما یک نمایش «خوب» را چگونه تعریف می‌کنید؟ چه ویژگی‌هایی را در یک سریال کمدی موقعیت جستجو می‌کنید؟ یک درام؟ چند مورد از مورد علاقه‌های شما چیست؟

خانواده‌ی اول بر خانواده‌ی آفریقایی-آمریکایی رئیس‌جمهور و خانواده‌ی گسترده‌اش در کاخ سفید تمرکز دارد، اما با وجود شباهت‌های آشکار به اوباما، قصد طنزپردازی از آن‌ها را ندارد. این سریال تا حدی به طنزپردازی از کارکردهای درونی کاخ سفید و دفتر بیضی می‌پردازد و در برخی مواقع به طعنه به سراغ ماهیت موقعیت‌های اداری مختلف مثل معاون رئیس‌جمهور و کارکنان سرویس مخفی می‌رود. این نمایش بیشتر بر پویایی خانواده تمرکز دارد تا ریاست‌جمهوری شخصیت اصلی، و در اینجا بینندگان شاهد یک خانواده‌ی خوشحال با نقش‌ها و مسئولیت‌های نهادینه‌شده (اگرچه کمی با گرایش جنسیتی) و لحظات شیرینی بین خواهر و برادر و والدین هستند. انتظار می‌رود چند مرتبه به روابط جنسی بین شرکای ازدواج اشاره شود و برخی حرکات جنسی بین بزرگسالان مجرد تلویحاً نمایش داده شود.

با وجود اطمینان خالق سریال، برایان آلن، مبنی بر اینکه شخصیت‌ها کاملا تخیلی هستند، دشوار است که «خانواده اول» را به عنوان یک کمدی درباره اولین رئیس‌جمهور آفریقایی‌تبار آمریکا در زندگی واقعی نبینیم، به خصوص با توجه به اینکه برخی از رفتارهای دانکن شباهت زیادی به رئیس‌جمهور اوباما دارد. شاید بزرگسالان بتوانند واقعیت را از تخیل در اینجا جدا کنند، اما این موضوع در مورد کودکان صدق نمی‌کند، که با برخی تصورات غلط محکم درباره عملکرد درونی سطوح بالای دولت از این نمایش خارج می‌شوند، که به نوعی به شخصیت‌پردازی طنزآمیز مقامات و کارکنان دولت برمی‌گردد.این نمایش از بازیگران با استعداد و با سابقه‌ای بهره می‌برد که در میان اعضای مکمل آن، بازیگرانی همچون گلادیس نایت، جکی هری، جان ویترسپون و مارلا گیبس حضور دارند. متاسفانه، اما فیلمنامه بی‌رمق و داستان‌های کلیشه‌ای از توانایی‌های این گروه استثنایی بهره‌برداری نمی‌کند و تماشاگران را با انتظاراتی فراتر از آنچه ارائه می‌دهد، رها می‌کند.