موتوپاتلو: پادشاه پادشاهان

در پویانمایی "موتو پاتلو: پادشاه پادشاهان"، موتو و پاتلو (هر دو با صدای سوراو چاکرابارتی) با شیر گریخته از سیرک به نام گودو (با صدای وینا پاتک) دوست می‌شوند و در تلاش برای بازگرداندن او به جنگل یا پارک ملی، متوجه می‌شوند که شکارچی طمع‌کار، نرسیمها، در پی نابودی جنگل برای یافتن طلا است. این بدمن هیچ اهمیتی به حیوانات دوست‌داشتنی جنگل نمی‌دهد. موتو از یک گجت ترجمه‌ی حیوان-انسان ویژه برای برقراری ارتباط با گودو و ساکنان محاصره‌شده جنگل استفاده می‌کند، و به آنها اجازه می‌دهد تا علیه متجاوز متحد شوند. وقتی شیر جنگل، سینگا، توسط شکارچی در نبردی برای کنترل قلمرو شکست می‌خورد، موتو پیشنهاد می‌کند که گودو خودخواه و ترسو وانمود کند که سینگا است تا سایر حیوانات جنگل را برای نبرد با نرسیمها الهام بخشد و رهبری کند. گودو این افتخار را رد می‌کند اما وقتی می‌بیند دوستانش آسیب می‌بینند، تجدیدنظر می‌کند. خشونت کارتونی زیاد و مشت و لگدهای طولانی ممکن است برای کودکان خردسال بسیار شدید باشد.

• آیا حیوانات آزادی را به مزایای زندگی در اسارت ترجیح می‌دهند؟ خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که چرا ممکن است یک شیر سیرک از زندگی به عنوان یک هنرمند در قفس لذت نبرد. آیا فکر می‌کنید حیوانات ممکن است آزادی را به دریافت غذا از دست انسان‌های اسیرکننده خود ترجیح دهند؟
• آیا فکر می‌کنید سازندگان کارتون‌ها می‌خواهند بچه‌ها فکر کنند که پرواز کردن مثل موتو امکان‌پذیر است؟ موتو در فیلم «موتو پاتلو: پادشاه پادشاهان» بعد از خوردن سمبوسه超能力 پیدا می‌کند و می‌تواند خودش را در هوا معلق نگه دارد و مبارزه کند و لگد بزند. آیا این یک پیام غیرمستقیم به کودکان است که چنین چیزی ممکن است؟ به نظر می‌رسد هدف اصلی این صحنه‌ها سرگرم کردن کودکان و جذاب کردن داستان برای آن‌ها است. کودکان معمولاً عاشق چنین صحنه‌های هیجان‌انگیز و تخیلی هستند و این صحنه‌ها تخیل آن‌ها را تقویت می‌کند. با این حال، کودکان به تدریج و با افزایش سن و کسب تجربه، یاد می‌گیرند که بین واقعیت و تخیل تفاوت قائل شوند.
• این فیلم چه تفاوتی با سایر پویانمایی‌های مشابه که بر روی حیوانات متمرکز هستند، دارد؟

موتو و پتلو: پادشاه پادشاهان بخشی از یک مجموعه پویانمایی نیکلودئون است که بر اساس یک نوار کمیک هندی ساخته شده که در تلویزیون هند پخش می‌شد. موتو و پتلو دوستان صمیمی هستند که وارد ماجراجویی‌هایی می‌شوند که معمولا پیام‌های مثبتی دارند؛ در این مورد: نترس، محیط زیست را حفظ کن و تلاش کن. موتو با خوردن سمبوسه انرژی می‌گیرد، درست مثل وقتی که پاپای اسفناج می‌خورد، و این افزایش انرژی گاهی اوقات شخصیت را به پرواز درمی‌آورد. اگرچه این دو دوست در برخی مناطق هند نام‌های آشنایی هستند، اما واقعیت این است که کارتون‌ها ترکیبی عجیب از زبان‌های هندی و انگلیسی هستند و همچنین زیرنویس انگلیسی دارند، که ممکن است این کارتون را برای کودکان در ایالات متحده دشوار کند. کودکانی که به اندازه کافی جوان هستند که از آن لذت ببرند ممکن است برای خواندن زیرنویس‌ها خیلی کوچک باشند. می‌توانید انتظار خشونت کارتونی و شخصیت‌های منفی ترسناک را داشته باشید. دستیاران اسلحه به سمت حیوانات شلیک می‌کنند و چندین نماینده شیطانی دیگر به ساکنان جنگل و پادشاه شیر آنها حمله می‌کنند. سینگا، پادشاه جنگل، که از دست آدم‌های شرور فرار می‌کند، از صخره‌ای سقوط می‌کند و می‌میرد.

این فیلم عجیب و طولانی است، اما بی‌جاذبه هم نیست. شاید عجیب بودن آن به دلیل تفاوت‌های فرهنگی بین نحوه‌ی برخورد تلویزیون هندی و آمریکایی با موضوعات مختلف باشد. موتو اصرار دارد به کسانی کمک کند که ظاهرا علاقه‌ای به کمک او ندارند و این موضوع ممکن است برای کودکان گیج‌کننده باشد. شیر سیرک گدّو می‌خواهد در جنگل بماند، اما موتو اصرار دارد که او را تا زمانی که نتوانند او را به یک جنگل ملی منتقل کنند، در قفس نگه دارند. نمی‌توانید از خودتان نپرسید چرا موتو نمی‌تواند فقط خواسته‌های گدّو را محترم بشمارد. این مرد کوچک چاق و کم‌موی اشک‌ریزان، در عین حال که به‌طور شگفت‌انگیزی جنگجو و مشتاق قرار گرفتن در معرض خطر است، اگر اشک دیگری را ببیند، اشک می‌ریزد. او برای کمک به نیازمندان، حتی اگر نبرد مرگبار در میان باشد، ریسک می‌کند. پیام‌های متناقض در فیلم موتو پاتلو: پادشاه پادشاهان کمی عجیب است و خشونت آن برای یک داستان کودکان کمی سنگین به نظر می‌رسد.