قصر

آریا پسر جوانی از یک خانواده‌ی متموّل است که به حرفه‌ی کارگردانی فیلم و تئاتر مشغول است.یکی از فیلم‌های او اخیراً جایزه‌ای نیز دریافت کرده است. خانه‌ی آن‌ها بزرگ و قدیمی با معماری سنتی است که به دلیل سن بالای بنا، خانواده ناچار به تخریب خانه می‌شوند. ولی کنارآمدن با این موضوع برای آریا که تمام خاطرات کودکی‌اش را در آنجا سپری کرده سخت است. والدین آریا اسباب‌کشی کرده و به خانه‌ی دیگری نقل‌مکان کرده‌اند ولی کتاب‌های آریا باقی مانده است. آریا از قاسم (پسر زباله‌گرد) در جمع‌کردن کتاب‌ها کمک می‌گیرد. قاسم وقتی متوجه می‌شود که قرار است آن خانه تخریب شود و مدّتی خالی از سکنه خواهد بود از آریا درخواست کرد که به او و خانواده‌اش اجازه بدهد برای مدّت کوتاهی در آنجا ساکن شوند. آریا موافقت می‌کند، ولی زمانی که دومرتبه به خانه سر می‌زند با یک خانواده‌ی پرجمعیت مواجه می‌شود. آریا ایده‌ای به ذهنش می‌رسد که از آن‌ها به‌عنوان بازیگر تئاترش استفاده کند تا هم به آن‌‌ها به لحاظ مالی کمک کرده باشد و هم با کتاب و هنر آشنایشان کند. در سکانس پایانی با تمرین و تلاش آن‌ها تمرین تئاتر به‌خوبی به پایان می‌رسد و خانه‌ی قدیمی تخریب می‌شود.

• از فرزندتان بپرسید که اگر جای آریا بود چه کار می‌کرد؟ آیا آریا کار درستی کرد که به یک غریبه اعتماد کرد و او را در خانه‌اش اسکان داد؟ نظر فرزندتان را درباره‌ی کار و نحوه‌ی کسب درآمد درست جویا شوید. از فرزندتان بپرسید که چگونه می‌تواند به کودکان کار کمک کند بدون اینکه لطمه‌ای به شخصیت آن‌ها وارد شود؟ از فرزندتان بپرسید علت دلبستگی آریا به خانه‌ی قدیمی‌شان چه بود؟   خلاصه: با فرزندتان حول محور نوع‌دوستی، کودکان کار، مضرات عدم تحصیل و فاصله‌ی اجتماعی حاکم در جامعه صحبت کنید.

این فیلم به‌طور مختصر و مفید به دنیایی که کتاب‌ها برای انسان‌ها می‌سازند اشاره می‌کند. در ضمن موضوع اصلی فاصله‌ی اجتماعی حاکم در جامعه و مشکلاتی است که مسائل اقتصادی برای خانواده‌ها ایجاد می‌کند. موضوع اصلی داستان برای رده‌ی سنی پایین قابل‌درک نبوده و ممکن است فرزندتان را گیج کند یا حتی نتیجه‌گیری غلطی از داستان داشته باشد. آریا به‌طرزی غیرمنطقی به یک خانواده‌ی غریبه اعتماد می‌کند و آن‌ها را در خانه‌شان اسکان می‌دهد. این امر ممکن است منجر به خوش‌بینی افراطی و اعتماد غیرمنطقی از جانب فرزندتان شود.   خلاصه: فیلم به موضوع اهمیت کتاب پرداخته است. ضمن داستان به موضوعات نوع‌دوستی، کودکان کار، کار گروهی و فاصله‌ی طبقاتی پرداخته شده است.

بر اساس رمان گوتیک بزرگ شلی جکسون، فیلم استیسی پاسون شاید کمی سبک باشد، اما او با این حال فضایی قوی و زنده خلق می‌کند که شخصیت‌ها در آن شکوفا می‌شوند. در ابتدا، انتخاب بازیگرانش کاملا درست است. چهار بازیگر اصلی همگی کیفیتی گیرا و جذاب دارند و هیچ‌کدام از ژانر یا کارهای ترسناک نمی‌ترسند. همه آن‌ها عمیقا در این اثر فرو می‌روند. ما همیشه در قلعه زندگی کرده‌ایم تم‌های جکسون از شر پنهان در میان روزمرگی‌ها را حفظ می‌کند -- نه فقط نفرت پراکنده شده توسط روستاییان، بلکه همچنین خود برتربینی و احساس مالکیت مردانه‌ای که چارلز مجسم می‌کند.اگرچه فیلم چیزی کم دارد، اما این است که چارلز کمی بیش از حد شرور به نظر می‌رسد. استن او را کمی بیش از حد بازی می‌کند، و از آنجا که فیلم صدای روایت فریبنده مریکات را ندارد، این نمایش کمی بیش از حد آشکار است. در غیر این صورت، کارگردانی زیبای پاسون - به همراه طراحی صدای باشکوه و ظریف - به انتقال حس خانه‌ای که مدت‌ها بدون تغییر مانده است، کمک می‌کند. و اگرچه ما همیشه در قلعه زندگی کرده‌ایم، کیفیتی روشن و سریع دارد، اما لزوماً قلب غمگین داستان را فاش نمی‌کند. در مجموع، طرفداران جکسون باید در اینجا چیزهای زیادی برای لذت بردن پیدا کنند.