مراقبت از کودکان توسط پدر

ادی مِرفی نقش چارلی را بازی می‌کند که عاشق همسرش کیم (با بازی رگینا کینگ) و پسر چهار ساله‌اش بن است، اما به دلیل شغل پراسترسش در زمینه بازاریابی، زمان کمی برای آنها دارد. وقتی محصول جدیدش، غلات صبحانه تهیه‌شده از سبزیجات، شکست می‌خورد، چارلی و دوستش فیل (جف گارلین) از کار بیکار می‌شوند. کیم تازه شروع به کار کرده است، بنابراین چارلی در خانه می‌ماند تا از بن مراقبت کند. تنها پیش‌دبستانی که در شهر وجود دارد، آکادمی اسنوب چمبرلین است که در آن کودکان با لباس‌های یکدست مدرسه‌ای، فروید، زبان پرتغالی و لغات آزمون ورودی دانشگاه را مطالعه می‌کنند. این مدرسه توسط زنی بدخلق به نام خانم هاریدان (آنجلیکا هیستون) اداره می‌شود. وقتی چارلی و فیل نمی‌توانند شغل جدیدی پیدا کنند، تصمیم می‌گیرند مرکز مراقبت از کودکان را در خانه چارلی راه‌اندازی کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره این صحبت کنند که چارلی چگونه متوجه شده که چه چیزی برای او اهمیت دارد و اعضای خانواده‌های خود چگونه به یکدیگر نشان می‌دهند که خانواده در درجه اول اهمیت قرار دارد.
• در این فیلم، کودکان و بزرگسالانی که در حال تماشای سه احمق هستند، نشان داده می‌شوند و خود فیلم نیز بزرگسالان و کودکانی را نشان می‌دهد که حرکات کمدی مشابهی مانند لگد زدن، افتادن و ایجاد صداهای عجیب و غریب انجام می‌دهند. برخی از دیگر مثال‌های فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی که در آن شخصیت‌ها برای ایجاد لحظات کمدی، زمین می‌خورند و آسیب می‌بینند، چیست؟
• چگونه این فیلم مشکلاتی را که خانواده‌ها زمانی که یکی از والدین شغل خود را از دست می‌دهد، با آن روبرو می‌شوند، نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که «مرکز نگهداری کودکان در روز پدر» فیلمی است محصول سال ۲۰۰۳ که ادی مورفی و جف گارلین در آن نقش دو پدر بیکار را بازی می‌کنند که شغل خود را از دست داده‌اند و وقتی تصمیم می‌گیرند مرکز نگهداری کودکان خود را راه‌اندازی کنند، به هدف واقعی خود پی می‌برند. طنز این فیلم اغلب سطحی و کودکانه است، از جمله صحنه‌هایی که بچه‌ها به گارلین لگد می‌زنند یا مورفی را صدا می‌زنند یا به آنها توهین می‌کنند، به غیر از صدای زیاد نفخ و آروغ بچه‌ها. در برخی صحنه‌ها الفاظ رکیک استفاده شده است، از جمله صحنه‌ای که مورفی در حال فریب دادن پسر کوچکش با استفاده از کلمه‌ی «فحش» است. قبل از رفتن به «مرکز نگهداری کودکان در روز پدر» و بهبود رفتارشان، بسیاری از کودکان رفتارهای نامناسبی مانند نوشیدن صابون حباب و آروغ زدن حباب، فریاد زدن در مورد اینکه یک برند غلات «بد است» و لگد زدن و توهین کردن به بزرگسالان دارند که ممکن است برای کودکان کپی شود.

ددی دی کیور فیلمی است که هالیوود می‌تواند به راحتی و بدون هیچ خلاقیتی تولید کند و مخاطبان نیز می‌توانند بدون نیاز به فکر کردن، آن را تماشا کنند. این فیلم به اندازه یک بسته ماکارونی و پنیر کرفت بی‌مزه و قابل پیش‌بینی است، اما احتمالا همان مخاطبان هدف را راضی خواهد کرد. طرح داستان در ۲۰ دقیقه اول معرفی شخصیت‌ها و موقعیت را نشان می‌دهد، در ۳۰ دقیقه بعدی همه چیز به هم می‌ریزد و در ۳۰ دقیقه پایانی، چارلی و فیل سعی می‌کنند خرابکاری‌ها را جبران کنند، در حالی که شخصیت‌های منفی نزدیک به پیروزی هستند اما در نهایت شکست می‌خورند. در این میان، درس‌هایی درباره اهمیت خانواده نیز ارائه می‌شود. برای جذب مخاطبان جوان‌تر، شوخی‌های مربوط به پوشک و دستشویی وجود دارد، و برای والدین، موسیقی راک کلاسیک و حضور یک گروه راک قدیمی (چپ تریب) گنجانده شده است. همچنین، بلوپرها و صحنه‌های حذف‌شده‌ای در پایان فیلم، در حین پخش تیتراژ نمایش داده می‌شوند.این فیلم در نهایت نه‌چندان برجسته و متمایز از سایر فیلم‌ها از آب درآمده، اما آن‌قدرها هم بد نیست. در برخی صحنه‌ها ریتم فیلم کند می‌شود، اما هر زمان که استیو زان ظاهر می‌شود و نقش یک نیروی اورژانسی را بازی می‌کند که کمی عجیب و غریب است، اما استعداد برقراری ارتباط با بچه‌ها را دارد، فیلم جان می‌گیرد. به نظر می‌رسد که سایر بازیگران و عوامل فیلم تلاش زیادی نمی‌کنند، از جمله کسانی که نام آنجلیکا هیوستون را در تیتراژ اشتباه نوشتند (یا شاید خودش نخواست نام واقعی‌اش در این فیلم آورده شود).