برفک

نیل داونز (آرون استنفورد) یک موزیسین است که به عنوان مدیر کافه‌ای عجیب و غریب به نام فلیکس کار می‌کند که فقط غلات سرو می‌کند. دوست‌دختر هنرمند او، میس پوسی کتز (زویی دشانل)، آرزو می‌کند که او شغلش را رها کند و آلبومش را که روی آن کار می‌کند، تمام کند تا بتوانند بالاخره زندگی مشترکشان را شروع کنند. اما نیل نمی‌تواند فلیکس را رها کند، زیرا صاحب مغزش‌کلافه آن، ویلی (کریستوفر لوید) تقریباً همیشه حواسش جای دیگری است. وقتی پوسی پیشنهاد می‌دهد که در حین تمرکز نیل بر موسیقی‌اش، او کافه را اداره کند و نیل امتناع می‌کند، او به سرعت به بار غلات تازه‌کار خیابان روبرو می‌رود. این مکان متعلق به استوارت (کیر اودانل) است، که کافه‌اش ثبات فلیکس را تهدید می‌کند. پوسی حدس می‌زند که اگر فلیکس تعطیل شود، شاید نیل بالاخره بر هنرش تمرکز کند. اما نیل نمی‌خواهد بدون مبارزه تسلیم شود. واضح است که رابطه‌شان آسیب می‌بیند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تقابل هنر و تجارت در این فیلم گفتگو کنند. آیا واقعاً این موضوع به این سادگی است؟ آیا می‌توان هم هنرمند بود و هم یک بازرگان موفق؟ آیا فردی با چنین ویژگی‌هایی می‌تواند موضوع جذابی برای یک فیلم باشد؟ چرا یا چرا نه؟ همچنین خانواده‌ها می‌توانند در مورد رابطه نیل با دوست‌دخترش صحبت کنند. آیا آنها مانند یک زوج عاشق رفتار می‌کنند؟ چرا این همه توطئه و دسیسه علیه یکدیگر دارند؟ چرا هالیوود علاقه‌مند به نمایش روابط آشفته است؟

والدین باید بدانند که اگرچه این کمدی ممکن است برای نوجوانان جذاب باشد، زیرا ستاره آن دشانل، بازیگر محبوب فیلم‌های مستقل است، اما حاوی کلمات زشت فراوانی (از جمله استفاده‌های مکرر از کلمه فحش) است و شخصیت‌های آن به طور مکرر در حال سیگار کشیدن و نوشیدن الکل نشان داده می‌شوند. اگرچه فیلم سرشت مثبتی دارد، اما رقابت بین نیل و دوست‌دخترش اندکی آزاردهنده است. علاوه بر این، فیلم به نوعی به سرگرمی‌های صبحانه‌ای علاقه‌مند است؛ شخصیت‌ها در مورد اطلاعات مربوط به غلات صبحانه زندگی می‌کنند (شبیه به شخصیت‌های فیلم «وفاداری بالا» که در مورد موسیقی وسواس دارند) تا جایی که فیلم تقریباً شبیه یک تبلیغ تلویزیونی برای غلات صبحانه به نظر می‌رسد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

اگر به نظر برسد که داستان برای یک فیلم کامل بسیار ساده است، به این دلیل است که همین‌طور است. غلات صبحانه غذای راحتی است: آسان، بدون پیچیدگی و مطمئناً لذت‌بخش. متأسفانه، همین موضوع در مورد فیلم FLAKES صدق نمی‌کند -- جدیدترین اثر کارگردان مایکل لیهمن (کارگردان فیلم هدرز) -- علی‌رغم اینکه این فیلم دربارهٔ هیپی‌ها و هیپسترهایی است که در رستورانی که فقط غذای صبحانه سرو می‌کند، وقت می‌گذرانند.«فقط جذابیت—در هر صورت، دِشَنِل ستاره فیلم است و نکات جالبی (هرچند غیراصیل) در مورد هنر در مقابل سرمایه‌داری مطرح می‌کند—نمی‌تواند فیلم را به‌تنهایی پیش ببرد. تماشای نیواورلئان از نگاه مهربان و حتی مشتاقانه دوربین، سرگرم‌کننده است و بازیگران قطعاً همدلی خوبی با هم دارند، اما در نهایت، فیلم بسیار خسته‌کننده و نامطلوب است.»