ماشین جنگی

در آغاز فیلم ماشین جنگ، ایالات متحده درگیر شش سال نبرد طوفانی علیه یک دشمن شورشی در افغانستان است. رئیس‌جمهور اوباما نتوانسته کشور را از جنگی که به ارث برده، خارج کند. پیروزی هنوز در دسترس نیست. آمریکایی‌ها خسته شده‌اند. در این شرایط، قهرمان نظامی محبوب و ستایش‌شده، ژنرال گلن مک‌ماهون (برد پیت) وارد می‌شود. ژنرال با جسارت و اعتماد به نفس، به همراه تیم پرشور و مطیع خود، با اشتیاق، اگر نه با درایت، این مأموریت را بر عهده می‌گیرد. در ادامه، درگیری‌هایی بین تیم مک‌ماهون و کسانی که قبلاً در آنجا حضور داشتند، سوءتفاهم‌هایی بین مک‌ماهون و مقامات دولتی در واشینگتن، و دشواری‌های مداوم در تعیین اینکه کدام غیرنظامیان در کدام طرف هستند، رخ می‌دهد. یک‌دندگی مک‌ماهون، که بر اساس هیچ چیز شبیه به وضعیت فعلی نیست، اوضاع بد را بدتر می‌کند. وقتی یک خبرنگار پرشور مجله رولینگ استون، با وعده یک مقاله افشاگرانه در مجله، به تقویت خودشیفتگی مک‌ماهون می‌پردازد، این داستان سرنوشت خود را به سمت از کنترل خارج شدن پیش می‌برد. همان‌طور که در اینجا دیده می‌شود، جنگ جهنم است. اما برخی از کسانی که همه معصومان جهان به آنها امید بسته‌اند، شیاطینی هستند که حکومت می‌کنند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌هایی مثل ماشین جنگی که موضوعات جدی مانند جنگ را با طنز و شوخ‌طبعی به تصویر می‌کشند، صحبت کنند. پیام و نتایج مورد نظر از ساخت چنین فیلم‌هایی چیست؟ و مفهوم عبارت "خنده بهترین دارو است" چیست؟»
• «نگاه این فیلم در مورد مشارکت ایالات متحده در جنگ افغانستان چیست؟ دیدگاه فیلم در مورد جنگ، به طور کلی چیست؟»
• «تمامی فیلم‌ها، حتی کمدی‌ها، می‌توانند تجربیات آموزنده‌ای را به همراه داشته باشند. این فیلم چگونه درک شما را از مفاهیم "شورش" و "مقابله با شورش" غنی‌تر کرد؟»
• آیا نویسنده و کارگردان این فیلم، دیوید میشد، توانست تعادل مناسبی بین درام و کمدی در فیلم «ماشین جنگی» برقرار کند؟ به چه شیوه‌ای، اگر وجود داشته باشد، او موفق بود؟

«والدین باید بدانند که "ماشین جنگی" فیلمی اصلی از نتفلیکس است. این فیلم، بازنمایی طنزآمیز و کم‌مایه‌ای از رویدادهایی است که در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ در افغانستان رخ داده است. ژنرال ارتش، فرمانده نیروهای آمریکایی، که به عنوان "برترین جنگجو و رهبر مردان" معرفی می‌شود، وارد سرزمین جنگ‌زده می‌شود تا تلاش طولانی، طاقت‌فرسا و عمدتا ناموفق برای رهایی کشور از "شورش" و طالبان را تغییر دهد. متاسفانه، همانطور که در این طنز نشان داده شده، آن ژنرال برای انجام وظیفه غیرممکنی که به او محول شده، آمادگی ندارد و متاسفانه بسیار مغرور و بی‌اطلاع است تا این واقعیت را تشخیص دهد. یک صحنه نبرد طولانی در پایان فیلم پرتنش و خشونت‌آمیز است؛ صحنه‌هایی با اسلحه و انفجارها بسیار گرافیکی هستند؛ افراد (از جمله افراد بی‌گناه) کشته می‌شوند. الفاظ رکیک به طور مکرر شنیده می‌شود، از جمله "s--t" و بسیاری از کاربردهای مختلف "f--k". سربازان در صحنه‌های متعدد الکل مصرف می‌کنند و مست می‌شوند؛ هروئین به عنوان محصول نقدی در کشور ذکر شده و به یک بازیکن به عنوان فردی که "همیشه مست است" اشاره می‌شود. این فیلم مناسب کودکان نیست. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.»

هیچ‌چیز سخت‌تر از پیدا کردن مرز باریک بین طنز و کاریکاتور نیست، و اگرچه کارگردان و بازیگران به‌طور کامل از پس این کار برنیامده‌اند، اما فیلم هنوز هم نکات قوی در مورد هر دو موضوع خودبزرگ‌بینی و جنگ را به تصویر می‌کشد. پایه و اساس داستانی که در فیلم «ماشین جنگی» روایت می‌شود، واقعی است. یک سال در افغانستان از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰. ژنرال مشتاق و کابوی‌مسلک وارد شهر می‌شود؛ واقعیت سر برمی‌آورد و مسیر او را به سمت افتخار برهم می‌زند؛ و در نهایت، خودشیفتگی کور او را از شهر بیرون می‌کند. پیام‌های فیلم — درباره غیرممکن بودن جنگ در شرایطی مانند افغانستان و سوریه مدرن و بسیاری از کشورهای دیگر که در آشوب غرق شده‌اند، و بی‌امیدی از بسیج مردم محلی علیه کسانی که هویت‌شان نامشخص است و در زمانی نامعلوم و در مکانی نامعلوم — واضح است. داستان خودویرانگری یک ژنرال ارزش گفتن دارد. با این حال، هر شخصیت یک‌بعدی است (بازی آنتونی مایکل هال به‌ویژه آزاردهنده است)؛ هر موقعیت قابل پیش‌بینی است؛ و برای کسانی که با مقاله واقعی رولینگ استون آشنا هستند، عامل «ای خدای من» مدت‌ها پیش اتفاق افتاده است. خشونت و فحاشی در این فیلم برای کودکان زیاد است.