توله‌های علف

مری جو واکر، مادر مجردی آزاداندیش است که پس از پایان رابطه‌ای دیگر، بار و بندیل خود و دختر ۱۲ ساله‌اش، آوا را می‌بندد و راهی جاده می‌شود. آنها از شهری به شهر دیگر می‌روند تا مری جو مرد بعدی زندگی‌اش را پیدا کند. مقصد نهایی آنها سن دیگو است، جایی که مری جو با یک راننده کامیون رابطه برقرار می‌کند، اما او مردی خشن و بدطینت از آب درمی‌آید. در همین حین، آوا که از زندگی پرتلاطم و بی‌ثبات خسته شده است، سعی می‌کند در مدرسه جدید خود جا بیفتد و حتی برای نقش اول نمایش مدرسه تست بازیگری می‌دهد. غریزه فرار مری جو برای آوا که تنها به دنبال یک خانه ثابت است، به مشکلی بزرگ تبدیل می‌شود.

• درباره‌ی این که مری جو و آوا چطور نقش‌های خود را به عنوان مادر و دختر عوض کرده‌اند، صحبت کنیم. کدام صحنه‌ها این جابه‌جایی نقش را نشان می‌دهند؟
• آیا فکر می‌کنید کودکان امروزی به دلیل تأثیر اینترنت و سایر منابع رسانه‌ای، آگاهی بیشتری درباره موضوعاتی مانند جنسیت و خشونت دارند؟

والدین باید بدانند که اگرچه مادر به تصویر کشیده شده در تامل‌وید ممکن است بی‌مسئولیت باشد، بینندگان هیچ‌گاه شک نمی‌کنند که او دخترش را دوست دارد و می‌خواهد خوشبخت باشد. با این حال، به دلیل تصمیمات نادرست و سبک زندگی بی‌ثباتش، مری جو باعث ایجاد بی‌ثباتی و آسیب‌های عاطفی در زندگی دخترش می‌شود. همچنین برخی صحنه‌ها حاوی خشونت و جنسیت ملایم هستند، مانند زمانی که یک زوج مشاجره‌ای پرحرارت و احتمالا فیزیکی دارند یا زمانی که دختر پیش‌دبیرستانی از مدرسه به خانه برمی‌گردد و مادرش را در حال عشق‌ورزی با مرد غریبه‌ای می‌بیند. برخی الفاظ تند نیز در فیلم استفاده شده است، مانند "f--k" و "goddamn.

مک‌تیر شخصیت مری جو واکر را با جذابیتی زمینی و جنوبی به تصویر می‌کشد. واضح است که زندگی سختی داشته، اما این سختی‌ها نتوانسته‌اند خوش‌بینی و سرزندگی او را بگیرند. براون در نقش آوا، مهارت خود را در ایفای نقش یک پیش‌نوجوان معمولی که عاشق شیطنت است اما باید صدای عقل مادر بی‌مسئولیت اما دوست‌داشتنی‌اش باشد، به خوبی نشان می‌دهد. لحظات مشترک آنها در فیلم واقعی به نظر می‌رسند و نقطه اوج فیلم هستند، چه زمانی که دیالوگ‌های نمایش مدرسه آوا را تمرین می‌کنند و چه زمانی که ترانه مناسب «که سرا سرا (هرچه خواهد شد)» را در مسیر زندگی جدید می‌خوانند. رابطه‌ی آن‌ها قلب تپنده‌ی این فیلم است، هرچند که بازیگران مکمل نیز فوق‌العاده هستند، از جمله جی او سندرز در نقش دن، یک همکار مهربان و حساس که توسط گذشته‌اش آزار می‌بیند؛ لورل هالومن در نقش لوری، دوست و همدم مری جو؛ و اوکانر که عمقی (ناامنی، خودآگاهی) به شخصیت مردانه و کنترل‌کننده‌ی دن می‌بخشد. خانواده‌ها از تماشای «رشد کردن» مری جو لذت خواهند برد، چرا که آوا بالاخره شانس این را پیدا می‌کند که بچه‌ای واقعی باشد.