هیئت منصفه فراری

در فیلم هیات منصفه فراری، یک بیوه که شوهرش توسط همکار ناراضی‌اش به قتل رسیده، سازنده اسلحه را به دادگاه می‌کشاند و او را مسئول می‌داند چرا که خرید و استفاده از اسلحه را برای افراد روانی بسیار آسان کرده است. اگر هیات منصفه، تولیدکننده را در این پرونده مسئول تشخیص دهد، راه برای شکایت‌های بی‌شماری باز خواهد شد و ممکن است صنعت اسلحه‌سازی را ورشکست کند. تولیدکنندگان اسلحه میلیون‌ها دلار صرف تیم دفاعی و همچنین انتخاب هیات منصفه می‌کنند. رنکین فیچ (با بازی جین هکمن) و تیمش از بانک‌های اطلاعاتی پیشرفته تا روش‌های نظارتی ساده برای تحقیق در مورد اعضای بالقوه هیات منصفه استفاده می‌کنند. فیچ همچنین از باج‌گیری برای تبرئه موکلانش استفاده می‌کند. وکلای مدافع وندل رور (با بازی داستین هافمن) نیز یک مشاور هیات منصفه استخدام می‌کند. اما شخص دیگری یک قدم جلوتر رفته است. نیک (با بازی جان کیوساک) موفق شده خود را به عنوان یکی از اعضای هیات منصفه معرفی کند. هر دو طرف از مارلی (با بازی راشل وایس) می‌شنوند که به آنها می‌گوید کنترل هیات منصفه را در دست دارد و نتیجه را در ازای ۱۰ میلیون دلار به فروش خواهد گذاشت. مارلی به فیچ و رور ثابت می‌کند که رابط او می‌تواند سایر اعضای هیات منصفه را متقاعد کند. آیا آنها حاضرند بر روی ایده‌آل‌های قدیمی مانند شواهد و عدالت شرط‌بندی کنند؟

• خانواده‌ها می‌توانند دربارهٔ کنترل اسلحه، بازی‌های ویدئویی، الکلیسم و موضوعات مختلف دیگر صحبت کنند. تجربیات مربوط به انجام وظیفهٔ دادرسی و مقایسهٔ آن با نمایش (غلوآمیز) فساد سیستم دادرسی در فیلم، می‌تواند بسیار جالب باشد.

این فیلم از لحاظ موضوع، مناسب کودکان نیست، مگر اینکه پیش از این طرفدار جان گریشام بوده باشند. این فیلم لحظات خشونت‌آمیز و بسیار پرتنشی دارد، از جمله صحنه‌ای که با تیراندازی غم‌انگیزی (خارج از قاب تصویر) آغاز می‌شود و دیگری را توصیف می‌کند. موضوع اصلی فیلم کنترل اسلحه است. همچنین یک بازی ویدئویی خشونت‌آمیز در آن وجود دارد. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند (یکی از آن‌ها مشکل اعتیاد به الکل دارد) و از الفاظ رکیک استفاده می‌کنند. یکی از شخصیت‌ها تلاش می‌کند خودکشی کند. بسیاری از شخصیت‌های فیلم بی‌رحم و غیراخلاقی هستند.

فیلم مهیج دادگاه جان گریشام، بودجه کلانی از هالیوود دریافت کرد اما نتیجه تنها سرگرم‌کننده و به‌یادماندنی بود، مانند رمانی که در هواپیما می‌خوانید. این نوع داستان از تعلیق غیرمنطقی و داوطلبانه باور بهره می‌برد. دیدن رویارویی بازیگران برنده اسکار، جین هکمن و داستین هافمن، بسیار لذت‌بخش است، اما آنها بر داستان چیره شده‌اند. حضور ستاره‌ها حتی در نقش‌های فرعی، بیشتر حواس‌پرتی ایجاد می‌کند تا حمایت از داستان. این فیلم می‌توانست با بازیگرانی مناسب‌تر برای فیلم‌های تلویزیونی، که با فضای پرتعلیق آن همخوانی داشته باشند، بهتر عمل کند.درام از آنچه در دادگاه اتفاق می‌افتد نشات نمی‌گیرد، بلکه از اتفاقاتی است که خارج از دادگاه رخ می‌دهد. این موضوع جای زیادی برای توطئه و دسیسه باقی می‌گذارد و گریشام می‌داند چگونه توجه مخاطب را جلب کند. اما نتیجه‌گیری آن ساده به نظر می‌رسد و با شیوه‌ای که مشکلات در طول فیلم یا حتی با وجود نمایش‌های قدرتمند ارائه شده‌اند، همخوانی ندارد. گریشام، مانند فرد مطلع در هیئت منصفه، یک دستکاری کننده چابک است. اما مخاطبان احتمالاً کمتر از سایر اعضای هیئت منصفه با آن همراه خواهند بود، مگر اینکه در همان مکان‌هایی که معمولاً کتاب خوانده می‌شود، آن را تماشا کنند - در هواپیما یا در ساحل.