پرچم‌های آخر

در فیلم آخرین پرچم، لری "داک" شپرد (استیو کارل) که سابقاً پزشک نیروی دریایی بوده وارد یک بار می‌شود. سال ۲۰۰۳ است و این بار متعلق به دوست قدیمی او، سال نیلون (برایان کرانستون) است که سابقاً تفنگدار دریایی بوده. بعد از یک شب نوشیدن، داک، سال را با خود به دیدار ریچارد مولر (لارنس فیشبرن) که دوست قدیمی و تفنگدار دریایی سابق دیگری است می‌برد. ریچارد اکنون کشیش است. این سه مرد قبلاً در ویتنام با هم خدمت کرده بودند و حالا داک از دوستانش می‌خواهد که او را در تحویل گرفتن جنازه پسرش که در جنگ عراق کشته شده همراهی کنند. اما بعد از دانستن جزئیات بیشتری در مورد مرگ پسرش، داک تصمیم می‌گیرد او را در گورستان آرلینگتون دفن نکند و از دوستانش می‌خواهد که او را به خانه در نیوهمپشایر ببرند. در طول مسیر، این سه مرد خاطرات، خنده‌ها، اشک‌ها و پشیمانی‌هایشان را با هم به اشتراک می‌گذارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مضامین و پیام‌های فیلم آخرین پرچم برافراشته شده صحبت کنند. این فیلم چه چیزی را می‌خواهد بیان کند؟ آیا در این کار موفق بوده است؟
• آیا این شخصیت‌ها را الگو می‌دانید؟ چرا یا چرا نه؟ چگونه فیلم اهمیت همدلی را منتقل می‌کند؟
• فیلم مصرف الکل و مواد مخدر را چگونه نشان می‌دهد؟ در مورد رابطه جنسی چه؟
• اگر کتاب‌های داریل پونیکسان درباره این شخصیت‌ها را خوانده‌اید یا فیلم «آخرین مأموریت» را دیده‌اید، نظرتان در مورد مقایسه آن‌ها با این فیلم چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم آخرین پرچم در حال پرواز، یک درام کمدی در مورد یک کهنه سرباز جنگ ویتنام است که از دو کهنه سرباز دیگر کمک می‌خواهد تا جنازه پسرش را که در جنگ عراق کشته شده، به خانه بیاورد. با کارگردانی ریچارد لینکلیتر، این فیلم پر است از گفتگوهای جذاب و شخصیت‌های فوق‌العاده انسانی (اگرچه بسیار معیوب) و بسیار خنده‌دار و عمیقا تاثیرگذار است. زبان فیلم بسیار قوی است و از انواع کلمات استفاده شده است، به ویژه کلمات فحش. همچنین صحبت‌های جنسی زیادی در فیلم وجود دارد، از جمله صحبت در مورد روسپی‌ها. شخصیت‌ها در فیلم زیاد مشروب می‌خورند و یکی از شخصیت‌ها احتمالا الکلی است، اگرچه این موضوع هرگز تایید نمی‌شود. در فیلم سیگار کشیدن و مواد مخدر هم نشان داده می‌شود. در برخی صحنه‌ها خشونت توصیف می‌شود، از جمله صحبت در مورد کشته شدن در جنگ. این فیلم پیچیده‌ای است با مضامین پیچیده، اما با همدلی و تحمل سر و کار دارد. استیو کارل، برایان کرانستون و لارنس فیشبرن در این فیلم بازی می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ریچارد لینکلیتر، یکی از بهترین فیلمسازان زمان ما، بار دیگر موفق شده است: این درام کمدی فوق‌العاده خنده‌دار و عمیقا تاثیرگذار درباره از دست دادن و پشیمانی با سادگی و صداقت واقعی پرداخته شده است. لینکلیتر (کارگردان فیلم‌های برنی، پسربچگی و همه می‌خواهند بعضی چیزها) که همیشه غیرقابل پیش‌بینی است اما همیشه به داستان‌های عمیقا انسانی می‌پردازد، الهام خود را از رمان داریل پونیکسان با نام آخرین پرچم برافراشته شده، دنباله رمان آخرین جزئیات، که الهام‌بخش یک فیلم محبوب در سال ۱۹۷۳ به کارگردانی هال اشبی بود، گرفته است. آخرین پرچم برافراشته شده از نظر شخصیت و ساختار مشابه است و هر دو به یک اندازه عالی هستند.با راحتی فریبنده، لینکلتر هر صحنه را با گفتگو پر می‌کند، و با این حال فیلم هرگز بیش از حد پرگفتگو به نظر نمی‌رسد. (به گفتگوهای جذاب قبل از طلوع، قبل از غروب آفتاب و نیمه شب فکر کنید.) طراحی ساده آن از زمستان (و کریسمس) بهره می‌برد، اما در قطارها، اتومبیل‌ها، اتاق‌های انتظار، بارها و مکان‌های معمولی دیگر اتفاق می‌افتد. فقط یک آشیانه هواپیما غول‌پیکر پر از تابوت‌های نظامی برجسته است. این فضا به جمع شدن شخصیت‌ها کمک می‌کند و، با تشکر از سه اجرای فوق‌العاده (برای یک بار می‌توان والتر وایت را در حالی که کرینستون را تماشا می‌کند، فراموش کرد)، به راحتی ما را به خنده و گریه وا می‌دارد. بهترین قسمت این است که نمی‌خواهیم آنها را بروند ببینیم.