بابا به خانه آمد

بابايي در خانه با بازي ويل فرل در نقش برد، يك ناپدري متعهد براي زن جديدش سارا (با بازي ليندا کاردليني) و دو فرزند جوانش ديلن (با بازي اوون واکارو) و مگان (با بازي اسکارلت استووز) شروع مي‌شود. برد به‌عنوان داوطلب در مدرسه، کليسا و گروه‌هاي مختلف فعاليت مي‌کند و به‌طور کلي از بودن در نقش ناپدري لذت مي‌برد، حتي اگر مگان جوان تصاويري از او را يا مرده يا پوشيده در مدفوع مي‌کشد. اما وقتي پدر بچه‌ها، داستي (با بازي مارک والبرگ)، براي اولين بار بعد از ماه‌ها تماس مي‌گيرد و متوجه مي‌شود که سارا دوباره ازدواج کرده، سوار هواپيما مي‌شود تا مرد جديد زندگي ديلن و مگان را ببيند. از لحظه‌اي که داستي با موتورسیکلت خنک و شکم شش‌تکه‌اش مي‌رسد، او و برد در يک رقابت نه‌چندان ظريف براي پادشاهي قلعه شرکت مي‌کنند. در ابتدا برد مودب است، اما وقتي بازديد طولاني مي‌شود، ناامني او افزايش مي‌يابد و فکر مي‌کند نمي‌تواند با مردانگي داستي رقابت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کمدی‌های بی‌ادبانه و دلایل محبوبیت آن‌ها در میان مخاطبان صحبت کنند. آیا سریال خانه پدری می‌توانست با شوخی‌های کمتر مبتذل هم خنده‌دار باشد؟ با وجود اینکه کودکان در مرکز این داستان قرار دارند، آیا این فیلم برای کودکان مناسب است؟ چرا بله یا خیر؟
• فیلم در مورد خانواده‌های ترکیبی چه نظری دارد؟ آیا می‌توان در میان شوخی‌های اغراق‌آمیز، نکات مثبتی را یافت؟
• براد و داستی چه تصویری از مردان و پدران مختلف ارائه می‌دهند؟ آیا به شیوه‌ای غیر کلیشه‌ای به تصویر کشیده شده‌اند؟
• درباره نحوه نمایش جنسیت و جذابیت در فیلم بحث کنید. چرا این موضوع مهم است که داستی انقدر خوش‌اندام و خوش‌تیپ است؟ آیا این‌گونه چیزها می‌تواند بر تصویر بدن کودکان تاثیر بگذارد؟
• چه نقشی نوشیدن در داستان ایفا می‌کند؟ آیا آن را جذاب جلوه داده‌اند؟ آیا عواقبی در پی دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم «خانه پدری» می‌توانست به راحتی فیلمی مناسب برای خانواده باشد اگر شوخی‌های سخیف و الفاظ زشت کمتری داشت. با وجود اینکه در این فیلم بچه‌های دبستانی حضور دارند، اما قطعاً مناسب آن‌ها نیست. در این فیلم، الفاظ زشت زیادی (از جمله «s--t» و موارد دیگر) به کار رفته است، علاوه بر آن، شوخی‌های تکراری در مورد رابطه جنسی، اندازه آلت تناسلی و باروری وجود دارد. این فیلم از کلیشه‌های قدیمی استفاده می‌کند: اینکه افراد مهربان و خوب مردانه نیستند و افراد هیجان‌انگیز باید مردانه و بچه‌های بد موتورسوار باشند. در فیلم، صحنه‌هایی از نوشیدن الکل و مستی بزرگسالان، خشونت تصادفی و کمدی فیزیکی، و شوخی‌های خجالت‌آور وجود دارد. اگرچه در نهایت پیام‌های مثبتی در مورد خانواده‌های ترکیبی و ماهیت سمی حسادت وجود دارد، اما این پیام‌ها بر طنز بی‌ادبانه و غیرضروری ویل فرل/مارک والبرگ غلبه نمی‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

در مورد دیگری از بهترین بخش‌ها که در تریلر نمایش داده می‌شود، این یک کمدی است که چیزی فراتر از مقایسه‌های قابل پیش‌بینی (و واقعی) مردانگی برای ارائه ندارد. از آنجا که فرل و والبرگ در فیلم «دیگران» همبازی‌ها و شریکان خنده‌داری بودند، واضح است که چرا آنها برای یک کمدی دیگر با هم تیم شده‌اند. و با توجه به صحنه‌پردازی، فضای زیادی برای شوخی‌های خانوادگی وجود داشت، اما به جای آن فیلم به شوخی‌های بی‌مزه و بی‌ادبانه‌ای مانند شوخی‌های مکرر در مورد بیضه‌های کوچک و نازای برد فرو می‌پاشد. در اکثر کمدی‌ها، فقط یک رقابت نمادین فرویدی بین مردان وجود دارد، اما در این مورد، دو مرد واقعا شلوارشان را پایین می‌کشند و خود را برای معاینه توسط یک متخصص غدد تناسلی (و بدتر از آن، همسر سابق/فعلی‌شان) آماده می‌کنند.با وجود عیب و ایرادهای فراوان فیلم بابا در خانه، چند صحنه خنده‌دار در آن وجود دارد، به خصوص اگر استعداد فرل در کمدی فیزیکی را تحسین کنید. همچنین چند صحنه شیرین غیرمنتظره وجود دارد که در آن برد نشان می‌دهد چرا بهتر است به عنوان یک والد نشان بدهید و نه بگویید. توماس هیدن چرچ به نظر می‌رسد از بازی در نقش رئیس زن‌باره برد در یک ایستگاه رادیویی جَز صاف لذت می‌برد، در حالی که کاردلینی کار زیادی جز زیبا به نظر رسیدن و هشدار به برد که داستی یک دست‌کاری‌کننده استاد است، ندارد. این یک کمدی خانوادگی واقعی نیست و اگر به دنبال یک فیلم بهتر فرل/والهبرگ هستید، این فیلم را رد کنید و به جای آن به سراغ فیلم دیگر بچه‌ها بروید.