عصر آدالین

عصر ادالین درباره زندگی غیرمعمول زنی به نام ادالین بوومن (بلیک لایولی) است. ادالین در سال ۱۹۳۷ به عنوان یک مادر ۲۹ ساله بیوه در یک تصادف عجیب اتومبیل قرار می‌گیرد که او را ناتوان از پیر شدن می‌کند (البته جادو نیست؛ راوی دلایلی «علمی» و پیچیده برای بدن بدون سن و سال او بیان می‌کند). ادالین که همیشه ۲۹ ساله است، هر دهه نام، ظاهر و محل اقامت خود را تغییر می‌دهد، حتی اگر به معنای ترک کسی باشد که دوستش دارد. سال‌ها بعد، ادالین که اکنون جنی نامیده می‌شود، در آستانه نقل مکان مجدد است که با الیس (مایکل هیوزمن)، یک نیکوکار ثروتمند ملاقات می‌کند که او را متقاعد می‌کند در سانفرانسیسکو بماند. اما وقتی الیس جنی را به والدینش (هریسون فورد و کتی بیکر) معرفی می‌کند، او متوجه می‌شود که پدرش یکی از عشاق سابق اوست.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت داستان‌هایی درباره جوانی ابدی صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید اگر آدالین کمتر جذاب بود، سن آدالین متفاوت می‌بود؟ ظاهر او چه ارتباطی با داستان دارد؟
• درباره شعار «سال‌ها، عاشقان، لیوان‌های شراب -- این‌ها چیزهایی هستند که نباید شمرده شوند» صحبت کنید. نظر شما در مورد این ضرب‌المثل چیست؟
• وقتی ویلیام خواسته‌های پسرش را نادیده می‌گیرد و آدالین را مورد بررسی قرار می‌دهد تا بفهمد آیا چیزی را پنهان می‌کند یا خیر، آیا این نقض حریم خصوصی است یا او کار درستی انجام می‌دهد؟ آیا شما هم برای بررسی چیزی یا کسی، حتی اگر به معنای عبور از مرزها باشد، تلاش می‌کنید؟

والدین باید بدانند که عصر آدالاین یک فانتزی رمانتیک در مورد زنی است که توسط بلیک لایولی بازی می‌شود و به‌طور اساسی ۲۹ سال دارد و حدود ۸۰ سال است که ۲۹ سال دارد. پیام‌های مثبت شامل نگاه کردن به فراتر از ظاهر افراد، زندگی کردن زندگی به بهترین شکل و پیروی از قلبتان است. آدالاین (لایولی) انعطاف‌پذیری نشان می‌دهد و دخترش، فلمنگ (الن برستین)، مهربان است. چند بوسه عاشقانه و چند صحنه عاشقانه وجود دارد (که بیشتر از شانه‌های برهنه زن و سینه برهنه مرد نشان نمی‌دهد)، و همچنین زبان غیرمتداول (s--t، hell، goddamn). بزرگسالان در جمع‌های اجتماعی سیگار و الکل مصرف می‌کنند. چند مرگ و دو تصادف وجود دارد و شخصیت اصلی دو بار به‌طور جدی نزدیک به مرگ است. مردی به‌طور وسواس‌گونه آدالاین را مورد تحقیق قرار می‌دهد و رفتارش به آزار و اذیت نزدیک است. با وجود اینکه تقریباً تمام بازیگران سفیدپوست هستند، این فیلم بینش‌های فراگیر در مورد نگاه فراتر از ظاهر دارد. رگان (لیندا بوید)، بهترین دوست آدالاین، در نقش کلیشه‌ای کمی به عنوان بهترین دوست مقدس، نابینا است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

لایولی بازیگر درخشانی است و در لباس‌های دوره‌ای آن‌قدر زیبا به نظر می‌رسد که به خاطر حضورش روی پرده، می‌توان از برخی از کمبودهای فراوان فیلم چشم‌پوشی کرد. با وجود جذابیت او و طرح جالب فیلم عصر آدالین، اجرای آن از جادو به دور است. اول از همه، راوی بسیار دست و پا چلفتی‌ای وجود دارد که تلاش می‌کند عناصر رئالیسم جادویی فیلم را علمی جلوه دهد، در حالی که بهتر بود توضیح داده نشوند. علاوه بر این، در بیشتر قسمت‌های فیلم اتفاق خاصی نمی‌افتد تا اینکه در دقیقه ۷۰، جنی بالاخره با والدین الیس ملاقات می‌کند و متوجه می‌شود پدرش معشوق سابق اوست که او را رها کرده است. حداقل الن بورستین بی‌همتا در نقش فلمن، دختر آدالین حضور دارد و به این فیلم بیش از حد جدی، طنز مورد نیاز را اضافه می‌کند.علاوه بر فلمینگ، ویلیام فورد یکی از تنها شخصیت‌های جالب داستان است. رابطه او با جنی/آدالین در زمان حال و گذشته (در صحنه‌های ابتدایی، این شخصیت را آنتونی اینگروبر بازی می‌کند که حتی صدایش شبیه فورد است) از رمانتیک بودن ظاهری رابطه جنی و الیس جذاب‌تر است. و این مشکل اصلی فیلم است. الیس و جنی آن نوع شیمی جذاب را ندارند که مفهوم مورد نیاز برای کار کردن داستان عاشقانه را دارد. و در حالی که طراح لباس برای تغییر لباس‌های مکرر آدالین که مناسب دهه‌های مختلف و اغلب نفس‌گیر است، شایسته تحسین است، فیلمنامه و داستان ضعیف هستند.