جایی که عشق مرا یافت

در مستند «جایی که عشق مرا یافت»، فیلمساز هادسون (با بازی اندرو چنی) به همراه یک افسر پلیس در فیلیپین در حال گشت‌زنی است تا شاید بتواند داستانی جذاب برای فروش به یک شبکه تلویزیونی پیدا کند. در میان فقیرترین افراد، با دختری به نام روبیلین که به تازگی یتیم شده است آشنا می‌شود و بدون هیچ ایده‌ی بهتری، او را به پرورشگاهی می‌برد. در نهایت احساس گناه او نسبت به شرایط سخت پرورشگاه و تشویق یکی از مدیران شبکه تلویزیونی که به داستان «روبی» علاقه‌مند است، او را به پرورشگاه بازمی‌گرداند تا شاید بتواند روبی را پیدا کند. اما روبی فرار کرده است. هادسون با تلاش و پشتکار فراوان و کمی شانس، موفق به پیدا کردن روبی می‌شود و شروع به فیلمبرداری از زندگی او و گروهی از کودکان بی‌سرپرست و هنرمند خیابانی می‌کند. در حین آشنایی با روبی و دوستانش، هادسون به فکر کمک به آنها می‌افتد و به نظر می‌رسد که ساختن یک مستند درباره‌ی روبی کافی نباشد. علاقه و محبت هادسون و همسرش به روبی عمیق‌تر می‌شود، اما آیا آنها شجاعت کافی برای برداشتن بزرگ‌ترین گام در زندگی خود و روبی را دارند؟

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های مبتنی بر ایمان در "جایی که عشق مرا یافت" صحبت کنند. آیا این پیام‌ها جهانی هستند یا بیشتر برای مسیحیان به نظر می‌رسند؟ چرا؟»
• آیا نمایش خشونت و زندگی در خیابان‌ها در اینجا هدف خاصی دارد یا صرفاً برای سرگرمی است؟ تا چه حد نمایش خشونت قابل قبول است و آیا این موضوع بستگی به پیام فیلمساز دارد؟ چرا؟
• «آیا شما فرزندخوانده هستید یا کسی را می‌شناسید که فرزندخوانده است؟ آیا این فیلم دیدگاه یا احساسات شما را در مورد فرزندخواندگی تغییر داد؟ به چه صورت؟»

والدین باید بدانند که فیلم «جایی که عشق مرا یافت» بر اساس رویدادهای واقعی ساخته شده و داستان فیلمسازی را روایت می‌کند که با دختری یتیم آشنا می‌شود و به سرعت تصمیم می‌گیرد او را محور پروژه‌اش قرار دهد. واقعیت‌های تلخ زندگی خیابانی به تصویر کشیده شده و صحنه‌های تاریک و ترسناک بسیاری وجود دارد. خشونت اسلحه در سراسر فیلم مشهود است. شلیک‌ها و کتک‌کاری‌ها از دوربین دور هستند و بعداً قربانیان را با کمی خون، اما بدون نمایش صحنه‌های دلخراش دیگر، می‌بینیم. قاچاق انسان و تجارت جنسی تلویحاً مطرح می‌شود اما به صراحت بیان نمی‌گردد. در چند مورد به مصرف مواد مخدر توسط کودکان خیابانی اشاره می‌شود، اما نمایشی از مصرف مواد وجود ندارد. برخی پیام‌های مبتنی بر ایمان نیز در فیلم وجود دارد. در پایان، فیلم سازمانی را که فیلمسازان به آن تعلق دارند، به نام «امید را به من بیاور» معرفی می‌کند که از سرپرستی بین‌المللی حمایت می‌کند. در این بخش، تصاویری از سرپرستی‌ها به نمایش گذاشته می‌شود که احساسی و تاثیرگذار است. آدرس وب‌سایت این گروه نیز داده می‌شود و چند نفر از مصاحبه‌شوندگان به نقش ایمان و به‌ویژه مسیح در مشارکتشان و اینکه چگونه خودشان و دیگران از آن سود می‌برند، اشاره می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

«در قلب این فیلم داستانی جذاب درباره‌ی یتیمی است که در زمانی غیرمنتظره عشق یک خانواده را پیدا می‌کند، اما فیلم در ارتباط برقرار کردن با شخصیت‌ها چندان موفق عمل نمی‌کند. این فیلم با اشتیاق فراوان تلاش می‌کند تا سرپرستی بین‌المللی را در بهترین حالت ممکن نشان دهد و با نمایش نیازهای فوری و طاقت‌فرسا، احساسات مخاطب را برانگیزد. فیلم "جایی که عشق مرا یافت" برای کسانی که در موقعیتی برای کمک به دیگران هستند، بسیار الهام‌بخش است، اما شخصیت‌ها و داستان فیلم اغلب مصنوعی به نظر می‌رسند. نمایش تصاویر واقعی از سرپرستی کودکان قبل از پایان فیلم، به‌عنوان بخشی از داستان، فیلم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و در بهترین حالت، دستکاری احساسات مخاطب به نظر می‌رسد، علی‌رغم نیت مثبت پیام فیلم.»موضوعات بالغانه، واقعیت‌های تلخ و برخی صحنه‌های ترسناک، این اثر را مناسب نوجوانان و بزرگسالانی می‌کند که آماده‌اند تا در مورد نقش خود در بهبود جهان بیندیشند. این اثر به مسائل مختلفی می‌پردازد و برای کسانی مناسب است که تمایل دارند موضوعاتی مانند نجات‌دهنده سفیدپوست، فقر، فرزندخواندگی و چگونگی مقابله با موانع طاقت‌فرسا مانند جرم و بی‌توجهی جامعه را بررسی کنند.