برف و گل و بادبزن مخفی

نینا (لی بینگ‌بینگ) و سوفیا (جیانا جون) از دوران کودکی به هم نزدیک بوده‌اند و حالا در آستانه از دست دادن دوستی خود قرار دارند. از زمانی که با هم اختلاف پیدا کردند، همدیگر را ندیده‌اند و نینا قرار است از شانگهای به نیویورک نقل مکان کند. اما در شب سفرش، سوفیا بعد از تصادف ماشین با دوچرخه‌اش به بیمارستان منتقل می‌شود. او در حال کار روی کتابی درباره اسنو فلاور (جون) و لیلی (لی) بوده است، دو دختری که در چین قرن نوزدهم با هم عهد خواهر خواندگی بسته‌اند. با وجود اینکه پاهایشان بسته شده و آینده‌شان توسط دیگران تعیین شده، اما با این حال موفق می‌شوند در جهانی که در محاصره انقلاب، اختلاف طبقاتی و عدم تعادل جنسیتی قرار دارد، از هم حمایت کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش فیلم از اعمال سرکوبگرایانه مانند بستن پا صحبت کنند. این عمل چه تأثیری بر زنان در چین داشت؟ چه پیامدهایی به همراه داشت؟ فیلم در مورد نحوه برخورد با زنان چه در گذشته و چه در حال حاضر چه می‌گوید؟
• فیلم در مورد دوستی‌های زنانه چه می‌گوید؟ چگونه با روابط عاشقانه مقایسه می‌شوند؟

والدین باید بدانند که این درام مبتنی بر کتاب، که در چین امروزی و قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد، دوستی‌های پیچیده اما پایدار میان زنان را بررسی می‌کند. از برخی جهات، این داستان الهام‌بخشی است که نوجوانان ممکن است آن را جالب بیابند، اما روایت داستان یکنواخت نیست و برخی از تم‌ها و خط‌های داستانی مانند اعتیاد به مواد مخدر، آزار و اذیت، و سرکوب گسترده زنان ممکن است برای بینندگان جوان خیلی شدید باشد. در این فیلم برخی از صحنه‌های مصرف الکل و مواد مخدر به طور دقیق به تصویر کشیده شده است؛ در یکی از صحنه‌ها، زوجی در حال رابطه جنسی نشان داده می‌شوند که مرد بر روی زن قرار دارد و پشت برهنه او قابل مشاهده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

بدیهی است که سازندگان نسخه سینمایی گل برفی و بادبزن مخفی با چالش‌های زیادی روبرو بوده‌اند. تبدیل یک رمان به فیلم اغلب دشوار است، به‌ویژه رمانی ادبی مانند گل برفی و بادبزن مخفی نوشته لیزا سی. موانع بزرگی وجود دارد: چگونه می‌توان این حجم از اتفاقات را به‌درستی در هم آمیخت؟ چگونه می‌توان شعرگونه بودن کلمات را به تصویر کشید؟ آنچه در اینجا می‌بینیم، ترکیبی از شعر تصویری گاهی شگفت‌انگیز، ریتم کند، شخصیت‌های ناهمگون، انگیزه‌های نامشخص و دو خط داستانی است که یکی از آن‌ها بسیار جذاب‌تر از دیگری است.نگاهی گذرا به فرآیند دردناک پابند بستن و سرکوب زنان در گذشته چین، ما را با حسی از کنجکاوی و نیاز به دانستن بیشتر رها می‌کند. روایت داستان در دو دوره متفاوت، چین قرن نوزدهم و شانگهای مدرن، باعث می‌شود که زمان حال بی‌اهمیت و حتی کسل‌کننده به نظر برسد. در میان همه درخشش و شکوه شانگهای امروزی، آنچه بیشتر جلب توجه می‌کند، تاریخ و دوستی‌های گذشته است. زنان چگونه با این شرایط کنار می‌آمدند؟ چرا زبان نو شو دوام نیاورد؟ آیا هر زنی یک لاوتونگ داشت؟ سوالات زیادی وجود دارد، اما پاسخ‌ها و رضایت‌بخشی کم. اما هی، حضور هیو جکمن در اینجا ما را بیش از پیش گیج می‌کند.