جنایت هنری

هنری (کیانو ریوز)، مردی بی‌گناه اما ساده‌لوح که در زمان و مکان نامناسب قرار گرفته، به‌خاطر دوستانش به زندان می‌افتد و به جرم سرقت بانک محکوم می‌شود. وقتی آزاد می‌شود، متوجه می‌شود همسرش او را ترک کرده و با یکی از همان مجرمانی که او از آنها محافظت کرده، ازدواج کرده است. هنری هیچ ایده‌ای از خواسته‌هایش در زندگی ندارد. اما سپس به یاد حرف‌های هم‌سلولی و مربی‌اش، مکس (جیمز کان) می‌افتد: "تو زمان را گذراندی، پس ممکن است جرم را هم انجام داده باشی" و الهام می‌گیرد: او تصمیم می‌گیرد همان بانکی را که قبلا به اشتباه متهم به سرقت از آن شده بود، سرقت کند. یک ملاقات عاشقانه با یک بازیگر آتشین‌مزاج (ورا فارمیگا) باعث می‌شود هنری همزمان نقش بازیگر اصلی را در نمایش باغ آلبالوی آنتون چخوف بازی کند و هم به‌عنوان محرک سرقت بانک، با مکس که به تازگی از زندان آزاد شده، همراه شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل طرفداری تماشاگران از دزدان بانک در فیلم‌هایی مثل این صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید سابقه زندان هنری به دلیل جرمی که مرتکب نشده، باعث می‌شود تمایل به موفقیت او قابل قبول‌تر باشد؟
• آیا موافقید که سازندگان این فیلم رده‌بندی R را فقط برای استفاده از الفاظ رکیک توسط شخصیت‌های فیلم انتخاب کرده‌اند؟ آیا با این تصمیم آنها موافقید؟ آیا بدون استفاده از این الفاظ، فیلم تاثیرگذاری کمتری خواهد داشت؟

والدین باید بدانند که به جز استفاده مکرر از الفاظ زشت در این کمدی (از جمله کلمات فحش و ناسزا)، هیچ چیز دیگری در این فیلم وجود ندارد که نیاز به درجه سنی R داشته باشد. چند صحنه عاشقانه وجود دارد، اما با احتیاط و بدون برهنگی و فعالیت جنسی به جز بوسیدن و در آغوش گرفتن نمایش داده می‌شود. صحنه‌های اکشن کمی وجود دارد که کوتاه و معمولاً درگیری‌های خفیفی هستند (در یکی از آنها مردی اسلحه‌ای را در دست می‌گیرد و شلیک می‌کند)، و مصرف مواد مخدر هم خیلی زیاد نیست - زنی یک سیگار می‌کشد، چند بطری آبجو مصرف می‌شود، و یکی از شخصیت‌ها در یک صحنه مست به نظر می‌رسد و در دو صحنه دیگر استفراغ می‌کند. با این حال، به نظر نمی‌رسد که این فیلم مورد توجه کودکان قرار بگیرد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

تقریباً ترکیب یک فیلم سرقت رمانتیک و شاد با نگاهی طنزآمیز به یک شرکت تئاتر محلی که نمایشنامه‌ای از چخوف را اجرا می‌کند، جواب می‌دهد. مشکل اینجاست که وقتی با بازیگری مثل ریوز با محدودیت‌های خاص خودش و کارگردانی مواجه می‌شوید که هنوز هنر ریتم‌سازی، ایجاد تنش و هدایت بازیگران را به دست نیاورده، این یک نبرد باخت-باخت است. شخصیت چندلایه و بامزه فارمیگا — که هر بار که در فیلم ظاهر می‌شود، صفحه نمایش را روشن می‌کند — در میان بازی اغراق‌آمیز سایر بازیگران، به خصوص پیتر استورماره و فیشر استیونز، که در بازی اغراق‌آمیز خود غرق شده‌اند، برجسته است.این فیلم به عنوان یک کمدی تبلیغ شده و لحظات خنده‌دار زیادی دارد (که فقط توسط فارمیگا و کان ارائه شده). اما داستان‌های خنده‌داری هم دارد که به طور اتفاقی خنده‌دار هستند (مثل استفاده از یک چکش برای تخریب دیوار اتاق رختکن در حالی که کسی در نزدیکی آن صدایی نمی‌شنود). فیلم هنریز کرایم بی‌آزار و با نیت خوب است، اما اجرای آن خیلی پایین‌تر از پتانسیلش است.