زندگی روی خط

در فیلم زندگی روی خط، گروهی از مردان تگزاس در شغل خطرناک نگهداری از شبکه برق کار می‌کنند. یک شب بارانی، بو (جان تراولتا) شاهد مرگ برادرش در یک تصادف وحشتناک است و وظیفه بزرگ کردن برادرزاده‌اش بیلی را بر عهده می‌گیرد. سال‌ها بعد، بیلی (کیت باسورث) بزرگ شده و آماده رفتن به کالج است. دوست‌پسر سابق بیلی، دانکن (دِوون ساوا)، در تیم تعمیرات خطوط برق استخدام می‌شود تا قبل از فرا رسیدن یک ضرب‌الاجل مهم و یک طوفان بزرگ، کار را به پایان برساند. بو به دانکن اعتماد ندارد و فکر نمی‌کند که او برای بیلی مناسب باشد. در همین حال، یک تعمیرکار دیگر (رایان رابینز)، که یک کهنه‌سرباز جنگ با اختلال استرس پس از سانحه درمان‌نشده است، به نظر می‌رسد که روز به روز ناپایدارتر می‌شود و یک مرد محلی که به بیلی علاقه دارد، شروع به تعقیب او می‌کند. آیا این تیم می‌تواند از این دوره پرتنش جان سالم به در ببرد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «زندگی روی خط» صحبت کنند. چه مقدار از این خشونت برای روایت داستان ضروری است؟ کدام صحنه‌ها تکان‌دهنده هستند؟ چرا؟
• فیلم چگونه نوشیدن الکل و الکلی بودن را به تصویر می‌کشد؟ آیا شخصیت الکلی را قضاوت می‌کند؟
• چه فیلم‌های دیگری در مورد مشاغل خاص به ذهن‌تان می‌رسد؟ این فیلم در مقایسه با آن‌ها چطور است؟

والدین باید بدانند که فیلم زندگی روی خط، یک درام با بازی جان تراولتا در مورد کارگران برق در تگزاس است. این فیلم بسیار صادقانه و با نیت خیر ساخته شده، اما پر از کلیشه و پیچش‌های سریال‌های تلویزیونی است و برای همه سلیقه‌ها مناسب نیست. علاوه بر این، خشونت در آن شدید است و شامل استفاده از اسلحه و تیراندازی، تلاش برای تجاوز، مرگ، درگیری، تصادفات و تخریب عمومی می‌شود. زبان فیلم نیز نسبتا تند است و کلماتی مانند "motherf----r" و "s--t" در آن استفاده شده است. یکی از شخصیت‌ها الکلی است و صحنه‌هایی از نوشیدن الکل، مستی و پنهان کردن بطری‌ها توسط او نشان داده می‌شود؛ همچنین شخصیت‌های دیگر نیز اغلب در حال نوشیدن در بارها یا خانه‌ها به تصویر کشیده شده‌اند. شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب‌های فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلمسازان پشت این درام صادقانه و صمیمی واقعاً می‌خواهند مردان شجاعی را که این کار را انجام می‌دهند، گرامی بدارند، اما فیلم پر از کلیشه‌هاست و واقعاً جزئیات کار سخت را درک نمی‌کند. فیلمنامه بر اساس مکانیسم‌های سریال‌های آبکی است، با شخصیت‌هایی که به شیوه‌های خاص و خشکی رفتار می‌کنند که برای پیشبرد داستان طراحی شده‌اند؛ هرگز اجازه نمی‌دهند به عنوان شخصیت‌ها ظاهر شوند. به علاوه، خود داستان هم آنقدر خسته‌کننده و کهنه است که حدس زدن اتفاقات بعدی در طول فیلم دشوار نیست.در این میان، مفهوم کار کارگر خطوط برق تا حد زیادی گم می‌شود؛ ما تصاویری از مردانی را می‌بینیم که از تیرهای برق بالا می‌روند و گیره‌هایی را به چیزهایی وصل می‌کنند، اما همین. تراولتا با وجود ریش و سبیل عجیب و غریبش، موفق می‌شود نوعی زندگی خسته و درونی را به شخصیتش ببخشد. و شارون استون در نقش کوچک یک الکلی، ثابت می‌کند که هنوز هم انرژی فوق‌العاده‌ای روی پرده سینما دارد. اما در غیر این صورت، فیلم زندگی روی خط به اندازه یک خط برق قطع شده مرده است.