تاریخ مجهول آمریکا

دنی وین‌یارد (با بازی ادوارد فورلانگ) دانش‌آموز دبیرستانی لس‌آنجلسی، با اعلام علنی عقاید برتری‌جوی آریایی و ستایش هیتلر، معلمان و همکلاسی‌هایش را آزرده می‌کند. مدیر سیاه‌پوست مدرسه (با بازی اِوِری بروکس) سعی می‌کند با راه‌حلی خلاقانه به این موضوع بپردازد و از دنی می‌خواهد مقاله‌ای در مورد برادر بزرگ‌تر و مربی‌اش، درک (با بازی ادوارد نورتون) بنویسد. درک یک اسکین‌هد (نئونازی) است که به جرم قتل یک جوان سیاه‌پوست در دعوای خیابانی، مدتی را در زندان گذرانده است. درک که از گذشته نژادپرستانه‌اش به‌شدت پشیمان است و از دیدن برادرش که در همان مسیر اشتباه قدم برمی‌دارد وحشت‌زده شده، با مدیر مدرسه همکاری می‌کند تا دنی را به راه راست هدایت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد وجود گروه‌های پانکِ سرتراش صحبت کنند که صراحتاً ضد نژادپرستی هستند و اینکه آیا این رویکرد راه‌حل بهتری برای چرخه خشونت و انتقام‌جویی است یا خیر.

والدین باید بدانند که این درام پرتنش و البته ناقص از دو برادر درگیر با زندگی خشونت‌بار گروه‌های نئونازی در جنوب کالیفرنیا، نکات مهمی را مطرح می‌کند، اما ترکیب واقع‌گرایی بسیار صریح و بزرگسالانه (زبان تند، خشونت شدید و صحنه‌های جنسی آشکار) آن را به انتخابی محتاطانه برای افراد بالای سن نوجوانی تبدیل می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم قطعاً هنری‌تر از اکثر فیلم‌هایی است که با معضلات اجتماعی سر و کار دارند؛ یک درام پرهیجان و نه یک فیلم تلویزیونی خشک و بی‌روح که معمولاً همراه با راهنمای آموزشی و لباس‌های آزمایشگاهی ارائه می‌شود. برخی از دلایل واضح و مشخص پشت باندهای نژادپرست جوانان (مثل فقدان فرصت‌های اقتصادی و نظارت ضعیف بزرگسالان) می‌تواند به‌طور گذرا در اینجا درک شود. بیشتر حس و حال فیلم احساسی است تا فکری، که سبک زندگی قدرت سفید و سیاست‌های زننده را به همان اندازه که موسیقی راک برای جوانان خشمگین جذاب است، جذاب نشان می‌دهد، و سپس با یک پایان غم‌انگیز بیننده را به تأمل در مورد عواقب وادار می‌کند. مواقعی وجود دارد که این فیلم با ارائه نگاهی قوی به موضوعی که هیچ مخاطبی را بی‌تفاوت نمی‌گذارد، امتیاز می‌گیرد. و زمان‌هایی هم هست که می‌توانید احساس کنید فیلمسازان انگشت‌های قدرتمند خود را به سمت مخاطب تکان می‌دهند و سرزنش می‌کنند. به ویژه‌برنامه بعد از مدرسه بدترین کابوس‌هایتان خوش آمدید.نورتون برای این نقش نامزد جایزه اسکار شد، نقشی که با فیزیک و باورپذیری ترسناکی آن را به تصویر می‌کشد. شما کاملاً به او به عنوان یک متعصب خالکوبی‌شده با نشان سواستیکا و سر تراشیده و همچنین یک زندانی سابق فروتن و خردمند که سعی در انجام کار درست دارد، باور می‌کنید. اما شخصیت کلیدی دنی به نظر ضعیف و ناقص نوشته شده است، همانطور که انگیزه‌های ساده‌انگارانه‌ای به بیماری روانی در خانه وین‌یارد نسبت داده می‌شود. صحنه‌ای در اواخر فیلم که بیشتر تقصیرات را متوجه مرحوم آقای وین‌یارد می‌داند، بیش از حد ساده‌انگارانه به نظر می‌رسد. تونی کی، کارگردان اولین فیلم خود، با استودیو فیلم و بازیگر، ادوارد نورتون، بر سر نحوه روایت داستان اختلاف داشت و سعی کرد نام خود را از فیلم نهایی حذف کند.