خانواده آدامز ۲

«ونزدی» در نمایشگاه علوم دبیرستان آزمایش خود را ارائه می‌دهد. او در آزمایشش به دیگران نشان می‌دهد که چطور می‌توان خصوصیات یک موجود را به موجود دیگری منتقل کرد. بنابراین او دی ان ای ماهی مرکب خود را به «عمو فستر» انتقال داده و باعث تغییراتی در وجود عمو فستر می‌شود. نبوغ ونزدی به گوش دانشمندی به نام «دکتر استرنج» می‌رسد و او نیز برای تصاحب ونزدی و استفاده از هوش و توانایی‌های آن نقشه‌ای سرهم می‌کند. بر این اساس که ونزدی در لحظه‌ی تولد با نوزاد دیگری جابه‌جا شده و در اصل او دختر دکتر استرنج است. ونزدی که از خانواده‌ی خود دل خوشی ندارد و خود را متفاوت از آنها می‌داند، خانه را به قصد خانه‌ی دکتر استرنج ترک می‌کند. او آزمایش دستکاری‌شده‌ی دی ان ای دکتر استرنج را باور می‌کند و خود را دختر او می‌داند. خانواده‌ی آدامز برای بازگرداندن ونزدی به خانه‌ی دکتر استرنج می‌آیند. ونزدی خود را دختر دکتر استرنج معرفی می‌کند و با آنها به سردی رفتار می‌کند. اما دیری نمی‌پاید که شواهد دروغ‌های دکتر استرنج برای خانواده‌ی آدامز رو شده و ونزدی متوجه اشتباه خود می‌شود. عمو فستر که بر اثر آزمایش ونزدی به یک اختاپوس بزرگ تبدیل شده با دکتر استرنج که تبدیل به یک موجود بزرگ عجیب شده است مبارزه کرده و او را از بین می‌برد و خانواده‌ی آدامز را دوباره دور هم جمع می‌کند.

• به نظرت مشکل اصلی ونزدی چه بود؟ چرا او خانواده‌اش را دوست نداشت؟ ونزدی دوست داشت که هویت خودش را پیدا کند، آیا به‌نظرت او با پرخاشگری و رفتارهای بی‌ادبانه‌ توانست به هدفش برسد؟ اگر تو به‌جای ونزدی بودی، چطور از استعدادهایت استفاده می‌کردی؟ مثلا دوست داشتی که چه چیزی اختراع کنی؟ دکتر استرنج هم یک دانشمند بود، اما چرا از علم و استعداد خود درست استفاده نکرد؟ اگر تو به‌جای آن بودی دوست داشتی که چه کارهایی انجام دهی؟ به نظرت گومز و مورتیسیا پدر و مادر مهربانی بودند؟ به‌نظرت آنها وظایف خود را به‌درستی انجام می‌دادند؟ خلاصه: خودت را به‌جای ونزدی و دکتر استرنج بگذار. دوست داشتی که چه چیزهایی اختراع کنی؟ آیا اصلا به اختراع کردن فکر کردی؟

«خانواده‌ی آدامز 2» محصول 2021، دنباله‌ی جدیدی از «خانواده‌ی آدامز 2019» است که در آن محوریت اصلی پرداختن به مسائل دختر نوجوان خانواده، یعنی ونزدی آدامز است. ونزدی دارای استعداد و هوش فوق‌العاده‌ای در جادوگری و آزمایشات علمی است و همین موضوع او را از دیگر اعضای خانواده و گروه همسالانش متفاوت کرده است. از سوی دیگر او دختری سرد و بی‌عاطفه است و به تفاوت‌ها و توانایی‌های خود مغرور شده است تا جایی که به خود اجازه می‌دهد بر روی عمویش آزمایش علمی انجام دهد. ونزدی مدام برادرش را اذیت می‌کند و محبت‌های والدینش را با بی‌اعتنایی پاسخ می‌دهد. او به دنبال کسب هویت است، اما حمایت‌ها و توجهات خاص خانواده‌ و غرور بی‌جایش مانعی برای شناخت درست او از خود شده‌ است و از همین روی از ماجرای دکتر استرنج استفاده کرده و خانواده‌اش را ترک می‌کند. این موضوع می‌تواند برای والدین قابل تأمل باشد. توجه به علاقه، استعداد و ظرفیت‌های فرزندان به‌خودی خود درست و بجاست، اما نباید در تشویق و حمایت آنان زیاده‌روی کرد. این امر می‌تواند غروری کاذب را در آنان پرورش دهد تا با شنیدن اولین انتقاد از سوی دیگران دچار ضربه‌ی هویتی شوند. بهتر است که والدین در حین حمایت و توجه، به خلوت و تنهایی فرزندان نیز احترام گذاشته و با شنیدن حرف‌ها و آرمان‌هایشان، آنها را در برنامه‌ریزی و رسیدن به اهدافی ثمربخش یاری و مشورت دهند. ونزدی خیلی بی‌پروا رفتار می‌کند و از سوی والدین خود اخطاری دریافت نمی‌کند. او به‌راحتی برادرش را آزار می‌دهد و احترام زیادی برای والدینش قائل نیست. ونزدی خانه را ترک می‌کند و خیلی راحت خانواده‌اش را در برابر دکتر استرنج طرد می‌کند. والدین می‌توانند با فرزندان خود رفتارهای ونزدی را قضاوت کرده و با یکدیگر راجع به تبعات کارها و رفتارهای ونزدی در دنیای واقعی صحبت کنند. ونزدی و دکتر استرنج، دو فرد بااستعداد و باهوش هستند، اما از نبوغ و ظرفیت‌های خود در جهت مثبتی استفاده نمی‌کنند. والدین می‌توانند از فرزندان خود بپرسند که اگر آنها به‌جای ونزدی و استرنج بودند چطور از توانایی‌های خود استفاده می‌کردند. شما از این طریق می‌توانید به فرزندان خود بیاموزید که رویاها و ایده‌های واقع‌گرایانه‌ای داشته باشند تا بتوانند به فردی عملگرا تبدیل شوند. نهاد خانواده و عاطفه‌ی خانوادگی در این انیمیشن از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار است. والدین می‌توانند با فرزندان خود، عملکرد شخصیت‌های خانواده‌ی آدامز را بررسی و مورد انتقاد قرار دهند. چراکه از این طریق می‌توانند فرزندان خود را با نقش هر یک از اعضای خانواده آشنا کرده تا آنها همواره نسبت به یکدیگر با احساس مسئولیت و عاطفه‌ای سالم رشد و پرورش یابند. خلاصه:  این انیمیشن می‌تواند به تفاوت نسل‌ها، نیازهای بچه‌ها در دوران نوجوانی و برخورد سالم والدین با فرزندان اشاره کند. رفتارهای ونزدی بی‌پروا و بی‌ادبانه‌ست، والدین می‌توانند با فرزندان خود راجع به تبعات رفتارهای ونزدی در دنیای واقعی صحبت کنند. نهاد خانواده و عاطفه‌ی خانوادگی در این انیمیشن اهمیت ویژه‌ای دارد. والدین با نقد عملکرد آدامزها می‌توانند فرزندان خود را با نقش هر یک از اعضای خانواده آشنا کرده و احساس مسئولیت را در آنان پرورش دهند.

این پویانمایی دنباله‌ای سرگرم‌کننده است که بر احساسات انزوا و غربت ونسدی متمرکز است و از شوخی‌های کودکانه و ماجراجویی‌های خانواده در سفرهای جاده‌ای بهره می‌برد. شاید به این دلیل که فیلم اول چندان جذاب نبود، این دنباله کمی بیشتر بر شیطنت‌های عجیب و غریب خانواده متمرکز است. زیرا خانواده آدامز در سفرهای خود از مکان‌های مشهور مانند آبشار نیاگارا، گراند کانیون، دره مرگ و غیره بازدید می‌کنند، فیلم داستانی قابل‌لمس ارائه می‌کند، علی‌رغم طبیعت عمدتاً عجیب و غریب خانواده. ایزاک و ترون یک بار دیگر شور و اشتیاق گومز و مرتیشیا را به تصویر می‌کشند (می‌توان گفت عاشقانه‌ترین والدین پویانمایی در تاریخ سینما هستند) اما موفق می‌شوند در میان بوسه‌های روی بازو و نوازش‌ها، نگرانی خود را نسبت به ونسدی نیز نشان دهند. والدین با تمایل گومز و مرتیشیا به تشویق اتحاد بیشتر خانواده، در حالی که فرزندانشان بزرگ‌تر می‌شوند، همدردی خواهند کرد.اما دنباله قطعاً نمایش چهارشنبه است و بازی بی‌روح و بی‌احساس موریس دقیقاً همان چیزی است که نقش آن را ایفا می‌کند. او به خوبی بی‌علاقگی دانشمند جوان باهوش را به چیزهایی که جنبه احساسی یا نوستالژیک دارند، به تصویر می‌کشد. نوشتن و شوخی‌های کمدی شامل یک سکانس به یاد ماندنی است که شبیه ملاقات کوچک خانم سان‌شاین با کری است، همچنین یک شوخی مداوم درباره عمو فستر که به آرامی به یک اختاپوس تبدیل می‌شود. در یک صحنه، کلمه "شاخه‌ها" به وضوح جایگزین کلمه "بیضه‌ها" شده است، اگرچه بعید است که بینندگان بسیار جوان به این موضوع یا سایر اظهارات ریسک‌پذیر/مبتذل فیلم (که معمولاً از طرف والدین آدامز است) پی ببرند. زیرداستان مربوط به رویداد شبیه به فستیوال فایر مادربزرگ (که در نهایت اسنوپ داگ را به عنوان پسرعمو معرفی می‌کند) تحت‌الشعاع قرار گرفته و غیرضروری است، اما آنقدر در داستان اصلی که پیچیدگی‌ها و چرخش‌های کافی برای سرگرم کردن بینندگان جوان دارد، برجسته نیست.