رقص آزاد پرهیجان

در فیلم «رقص آزاد»، زاندر رینز، طراح رقص مشهور (با بازی توماس داهرتی)، به بارلو، رقصنده معاصر (با بازی جولیِت داهرتی)، و چارلی، پیانیست بااستعداد (با بازی هری جارویس)، فرصتی بزرگ می‌دهد و آن‌ها را در نمایش برادوی خود انتخاب می‌کند. اما تنش‌ها بالا می‌گیرد، وقتی بارلو هم همکار و هم رئیس خود را مجذوب رقص خود می‌کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که فیلم "رقص آزاد پرتنش" چگونه رهبر خلاقی را به تصویر می‌کشد که کسانی را که هدایت می‌کند، سرزنش و تحقیر می‌کند. آیا فکر می‌کنید این رفتار در دنیای سرگرمی رایج است؟ در مورد دفاعی که توسط دستیار طراح رقص ارائه شد و پاسخ بارلو چه فکر می‌کنید؟»
• چالش‌های دنبال کردن یک حرفه در زمینه هنر چیست؟ مزایای آن کدامند؟ به نظر شما چه ویژگی‌های شخصیتی برای موفقیت در این زمینه لازم است؟ چگونه می‌توان تفاوت بین یک سرگرمی و یک هدف حرفه‌ای را تشخیص داد؟
• آیا فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی می‌توانند افراد را با سبک زندگی‌هایی آشنا کنند که ممکن است در غیر این صورت فرصت تجربه‌شان را نداشته باشند؟ آیا تاکنون چنین تجربه‌ای داشته‌اید؟

والدین باید بدانند که «رقص آزاد پرشور» — دنباله‌ای بر فیلم «پرشور» سال ۲۰۱۶ — درام درباره‌ی هنرمندان جوانی است که تلاش می‌کنند در برادوی موفق شوند. این فیلم توسط مایکل و جینین دامیان، زوج فیلمساز، ساخته شده است که هر دو از دنیای موسیقی، رقص و برادوی می‌آیند. تجربیات آن‌ها به‌وضوح در داستان تاثیرگذار است، به‌خصوص در موقعیت‌هایی که بازیگران جوان با آن مواجه می‌شوند، از جمله یک طراح رقص بدخلق و زن‌باره. شخصیت اصلی، بارلو (جولیات دوهارتی)، با رئیس خود (توماس دوهارتی، بازیگر کانال دیزنی) وارد رابطه‌ی عاشقانه‌ای می‌شود، اما پیامدهای این رابطه اندک است. این موضوع در فیلمی که سعی دارد به بینندگان جوان نشان دهد که با پشتکار می‌توان به رویاهای «غیرممکن» دست یافت، پیام متناقضی است. کار تیمی نیز در فیلم به نمایش گذاشته می‌شود و بازیگران فرعی متنوعی حضور دارند. نوشیدنی‌های الکلی در پس‌زمینه نشان داده می‌شوند، شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و یک‌بار کلمه‌ی «bulls--t» (به‌علاوه‌ی «sucks» و «screw that») استفاده می‌شود. یکی از شخصیت‌ها به‌طور تصادفی از دوچرخه‌اش به زمین می‌افتد (و مقداری خون‌ریزی می‌کند). انتظار صحنه‌های برق‌آسای رقص و موسیقی را داشته باشید که ژانرهای مختلف را دربرمی‌گیرد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم ممکن است در داستان و استعداد بازیگری ضعف داشته باشد، اما با صحنه‌های رقص و موسیقی چشم‌نواز و گوش‌نواز، حتی بیننده‌ای که علاقه‌ای ندارد را مجذوب می‌کند. داستان فیلم یادآور خیابان ۴۲ام است، اما بدون دیالوگ‌های بامزه و پاسخ‌های تند (هرچند که تیس دیوریو، طراح رقص، با اصالت و هیجان‌انگیز بودن خود، شایسته مقایسه با بزبی برکلی است). بازی‌ها و فیلمنامه ضعیف هستند، اما چه اهمیتی دارد؟ فیلم «رقص آزاد» همه‌چیزش در صحنه‌های اجرا خلاصه می‌شود.مایکل دامین، کارگردان، رقص و موسیقی مدرن و کلاسیک را به روشی سرگرم‌کننده و تاثیرگذار تلفیق می‌کند. حتی برای کودکانی که علاقه‌ای به هنر ندارند، جذابیت‌هایی وجود دارد: یک سکانس رپ شگفت‌انگیز (از یوتیوبر علی تامینک)، یک سکانس رقص برودوی با کلاس بالا که در آن رقصنده‌ها بلند می‌شوند و در طول صحنه حرکت می‌کنند، و یک قطعه بالیوود بصری خیره‌کننده. دامین هنرمندان شناخته‌شده و برنده جوایز را از سراسر جهان گرد هم آورد تا گروهی درخور یک تهیه‌کننده کمال‌گرا به نام رینز ایجاد کند. نتیجه، مجموعه‌ای از اجراهای هیجان‌انگیز است که فراتر از هر انتظاری است که ممکن است از یک فیلم رقص مستقل داشته باشید. در حداقل، این فیلم چشم‌نواز است؛ در حداکثر، الهام‌بخش است -- تماشاگران خانگی ممکن است از مبل خود بلند شوند و به آن بپیوندند.