تقاطع

بر اساس کتابی به همین نام از شاعر و نویسنده کوامی الکساندر، فیلم THE CROSSOVER داستان دو برادر دوقلوی بسکتبالیست به نام‌های جاش بل ملقب به فیلتی مک‌نستی (جالین هال) و جردن بل ملقب به جی‌بی (امیر اونیل) را روایت می‌کند. این دو برادر دوقلو رؤیای موفقیت در NBA فراتر از موفقیت پدر و مربی‌شان چاک (درک لوک) را در سر می‌پرورانند. چاک قبل از ازدواج با کریستال (سابرنا روول) و تشکیل خانواده، در NBA موفق بوده است. در حالی که این دو برادر در دوره راهنمایی با مدرسه، دوستان، احساسات عاشقانه و زندگی خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کنند، تلاش می‌کنند وارد دبیرستانی شوند که مربی آن، ایس هاوارد (ویل کوبورگ)، یک مربی NBA است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اهمیت ورزش و مقایسه آن با کتاب «کراس‌اوور» صحبت کنند. آیا مسابقات ورزشی در مدرسه یا شهر شما به اندازه‌ای که در این کتاب نشان داده می‌شود، مهم هستند؟ ورزشکاران (هم آنهایی که در تلویزیون هستند و هم آنهایی که در زندگی واقعی هستند) با چه فشارهایی روبرو می‌شوند؟ برخی از پیامدهای این فشارها چیست؟
• آیا فکر می‌کنید رسانه‌ها ورزش‌های حرفه‌ای و ستارگان ورزشی را بیش از حد جذاب جلوه می‌دهند؟ اگر این‌طور است، آیا این موضوع مثبت است یا منفی؟
• چگونه والدین و سایر الگوهاي بزرگسال به كودكان ياد مي دهند كه موفقيت به چه معناست؟ موفقيت در جامعه شما چگونه تعريف مي شود؟
• شخصیت‌های سریال کراس‌اوور چگونه ارتباط و کار تیمی را نشان می‌دهند؟ چرا این نقاط قوت شخصیت مهم هستند؟

والدین باید بدانند که کراس‌اور یک درام در مورد دو برادر دوقلوی بسکتبالیست، جاش (جالین هال) و جوردن (امیر اونیل) بل است که آرزوی موفقیت در داخل و خارج زمین بسکتبال را دارند. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام از کوامه الکساندر، که همچنین تهیه‌کننده اجرایی آن است، ساخته شده است. فضای کلی فیلم صمیمی و الهام‌بخش است؛ اعضای خانواده بل از یکدیگر حمایت عمیقی می‌کنند، زمان زیادی را با هم می‌گذرانند و اغلب در مورد معنای موفقیت و اینکه چگونه سخت‌کوشی و تعهد می‌تواند به برادران بل در رسیدن به آن کمک کند، صحبت می‌کنند. آنها همچنین بر خانواده به عنوان یک تیمی که در هر شرایطی کنار هم می‌ماند، تأکید می‌کنند. خشونت و ترس شامل صحنه‌هایی است که در آن می‌بینیم پدر چاک (درک لوک) از نظر جسمی در وضعیت نامساعدی قرار دارد (او به زمین می‌افتد و سینه‌اش را می‌گیرد) و صحبت‌های زشت بین رقبای بسکتبال (که به سطح توهین‌های شخصی نمی‌رسد). هر دو برادر بل به قرار گذاشتن علاقه‌مند هستند - انتظار می‌رود که شاهد معاشقه و بوسیدن و همچنین پیچیدگی‌های عاشقانه باشید. یک شخصیت یک لیوان شراب می‌نوشد؛ اما کسی مست نمی‌شود. شخصیت‌ها از نظر سن و نژاد متنوع هستند؛ بیشتر شخصیت‌های اصلی سیاه‌پوست هستند.

این مجموعه تلویزیونی شاعرانه و احساسی، ترجمه‌ای شایسته از رمان برنده جایزه کوامی الکساندر است. در پاسخ به اولین سوال طرفداران کتاب: خیر، سریال تلویزیونی کراس‌اور به‌طور کامل به شعر نیست، که اتفاقاً خوب است. اگرچه الکساندر در کتاب به زیبایی از پس آن برآمده، اما بازیگرانی که نقش اعضای خانواده بل را بازی می‌کنند، مثل انسان‌های معمولی با هم صحبت می‌کنند، اگرچه برخی از بندهای قافیه‌دار الکساندر از طریق افکار درونی فیلثی (که توسط راوی، دیوید دیگز، به زیبایی بیان می‌شود و احساسات پشت قافیه‌ها را به‌خوبی منتقل می‌کند) و در بیت‌های جی.بی (که یک ترانه‌سرای در حال رشد است) حفظ شده‌اند. یکی دیگر از سنت‌های الکساندر در کراس‌اور: واژگان. کتاب اغلب همراه با فهرستی از لغات در کلاس‌های درس استفاده می‌شود؛ در اینجا، فیلثی از انتخاب کلمات ۵۰ سنتی درست برای بیان احساساتش لذت می‌برد، و کلمات (و احساسات!) پیچیده‌ای مانند "pulchritudinous" و "abysmal" روی صفحه به صورت هجایی شکسته می‌شوند و به سبک فرهنگ لغت، به همراه تعاریفشان نمایش داده می‌شوند، در حالی که فیلثی و دیگران از آن در متن استفاده می‌کنند.کراس‌اور همچنین احساسات منبع الهام خود را به‌درستی به تصویر می‌کشد، و بازیگرانی که این نقش‌ها را ایفا می‌کنند، اجراهایی ارائه می‌دهند که کاملاً باورپذیر است: فیلثی آرزوی موفقیت در عشق و بسکتبال را دارد، در حالی که جی‌بی نگران است که به اندازه‌ای که خانواده‌اش می‌خواهند، بسکتبال را دوست نداشته باشد. تفاوت رؤیاهای این دو برادر به نظر سرنوشت‌ساز است و آن‌ها را به سمت درگیری‌هایی در داخل و خارج از زمین بسکتبال سوق می‌دهد. اما کراس‌اور همچنین نگاهی به زندگی آن‌ها در آینده می‌اندازد، زمانی که سرنوشت آن‌ها در ان‌بی‌ای در آستانه‌ی انتخاب شدن در درفت ان‌بی‌ای آینده قرار دارد. بینندگان بلافاصله در لایه‌های درام غرق می‌شوند، از پویایی خانواده بل تا رقابت‌های درون زمین، و هر ذره از شادی و درد شخصیت‌ها را حس می‌کنند.