سال‌های طلایی زندگی ما

بهترین سال‌های زندگی ما بر سه سرباز جنگ جهانی دوم متمرکز است که از خدمت بازمی‌گردند: فرد درری (دانا اندروز)، بمب‌افکن، ال استفنسون (فردریک مارچ)، سرباز پیاده‌نظام میانسال، و هومر پریش (هارولد راسل)، ملوانی که هر دو دستش را از دست داده است. آنها با هیجان و کمی نگرانی به شهر زادگاهشان، بون سیتی، بازمی‌گردند تا زندگی پس از جنگ خود را آغاز کنند. فرد به پیشواز همسر زیبایش، ماری (ویرجینیا میو)، می‌رود که او را به‌ندرت می‌شناسد. ال به پیشواز همسرش، میلی (میرنا لوی)، و دو فرزندشان می‌رود که در غیاب او بزرگ شده‌اند. و هومر به پیشواز خانواده و نامزدش، ویلم (کتی اودانل)، می‌رود در حالی که قلاب‌هایی به جای دست‌هایش دارد. هر کدام از آنها با چالش‌های زیادی روبرو هستند و داستان، با مبارزات پس از جنگشان با روابط، سندرم استرس پس از سانحه، شغل، جراحات و موارد دیگر همراه است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد چالش‌هایی که هر یک از نظامیان در تطبیق با زندگی پس از جنگ با آن مواجه بودند، صحبت کنند. آیا اگر خانواده هومِر و ویلمَا در مورد جراحاتش با او صحبت می‌کردند، وقتی برای اولین بار به خانه آمد، آسان‌تر می‌شد؟ چرا برای هومِر راحت‌تر بود که با فرد و آل در مورد جراحاتش صحبت کند تا با خانواده‌اش؟ چرا آل در ابتدا با میلی اینقدر دست و پا چلفتی بود؟ منظورش چه بود وقتی در ضیافت در مورد وثیقه صحبت می‌کرد؟ چرا برای فرد مهم بود که متوجه شود یاد گرفتن را بلد است؟ این چطور طرز فکر او در مورد خودش را تغییر داد؟

والدین باید بدانند که پذیرش افراد دارای معلولیت، موضوعی است که در این فیلم مطرح می‌شود، هرچند که از نظر استانداردهای امروزی کمی قدیمی به نظر می‌رسد، زیرا هیچ اشاره‌ای به این که هومر می‌تواند یا باید شغلی پیدا کند، نشده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم قابل توجه با تم انطباق با شرایط متغیر و نیاز به صمیمیت واقعی، موضوعی فراتر از زمان است. بسیاری از کودکان به واسطهٔ عراق و افغانستان، مسائل پس از جنگ را تجربه و در مورد آن‌ها یاد خواهند گرفت. مهم‌ترین صحنهٔ فیلم، صحنه‌ای است که فرد متوجه می‌شود می‌تواند همان مهارت‌هایی را که در جنگ به کار گرفته، به خصوص توانایی یادگیری، برای رسیدن به خواسته‌هایش به کار گیرد. فرد و هومر هر دو با این باور که شایستهٔ عشق هستند، دشواری‌هایی را تجربه می‌کنند، زیرا هر کدام احساس بی‌کفایتی و ناتوانی می‌کنند. هومر از ترس رد شدن توسط ویلم، او را نادیده می‌گیرد. فرد برنامه‌ریزی می‌کند تا شهر را ترک کند و دیگر پگی را نبیند. اما در نهایت هر دو ریسک می‌کنند و عشقی را که به دنبالش بودند، پیدا می‌کنند.اول ال کمی تند و بی‌ادبانه با میلی برخورد می‌کند، اما تا صبح روز بعد آماده است تا به رابطه قبلی‌شان برگردد. توصیف میلی از ازدواج به پگی در این زمینه به‌خصوص مهم است، چرا که نشان می‌دهد «زندگی خوش و خرم تا ابد» نیاز به تعهد، شجاعت و تلاش دارد.