حیثیت

دو شعبده‌باز نمایشی به نام‌های رابرت انجیر و آلفرد بوردن با هم کار می‌کردند تا اینکه جولیا همسر انجیر، وقتی روی صحنه داخل تانکر آب بود خفه می‌شود. انجیر، آلفرد بوردن را متهم می‌کند و از او می‌پرسد چه گرهی بسته بود که جولیا نتوانسته آن را باز کند؛ بوردن در پاسخ می‌گوید که نمی‌دانم. همین اتفاق، آغاز یک دشمنی طولانی بین این دو نفر می‌شود، آن‌ها نمایش‌های یکدیگر را خراب کرده و همدیگر را سر صحنه ضایع می‌کنند. این کار ادامه پیدا می‌کند تا اینکه بوردن یک حقه‌ی جدید به نام "انتقال انسان" را روی صحنه اجرا می‌کند. انجیر هر طور شده می‌خواهد از روش کار این حقه سر درآورد. او با تهدید جان "فالون" که دستیار نزدیک آلفرد است به یک کلمه می‌رسد و آن تسلا است. انجیر نزد تسلا رفته و دستگاهی خریداری می‌کند که به جای انتقال اشیا، کپی آن‌ها را ایجاد کند. به این صورت که هربار یک نسخه از خودش را کپی می‌کند، این کپی جدید به درون آب می‌افتد و خفه می‌شود. این بار آلفرد است که هر طور شده می‌خواهد از کار انجیر سر در آورد. او پنهانی به پشت صحنه نمایش انجیر می رود و در کمال تعجب می بیند انجیر از بالا به مخزن آب سقوط کرده و در آب خفه می شود. بوردن به جرم کشتن انجیر محکوم به اعدام می‌شود. انجیر بعد از اعدام در کمال تعجب بوردن را می‌بیند که به او شلیک می‌کند، اینجاست که او می‌فهمد بوردن یک برادر دوقلو داشته و او همان فالون بود.

• آیا مخفی‌کاری آلفرد بوردن درمورد برادر دوقلویش کار درستی بود؟ آیا می‌توان اسم این کار را ازخودگذشتگی گذاشت؟ او با مخفی‌کردن برادر دوقلویش، در حقه‌ی «انتقال انسان» موفقیت بزرگی کسب کرد ولی همسرش از رفتارهای متناقض او تا مرز جنون پیش رفت و آخر سر هم دست به خودکشی زد. اگر این پنهان‌کاری آلفرد بوردن ازخودگذشتگی محسوب شود، او در قبال این ازخودگذشتگی چه چیزی به دست آورد؟ خلاصه: می‌توانید درمورد مخفی‌کاری آلفرد بوردن که از نظر خودش «ازخودگذشتگی» بود، با فرزندتان صحبت کنید.

این فیلم داستان دو شعبده‌باز است که قبلاً باهم همکار بوده‌اند ولی بعد از یک حادثه، به دشمن یکدیگر تبدیل می‌شوند. آن‌ها همدیگر را فریب می‌دهند؛ نمایش هم را خراب می‌کنند؛ سعی می‌کنند با جاسوسی از حقه‌های هم سر در بیاورند. در طول فیلم با هر حقه‌ای که شخصیت‌ها روی هم سوار می‌کنند مخاطب نیز شوکه می‌شود. این اتفاق تا آخر فیلم ادامه دارد. پشت‌پرده‌ی شعبده‌بازی با خشونت‌هایی مانند کشتن پرنده‌ها و حتی گاهی اتفاقات ناگواری مانند غرق‌شدن جولیا همراه است. تاریک‌بودن صحنه‌ها و پخش موسیقی رازآلود و غم‌انگیز، حس ترس ناشی از حوادث را بیشتر می‌کرد. دو شخصیت اصلی جلوی چشم همه‌ی تماشاگران، نمایش یکدیگر را خراب و  همدیگر را ضایع می‌کنند، این لحظات برای مخاطب  نگران‌کننده‌ و همین‌طور هیجان‌انگیز است؛ در این بین گاهی اتفاقات ناخوشایندی هم پیش می‌آید مانند قطع‌شدن انگشت آلفرد، شکستن انگشت یکی از تماشاگران و کشته‌شدن کبوتر. شخصیت‌های اصلی فیلم بسیار روی شعبده‌بازی خود وسواس داشته و اعتقاد دارند اگر حقه و رازشان برملا شود، دیگر برای تماشاگران ارزشی ندارند؛ ولی این فریب و حیله تا جایی پیش می‌رود که جان خود را از دست می‌دهند. از نظر آن‌ها، شعبده‌بازی ازخودگذشتگی است. ولی باید پرسید برای چه کسی و با چه هدفی ازخودگذشتگی نشان می‌دادند، درحالی‌که در این مسیر بهترین و نزدیک‌ترین افرادشان را از دست دادند. به‌هرحال طمع، زیاده‌خواهی، دشمنی و فریب افراد نسبت به یکدیگر مذموم و ناپسند شمرده می‌شود و شخصیت‌ها با این خصوصیات ناپسند، سرانجام خوشی ندارند. خلاصه: مهم‌ترین مسئله‌ای که در فیلم به چشم می‌خورد فریب و دشمنی دو شخصیت اصلی نسبت به یکدیگر بود که در پایان داستان نیز سرانجام خوشی نداشت.

فیلم کریستوفر نولان داستانی هوشمندانه و جذاب از فریب و وسواس است. پرستیژ (بر اساس رمانی از کریستوفر پریست) بینندگان را به مشارکت در روایت داستان دعوت می‌کند. فیلم مجموعه‌ای از ترفندها را به عنوان لذت‌های مرتبط ارائه می‌دهد؛ اما ارتباط کمتری با پیچش‌های داستانی (که گاهی آشکار است) دارند و بیشتر به جزئیات شخصیت و اجرا مربوط می‌شوند.