من دلشکسته شاکی هستم

جِی.تی. اونیل (با بازی استیو لم) و دخترش، چَندلر (با بازی ریلی بِهر)، از تُلِدو اوهایو به شیکاگو نقل مکان می‌کنند تا او بتواند به آرزویش برای تبدیل شدن به یک سرآشپز ماهر جامه عمل بپوشاند. اونیل‌ها، که همراه با سگ وفادارشان، شِیکی، به آپارتمان بزرگشان در شهر می‌رسند، متوجه می‌شوند که ورود سگ به ساختمان به‌طور جدی ممنوع است. جی.تی. و چندلر، که مجبورند شیکی را به پناهگاه سگ‌ها بسپارند یا ودیعه‌شان را از دست بدهند، افسرده می‌شوند تا اینکه سگشان خودش را به ساختمان آپارتمان برمی‌گرداند. بعد از تلاش برای پنهان کردن شیکی از سرایدار کنجکاو و مدیر ساختمان که از سگ متنفر است، چندلر متوجه می‌شود که باید سعی کند قوانین ناعادلانه را تغییر دهد، نه اینکه فقط به شکستن آن‌ها ادامه دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های خانوادگی با محوریت سگ صحبت کنند. آیا فیلم‌های حیوانی را ترجیح می‌دهید که در آن حیوانات صحبت می‌کنند یا نمایش‌های واقع‌گرایانه‌تر؟ فیلم‌های مورد علاقه سگ شما کدام‌ها هستند؟
• چگونه فیلم I Heart Shakey مشکلات جابجایی به یک مکان جدید را به تصویر می‌کشد؟ چَندلر در مدرسه جدیدش با قلدرها مواجه می‌شود، اما او همچنین دوستی جدید و مهم پیدا می‌کند. آیا زندگی مدرسه‌اش برای کسانی که جابجا شده‌اند یا انتقال یافته‌اند، قابل باور است؟

والدین باید بدانند که «I Heart Shakey» یک فیلم کمدی سه‌بعدی مستقل خانوادگی است که برای کودکان سنین دبستان ساخته شده است. اگرچه فیلم داستانی ساده دارد، اما داستان درس‌های مثبتی را در مورد قوانین عادلانه و ناعادلانه، اهمیت حیوانات خانگی و ضرورت دفاع از حقوق خود (در این مورد، حق داشتن سگ در یک ساختمان آپارتمانی) ارائه می‌دهد. در فیلم از برخی الفاظ ملایم (اغلب توهین‌هایی مانند احمق و ابله) استفاده شده است، همچنین چند صحنه از خشونت کمدی و هرج و مرج ناشی از سگ و کمی نوشیدن الکل توسط بزرگسالان (یکی از شخصیت‌ها سیگار برگ هم می‌کشد) وجود دارد. پدران از تمرکز کمدی بر پیوند بین پدر و دخترش قدردانی خواهند کرد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم I HEART SHAKEY با وجود اینکه داستان قابل پیش‌بینی دارد، اما از نظر مضمون امیدوارکننده است و دو بازیگر اصلی آن (لمه از گروه بروکن لیزارد و بهر، بازیگر تازه‌کار) واقعا دوست‌داشتنی هستند. پدر و دختری که برای نجات سگ محبوبشان با هم همکاری می‌کنند؟ این همان چیزی است که فیلم‌های خانوادگی از آن ساخته می‌شوند، و لمه و بهر بازیگران خوبی هستند که می‌توانند موقعیت غم‌انگیزشان را باورپذیر کنند. متاسفانه، این فیلم شخصیت‌های بیش‌فعالی زیادی دارد که اغراق‌آمیز هستند و باعث می‌شوند فیلم لذت‌بخش نباشد، به‌خصوص وقتی لمه و بهر مجبورند با این شخصیت‌ها هم‌بازی شوند.داستان با ورود مدیر متکبر و عبوس و عصبانی، خانم ویلینگر (با بازی جنت اولریش بروکس) به شدت بدتر می‌شود. این نقش باید با ظرافت شیطانی که ایملدا استانتون در نقش پروفسور دلورس آمبریج در هری پاتر به آن بخشید، بازی می‌شد، اما در عوض او را به عنوان یک کروئلا دی ویل (به وضوح) دیوانه‌تر به تصویر کشیده‌اند که چشمانش را مانند عروس فرانکنشتاین بیرون می‌آورد. و او حتی بدترین متخلف هم نیست -- تقریبا هر بزرگسال دیگری در فیلم یک کلیشه است، به خصوص متیاس (با بازی فیلیپ برنینک‌مایر) که رستوران محل کار جی.تی. را اداره می‌کند و استابز (با بازی استیو گوتنبرگ) که نظامی‌گری می‌کند. اگر بتوانید بازی‌های اغراق‌آمیز را نادیده بگیرید و بر مثلث پدر-دختر-سگ تمرکز کنید، ممکن است شیکی را دوست داشته باشید -- اما از آن لذت ببرید؟ احتمالا نه.