باشگاه همسران فضانوردان

وقتی شوهران‌شان به‌عنوان خلبان اولین پروازهای فضایی سرنشین‌دار کشور انتخاب می‌شوند، هفت زن خانه‌دار جوان به‌طور ناگهانی عضو باشگاه همسران فضانوردان می‌شوند و خودشان و خانواده‌شان را در معرض دید عموم قرار می‌دهند. اما شهرت ناگهانی آن‌ها با نظارت بیشتر بر زندگی خصوصی و فشار فزاینده‌ای بر روابط شخصی‌شان همراه است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش زندگی زناشویی در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در مجموعه «باشگاه همسران فضانوردان» صحبت کنند، به‌ویژه در مورد مفهوم «همسر» بودن. تا چه حد این مجموعه به نقش‌های جنسیتی سنتی مرتبط با آن دوران وفادار است؟
• ازدواج از دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به بعد چگونه تغییر کرده است؟ جفت‌های زن و شوهر در مجموعه تلویزیونی زنان فضانورد چگونه با زوج‌های امروزی مقایسه می‌شوند؟
• تجربیات همسران فضانوردان تا چه حد با زندگی خانواده‌های امروزی که تحت پوشش برنامه‌های واقع‌نمای محبوب قرار می‌گیرند، شباهت دارد؟ مزایا و معایب زندگی در معرض دید عموم چیست؟

والدین باید بدانند که باشگاه همسران فضانوردان یک درام تاریخی است که بر اساس زندگی همسران فضانوردان اصلی مرکوری ۷ ساخته شده است. داستان در اواخر دهه ۱۹۵۰ شروع می‌شود، بنابراین نقش‌های جنسیتی سنتی حاکم است و برخی کلیشه‌های منسوخ نیز وجود دارد. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و در جمع مشروب می‌نوشند، گاهی تا حد مستی، و برخی از آنها به خیانت می‌پردازند، اگرچه محتوای جنسی عمدتاً محدود به کنایه، بوسیدن و دست‌درازی است. زبان چندان مسئله‌ای نیست، حتی کلماتی مانند جهنم به صورت نوشته نشان داده می‌شوند و به ندرت شنیده می‌شوند.

از کتاب غیرداستانی با همین نام اثر لیلی کوپل اقتباس شده، این مجموعه همه درخشش و شادی وعده داده شده در آن دوران را به دقت بازسازی می‌کند (و البته قالب‌های ژله‌ای فراوان). اما چیزی که در آن کم است، صداقت بسیار ضروری است، هم در شخصیت‌ها و هم در حرف‌هایی که می‌زنند، که می‌تواند این زنان را قابل لمس و مرتبط با مخاطب کند. با اینکه بر اساس افراد واقعی ساخته شده‌اند، اما به نظر می‌رسد ساختگی و کلیشه‌ای هستند تا واقعی.بنابراین این باشگاهی است که سبک را بر محتوا ترجیح می‌دهد. و این شرم‌آور است، با توجه به پیش‌فرض جالب توجه باشگاه همسران فضانوردان: نگاهی زودهنگام به تماشاگری «تلویزیون واقع‌نما» و فریبندگی که اغلب در میان ستارگان تازه‌کار آن پرورش می‌یابد. اگر فضانوردان مرکوری ۷ امروز پروازهای فضایی اول کشور را هدایت می‌کردند، برنامه‌های واقع‌نمای مربوط به آن‌ها و خانواده‌شان چه شکلی می‌بود؟ چقدر به واقعیت «واقعی» نزدیک می‌شدند؟ و مهم‌تر از آن، آیا در باشگاه جایی برای همسران و شوهران وجود داشت؟