هزاره

در هزاره سوم، بیل اسمیت (کریس کریستوفرسون) یک محقق NTSB است که برای بررسی علت سقوط یک هواپیمای مرموز فرستاده می‌شود. در حالی که او و تیمش تلاش می‌کنند تا از ضبط جعبه سیاه و برخی ناهنجاری‌های عجیب مانند عقربه‌های ساعت‌های دیجیتال که به عقب برمی‌گردند، سر در بیاورند، با زنی عجیب، مرموز اما زیبا به نام لوئیز (چریل لاد) ملاقات می‌کند، مهمانداری که به نظر می‌رسد بعد از گذراندن شب با اسمیت از اتاق هتل او ناپدید می‌شود. در همین حال، یک فیزیکدان نظری برجسته به نام دکتر آرنولد مایر (دانیل جی. تراوانتی) به سقوط هواپیما علاقه‌مند می‌شود و فرضیه می‌کند که ناهنجاری‌های این سانحه به دلیل سفر در زمان است. مایر در مسیر درستی قرار دارد-- لوئیز فاش می‌شود که از هزار سال آینده است، آینده‌ای تاریک که در آن بشریت در آستانه انقراض قرار دارد، و نجات بشریت بر عهده اوست، شاید با کمک اسمیت و مایر.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه اقتباس فیلم Millennium از یک رمان صحبت کنند. چه چالش‌هایی در تبدیل یک رمان به فیلم وجود دارد؟
• چه شباهت ها و تفاوت هایی بین این فیلم و سایر فیلم های علمی تخیلی مشاهده می کنید؟
• برخی از فیلم‌های علمی-تخیلی به شدت به جلوه‌های ویژه گران‌قیمت متکی هستند تا جنبه‌های عجیب و غریب فیلم را پررنگ‌تر کنند، در حالی که برخی دیگر نیاز دارند که مخاطب بیشتر بر داستان تمرکز کند و از تخیل خود استفاده کند. این فیلم در کدام دسته قرار می‌گیرد؟ آیا جلوه‌های ویژه باکیفیت بالا برای یک فیلم علمی-تخیلی ضروری است؟

والدین باید بدانند که فیلم Millennium یک فیلم علمی تخیلی محصول 1989 است که در آن کریس کریستوفرسون نقش یک بازرس دولتی را بازی می‌کند که دلیل واقعی پشت رازهای مربوط به سقوط یک هواپیما را کشف می‌کند. به طور کلی، این فیلم برای علاقه‌مندان به علمی تخیلی مناسب است که می‌توانند از مفهوم اصلی آن لذت ببرند و جلوه‌های ویژه نه چندان خوب، دیالوگ‌های ساده و داستان پرپیچ و خم آن را نادیده بگیرند. از نظر محتوا، یکی از شخصیت‌های اصلی به طور مداوم سیگار می‌کشد. در یک صحنه، رابطه جنسی به طور ضمنی نشان داده می‌شود که در آن زنی بر روی مردی در تخت هتل قرار دارد؛ این تجربه بعداً در فیلم به آن اشاره و درباره آن بحث می‌شود. خشونت به صورت گرافیکی نشان داده نمی‌شود، حتی صحنه سقوط هواپیما به دلیل کیفیت نه چندان خوب فیلم‌برداری تاثیرگذار نیست. گاهی الفاظ خفیفی مانند "for Christ's sake" و "asses" و "dammit" و "bastards" به کار می‌رود. بیشتر بچه‌ها ممکن است از لباس‌های بد، مدل موی "Flock of Seagulls" و حس آماتوری کلی فیلم آزرده شوند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در حالی که خود مفهوم جالب توجه است، فیلم به دلیل گفتگوهای وحشتناک، داستانی آشفته، جلوه‌های ویژه بد و مدل موهای قدیمی که قرار است از آینده باشند، ناکام می‌ماند. تولید آماتوری در تلاش برای توضیح روابط شخصیت‌ها، ایده‌های نظری و پیامدهای سفر در زمان و معنای نهفته در پس همه اینها، گم می‌شود. شخصیت‌های «آینده» به سادگی ظاهری ارزان و بی‌کیفیت دارند و در حالی که ممکن است بتوان از بد بودن لباس‌ها و جلوه‌های ویژه در مثلاً قسمت‌های Twilight Zone اوایل دهه ۱۹۶۰ چشم‌پوشی کرد، هیچ چیز در این فیلم وجود ندارد که تخیل را به اندازه کافی تحریک کند تا هرگونه بدبینی احتمالی در مورد کلیت کهنگی و بی‌کیفیتی این فیلم را به حالت تعلیق درآورد.در واقع، فیلمی که از ابتدا خیلی خوب نبود، از زمان انتشارش کهنه نشده است. اما در نهایت، هزاره تلاش می‌کند همزمان یک معمای جنایی، یک داستان عاشقانه و علمی-تخیلی باشد و در هر سه مورد شکست می‌خورد. نتیجه نهایی یک فاجعه به خودی خود است، ناتوان از فراتر رفتن از بی‌کفایتی عمومی که فیلم با آن ساخته شده است.