فرزند شائول

سول آسلاندر (گزا روهریگ) در فیلم پسر سول، یک زندانی یهودی در اردوگاه مرگ آشویتس در اکتبر ۱۹۴۴ است. زندانیان یهودی مجبور به انجام کارهای وحشتناک و طاقت‌فرسا بودند و می‌دانستند که به زودی اعدام خواهند شد. وظیفه سول کمک به خارج کردن اجساد از اتاق‌های گاز، جستجوی اشیای قیمتی در میان لباس‌ها و دارایی‌های قربانیان و تمیز کردن اتاق قبل از ورود یهودیان وحشت‌زده بعدی برای کشتار جمعی است. سول که از نظر روحی و روانی آسیب دیده است، پسری را در میان کشته‌شدگان می‌یابد که هنوز نفس می‌کشد. با وجود اینکه کودک به زودی می‌میرد، سول تصمیم می‌گیرد که باید بیش از هر چیز، برای این بیگناه مراسم مذهبی و تدفین یهودی را انجام دهد. با انرژی و هدفی دوباره، سول بارها و بارها جان خود را به خطر می‌اندازد تا یک خاخام پیدا کند و پسری را که او را "پسر" خود می‌نامد، به خاک بسپارد. در همین حال، برخی از نزدیک‌ترین هم‌بندان سول در حال برنامه‌ریزی برای فرار هستند. وسواس سول تلاش‌های آنها را به خطر می‌اندازد. این دو اتفاق در میان آشوب، خطر و اعمال بی‌رحمانه دلخراش با هم برخورد می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن وحشت‌های آشویتس توسط کارگردان لازلو نمس در فیلم «پسر شاول» صحبت کنند، در حالی که خشونت مستقیم کمی را نشان می‌دهد. او و تیمش چگونه از تکنیک‌هایی مانند جلوه‌های صوتی، فوکوس نرم و واکنش‌های نزدیک شاول برای بازسازی اتفاقاتی که فیلم‌برداری آن‌ها غیرممکن بود و برای مخاطبان بسیار گرافیکی می‌شد، استفاده کردند؟ آیا فکر می‌کنید فیلم در القای واقعیت تلخ اردوگاه موفق بود؟
• آیا پسر مرده پسر شائول بود یا نه، سؤالی بود که فیلم مطرح کرد. آیا هویت پسر مهم بود؟ چرا، یا چرا نه؟ او برای شائول چه نمادی داشت؟
• در این فیلم هم به فقدان نسبی دیالوگ و هم به رنگ توجه کنید. به جای کلمات، فیلم‌سازان از چه عناصری برای انتقال داستان و احساسات استفاده کرده‌اند؟ چگونه رنگ‌های به‌کاررفته در فیلم به شخصیت کلی آن کمک کرده‌اند؟
• چگونه شخصیت‌های فیلم «پسر شائول» شجاعت، استقامت و کار تیمی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم «پسران ساول» فیلمی مجارستانی با زیرنویس انگلیسی است که در اردوگاه آشویتس، اردوگاه کار اجباری نازی‌ها اتفاق می‌افتد. در حالی که داستان وحشتناک فیلم تقریباً به‌طور کامل از دید یک زندانی یهودی روایت می‌شود، اما ابعاد جنایات علیه تمام زندانیان به‌خوبی به تصویر کشیده شده است. بیشتر خشونت‌ها خارج از کادر دوربین یا در پس‌زمینه فیلم اتفاق می‌افتد، اما تأثیر کامل این وحشیگری‌ها از صداهای ترس و هرج‌ومرج که همراه با تصاویر بصری است، به بیننده منتقل می‌شود. زندانیان به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، مجبور به برهنه شدن، شلیک، گاز گرفتن و سوزاندن می‌شوند. ترس همه‌جا را فرا گرفته است. برهنگی (از جمله برهنگی کامل) به نمایش گذاشته می‌شود، زیرا مردم در مسیر مرگ خود جمع‌آوری می‌شوند و اجساد مرده آنها بازیابی می‌شود. این فیلم در نمایش برخی از تلخ‌ترین واقعیت‌های نسل‌کشی موفق است؛ حداقل یک داستان هشداردهنده است. علاوه بر این، به دلیل استعداد فیلمسازان و بازیگر اصلی، این فیلم به‌عنوان دقیق‌ترین نمایش آنچه ممکن است در دو روز اکتبر ۱۹۴۴ اتفاق افتاده باشد، احساس می‌شود. این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان در سال ۲۰۱۵ و همچنین بیش از ۵۰ جایزه معتبر دیگر است، فیلمی است که باید دیده شود، اما نه توسط کودکان. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ویرانگری کامل نسل‌کشی، اعمال بی‌رحمی بی‌سابقه و توانایی انسان در سازگاری با وحشت در چهره یک مرد در این فیلم شگفت‌انگیز و استثنایی به نمایش گذاشته شده است. فیلم‌های دیگر نیز وحشت‌های هولوکاست و بی‌رحمی آن را به تصویر کشیده‌اند، اما «پسر شاول» لحظات خصوصی‌تر ذهن‌ها و جان‌های ویران‌شده را به نمایش می‌گذارد. درخشش لازلو نمس و تیمش از قرار دادن شاول در مرکز همه چیز نشات می‌گیرد-- چهره، بدن و دیدگاه او (اجرای روهریگ به طرز شگفت‌آوری واقعی است). در حالی که اطراف او اجساد برهنه از اتاق گاز به کوره‌ها کشیده می‌شوند، در حالی که در لبه‌های قاب هم‌بندان او کفش‌ها، لباس‌ها و وسایل شخصی قربانیان را بررسی می‌کنند، دوربین نمس روی شاول است. و شاول پژوهشی است در هنر زندگی در حالی که مرده است. برخی از وحشیانه‌ترین اعمال عمدتاً خارج از کادر یا در لبه‌های تصاویر اتفاق می‌افتند، از جمله دنباله طولانی کشتار جمعی که در «چاله‌ها» اتفاق می‌افتد، زمانی که اتاق‌های گاز بیش از حد شلوغ هستند، که ممکن است یکی از ناراحت‌کننده‌ترین رویدادها در تمام سینما باشد. این فیلم برنده جوایز متعدد، دشوار است که تماشا شود و حتی دشوارتر است که فراموش شود. مناسب کودکان نیست.