در میان گرگ ها

شاون کانوی، مستندساز، در فیلم مستند «در میان گرگ‌ها» از برانکو «لیجا» لیجوویچ و دیگر بازماندگان جنگ بوسنی می‌پرسد: «وقتی جنگ تمام شد، چه کردید؟» پاسخ آن‌ها تلاش برای بهبود وضعیت روستای خود و یافتن هدفی در کمک به دیگران است. باشگاه موتورسواری گرگ‌ها، متشکل از کهنه‌سربازانی مثل لِیجا و مردان جوان‌تری که به هدفی در زندگی خود نیاز دارند، تمام ویژگی‌های یک «گروه موتورسواران» را دارد: موتورسیکلت‌ها، کت‌های چرمی و گاهی مهمانی‌های پرسروصدا. اما در لیوونو، جایی که سال‌ها پس از یک جنگ ویرانگر مردم هنوز گرسنه‌اند، شغل‌ها کمیاب است و جوانان در حال ترک شهر هستند، گرگ‌ها به‌عنوان محافظان منابع ارزشمند و سرپرستان جامعه خدمت می‌کنند. آن‌ها یک یتیم‌خانه را در وضعیت خوبی نگه می‌دارند، خون اهدا می‌کنند، ساختمان‌ها را بازسازی می‌کنند و از گله‌ای از اسب‌ها مراقبت می‌کنند که در زمینی که زمانی میدان مین بود، آزادانه می‌دوند. دوربین کانوی مردان را در حین کارشان دنبال می‌کند و میکروفن او آوازها، خنده‌ها، افکار و خاطرات آن‌ها را ثبت می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چگونه فیلم‌هایی که در کشورهای دیگر و یا دوره‌های زمانی متفاوت اتفاق می‌افتند، درک ما را از جهان غنی‌تر می‌کنند، صحبت کنند. با کنار گذاشتن صحنه‌های نبرد و درس‌های تاریخی، چگونه فیلم در مورد جنگ بوسنی روایت شد؟ آیا با این جنگ آشنا بودید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن به کجا مراجعه می‌کنید؟
• این فیلم چگونه مفهوم «با کمک به دیگران، به خودمان کمک می‌کنیم» را نشان می‌دهد؟ آیا پاسخی برای سؤال لِیجا وجود دارد که «اگر نه کار خیر، پس چه کاری باید انجام دهیم؟»
• هدف از فیلم‌سازی مستند سرگرم کردن، آگاه‌سازی، متقاعد کردن و/یا الهام‌بخشی است. کدام دسته (یا دسته‌ها) بهترین تعریف را برای فیلم «میان گرگ‌ها» ارائه می‌دهد؟
• چگونه این فیلم بر نقاط قوت شخصیتی مانند کار تیمی، همدلی و پشتکار تأکید می‌کند؟

والدین باید بدانند که «در میان گرگ‌ها» مستندی (با زیرنویس انگلیسی) در مورد گروهی از کهنه‌سربازان جنگ بوسنی است که با اشتیاق در خدمت به جامعه خود مشغول هستند. این افراد با اتحاد در قالب «باشگاه موتورسواری گرگ‌ها» (یک باشگاه موتورسواری محلی)، مسئولیت رفاه لیوینو، روستای جنگ‌زده خود را بر عهده گرفته‌اند که هنوز در تلاش برای بهبودی از آثار جنگ بوسنی (۱۹۹۲-۱۹۹۵) است. علاوه بر تلاش‌هایشان در روستا، بخش قابل توجهی از کار گرگ‌ها محافظت از یک گله بزرگ اسب‌های وحشی در مناطق روستایی اطراف است. بدون روایت و موسیقی اندک، کارگردان شاون کانوی ترجیح داده صدای این مردان را به عنوان راهنمای بینندگان فیلم در طول داستان قرار دهد. این مردان فحش می‌دهند—واژه «فاک» در سراسر فیلم شنیده می‌شود—و گاهی یکدیگر را مورد توهین قرار می‌دهند، اما با این حال به هم نزدیک هستند و تیم منحصربه‌فردی را تشکیل داده‌اند که به افراد اجازه بهبودی فردی می‌دهد. انتظار می‌رود در فیلم، نوشیدن الکل و سیگار کشیدن وجود داشته باشد؛ یک سکانس پرهیاهو از مهمانی شامل مستی و چند صحنه از رقص تحریک‌آمیز زنان است. این فیلم با توجه به مضامین بالغانه و ریتم آرامش مناسب کودکان نیست و برای نوجوانان بزرگ‌تر و بزرگسالان بهتر است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند عمیق و حساب‌شده، بدون هرگونه اغراق، روایت یا درگیری‌های پرتنش، داستانی ساده را با دیدگاه‌های عمیق و تامل‌برانگیز در مورد التیام، هدف‌های نوین و امید به تصویر می‌کشد. در میان گرگ‌ها، مردان باشگاه موتو راهی برای کنار آمدن با تبعات جنگ در سرزمین خود یافته‌اند. تلفات جانی ویرانگر و فقر مداوم، ثمره جنگ بوسنی، منازعه‌ای تلخ با ابعاد سرزمینی و مذهبی است. رهبر باشگاه، لیا، مردان را به استانداردهای بالایی می‌رساند، استانداردهایی که شایسته چنین رژیم متعهدی از "سربازان" است. بینندگان از مکان‌های قدیمی نبرد، محل‌های توپخانه و حمل و نقل، شهر و روستا بازدید خواهند کرد، و در تمام این مدت در همراهی با مردانی خواهند بود که مسئولیت مراقبت از جمعیت‌های بازمانده را بر عهده گرفته‌اند.جالب است که به جز چند صحنه کوتاه که به زندگی شخصی دو نفر از مردان نگاه می‌کند، همه درباره گرگ‌ها، روابط درونی آن باشگاه و تاریخچه «جنگجویانه» مشترک آنهاست. برخی ممکن است آن را خسته‌کننده بیابند -- با سکانس‌های رانندگی طولانی و زمان زیادی که صرف کارهای تکراری می‌شود -- در حالی که دیگران صمیمیت لحظات، زیبایی اسب‌های وحشی و صداقت مردان حاضر در فیلم را تحسین می‌کنند.