دیلن داگ: شب مردگان

دیلن داگ (با بازی براندون روت) کارآگاهی است که در نیواورلئان به پرونده‌های خیانت رسیدگی می‌کند و دستیار بذله‌گوی او، مارکوس (با بازی سم هانتینگتون) او را همراهی می‌کند. اما هدف اصلی او نظارت بر جامعه مخفی هیولاها (از جمله خون‌آشام‌ها، گرگ‌نماها، زامبی‌ها و غیره) در شهر است. یک قتل وحشیانه توسط یک گرگ‌نما و سرقت یک شیء باستانی، به‌علاوه دختر جذاب قربانی قتل، الیزابت (با بازی آنیتا بریم)، دیلن را ناخواسته از بازنشستگی خارج می‌کند. او باید بار دیگر به دنیای زیرزمینی بازگردد، با مخاطبان قدیمی خود (پیتر استورماره، تیه دیگز و دیگران) ارتباط برقرار کند، در یک معمای پیچیده غوطه‌ور شود و امیدوار باشد که قبل از رها شدن یک هیولای بزرگ‌تر و خطرناک‌تر، راه‌حلی پیدا کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت و مبارزه‌های مرتبط با هیولا در فیلم صحبت کنند. آیا این فیلم ترسناک است؟ چگونه لحن اغلب کمدی فیلم بر تاثیر خشونت تاثیر می‌گذارد؟»
• «این فیلم تا چه حد موفق به ترکیب سه ژانر شده است: فیلم جنایی، فیلم ترسناک و کمدی؟ آیا راز فیلم جذاب بود؟ آیا هیولاهای آن ترسناک بودند؟ آیا فیلم خنده‌دار بود؟»
• دیلن یک الگوی خوب است یا بیشتر شبیه یک ضدقهرمان است؟ ویژگی‌های مثبت او چیست؟ در چه مواردی می‌تواند بهتر عمل کند؟

«والدین باید بدانند که این داستان کارآگاهی مبتنی بر کتاب‌های مصور، دربارهٔ انسانی است که مسئول نظارت بر جامعه‌ای از خون‌آشام‌ها، گرگ‌نماها و زامبی‌ها در نیواورلئان است و شامل عناصر ترسناک و کمدی می‌باشد. خشونت و مبارزه شدید هیولا وجود دارد؛ صحنه‌هایی شامل اسلحه، چاقو، اجساد و خون به تصویر کشیده شده است. اندکی حساسیت جنسی وجود دارد (شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و در کنار هم در تختخواب بیدار می‌شوند، اما قسمت‌های حساس بدن نشان داده نمی‌شود) و مقداری فحاشی (از جمله "س--ت") وجود دارد. دارویی تخیلی به نام خون خون‌آشام، بخشی از داستان است و بینندگان شاهد شخصیت‌های فرعی در حال ترک و تزریق آن هستند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.»

این فیلم با یک ایدهٔ عالی شروع می‌شود — ترکیب ژانر کارآگاهی کلاسیک با هیولاهای محبوب — اما با وجود شروع الهام‌بخش، فیلم به‌طور عجیبی الهام‌بخش به نظر نمی‌رسد. معمای داستان چندان سخت نیست، کمدی آن چندان خنده‌دار نیست، و هیولاها چندان ترسناک نیستند؛ حتی جلوه‌های ویژه آن خلاقیت کمی نشان می‌دهند. مونرو هیچ‌چیز ترسناکی را به تصویر نمی‌کشد، و صحنه‌های اکشن آن نامنظم و کند هستند.روت به‌تدریج شروع به نشان دادن برخی از ویژگی‌های شخصیتی می‌کند که در سوپرمن بازگشته از آن بی‌بهره بود، و شخصیت او عمدتاً جالب است، علی‌رغم برخی ناهماهنگی‌ها در منطق؛ دیلان در ابتدای فیلم فردی بی‌قید است اما به‌سرعت پس از مواجهه با راز جدید، به فردی مرتب و با ظاهری سیاه تبدیل می‌شود. شاید فیلمی بهتر می‌توانست به این شخصیت جذاب بالقوه، عدالت بیشتری ببخشد، اما این فیلم چنین نیست.