ماسک‌خوانی

ماسک‌دار خواننده، بر اساس یک مجموعه تلویزیونی کره‌ای جنوبی و با اجرای نیک کانن، مسابقه‌ای است که در آن ۱۲ خواننده مشهور تلاش می‌کنند در حالی که هویت خود را پنهان می‌کنند، یکدیگر را در خوانندگی شکست دهند. در هر قسمت، دو شرکت‌کننده در حالی که لباس‌های فانتزی به تن دارند، در مقابل تماشاگران استودیو و هیئت داوران (کن جیونگ، جنی مک‌کارتی، نیکول شرزینگر و رابین تیک) به رقابت می‌پردازند. مصاحبه با هر خواننده، در حالی که صدایشان تغییر کرده است، سرنخ‌هایی را ارائه می‌دهد که ممکن است به همه در حدس زدن هویت آن‌ها کمک کند. اما خوانندگان نیز می‌توانند با گفتن یا انجام کارهایی، از شناسایی شدن خود جلوگیری کنند. برنده هر مسابقه به مرحله بعدی مسابقه راه می‌یابد. داوران، ضعیف‌ترین خواننده را انتخاب می‌کنند و آن فرد باید ماسک خود را بردارد و هویت واقعی خود را فاش کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایلی که خوانندگان برای حضور در برنامهٔ «ماسکد سینگر» بیان می‌کنند، صحبت کنند. آیا هدف آن‌ها تبلیغ و معرفی خود است؟ یا کسب درآمد اندک؟ یا صرفاً برای تفریح و سرگرمی؟
• اگر در مسابقهٔ «ماسکِد سینگر» شرکت می‌کردید، چه نوع لباسی را انتخاب می‌کردید؟ این انتخاب چه چیزی در مورد شما نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که مسابقه خوانندگی ماسک‌دار، یک برنامه دوستانه خانوادگی است که بر اساس یک مجموعه تلویزیونی کره جنوبی ساخته شده و توسط نیک کانن اجرا می‌شود. شرکت‌کنندگان مشهور مانند ورزشکار آنتونیو براون و کمدین مارگارت چو در رقابت‌های خوانندگی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند، اما این برنامه بیشتر بر سرگرمی و تفریح تمرکز دارد تا بردن. شرکت‌کنندگان ممکن است برای لحظاتی خود را قوی و محکم نشان دهند، و برخی از ترانه‌های محبوب اجرا شده، دارای اشعار کمی تحریک‌آمیز هستند. کلمات نامناسبی مانند «بیچ» نیز گاهی شنیده می‌شود. کودکان کوچک‌تر احتمالاً قادر به شناسایی بسیاری از خوانندگان مشهور نیستند، اما ممکن است از همراهی و تماشای برنامه لذت ببرند. کن جیونگ، جنی مک‌کارتی، نیکول شرزینگر و رابین تیک به عنوان داوران در این برنامه حضور دارند.

در این برنامه پرانرژی و عجیب و غریب "چه کسی خواند" همه برنده‌اند و بر سرگرمی تمرکز دارد. لباس‌های شگفت‌انگیز، عنصری منحصر به فرد و اغراق‌آمیز به برنامه می‌افزایند. اما وقتی هر کدام از اجراکنندگان، چه آماتور (اما نسبتاً خوب) و چه خواننده‌ای با آموزش حرفه‌ای، شروع به خواندن می‌کنند، به طور شگفت‌انگیزی آسان است که از آنچه اجراکننده پوشیده است فراتر بروی و بر صدای او تمرکز کنی.فرآیند حدس زدن هویت خوانندگان می‌تواند سرگرم‌کننده (و البته گاهی آزاردهنده) باشد. تماشای تلاش داوران برای حدس زدن خواننده‌ها نیز جنبه‌ی طنزآمیز به برنامه اضافه می‌کند. شاید برخی آن را مضحک بدانند، اما این برنامه قرار نیست جدی گرفته شود. در کل، این مجموعه به‌طور شگفت‌انگیزی جذاب است و خانواده‌ها می‌توانند از تماشای آن لذت ببرند.