تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: زیاد
ترس: زیاد
ناهنجاری اجتماعی: خیلی زیاد
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشسه دهه نتوانسته است از قدرت پرواز بر فراز آشیانه فاخته بکاهد. بر اساس رمانی به همین نام از کن کیس، فیلم به محاکمه رندل پاتریک مکمورفی (جک نیکلسون) میپردازد، مجرمی که تصمیم میگیرد برای فرار از زندان خود را دیوانه جا بزند و به آسایشگاه روانی برود. وقتی مکمورفی وارد آسایشگاه میشود، خود را در مقابل پرستار میلدرد راتچد (لویی فلچر) مییابد. در حالی که پرستار راتچد در گروهدرمانی بیماران را دستکاری میکند و از رژیمی از دارو و شوک الکتریکی برای کنترل استفاده میکند، مکمورفی حق تماشای بازیهای حذفی بیسبال را مطالبه میکند و مردان را به ماهیگیری بیرون از آسایشگاه میبرد. با بالا گرفتن درگیری، مرز بین دیوانه و عاقل بهتدریج مبهمتر میشود.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد آثار کلاسیک صحبت کنند. چرا فکر میکنید این فیلم جذابیت پایدار دارد؟ آیا به نظرتان از نظر زمانی منسوخ شده است؟ چگونه با کتاب مقایسه میشود؟
- این فیلم چه پیامهایی دارد؟ آیا الگو و سرمشقهایی در آن وجود دارد؟ در این فیلم چه کسی دیوانه است؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که این درام بزرگسالانه با طنز آمیخته شده، با مسائل مرگ و زندگی سر و کار دارد و در بخش روانپزشکی یک بیمارستان اتفاق میافتد. موقعیتهای شدید با لحظات کمدی در هم آمیختهاند و در پس همه اینها موضوعات سنگین استبداد، فداکاری و شکنندگی ذهن انسان قرار دارد. صحنههایی از خشونت مداوم، محدود کردن اجباری بیماران روانی، مبارزه و دو مرگ (از جمله خودکشی) وجود دارد. زبان در سراسر فیلم تند است: فحشهای مختلف، کلمات زشت و توهینهایی مانند «دیوونه»، «احمق هندی» و غیره. شخصیتها به طور مداوم سیگار میکشند، الکل مصرف میکنند و در یک مهمانی خارج از کنترل مست میشوند. برای اطلاع از فیلمهای مشابه بیشتر، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
فیلم ۱۹۷۵ میلوش فورمن، اقتباس شده از رمان کن کاسی، به درستی یک کلاسیک محسوب میشود، با بازیهای نزدیک به بینقص جک نیکلسون و لوئیس فلچر. بازیگران نقشهای مکمل، از جمله دنی دویتو در نقش مارتینی و کریستوفر لوید در نقش تابر، گروهی از ساکنان موسسه را به تصویر میکشند که علیرغم نشانههای جنونشان، گرم و صمیمی هستند. کارگردانی فورمن کاملا درست و به جا است، چرا که او موفق میشود یکنواختی روتین بخش را به تصویر بکشد بدون اینکه فیلم را خستهکننده کند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.