تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: کم
ترس: کم
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشاز روز سرنوشتساز که پدر مونا گری (جسیکا آلبا) در پیست ورزش در حالی که او دختر کوچکی بود، از حال رفت، او به تفکر جادویی متکی بوده است، بهخصوص که این تفکر حول موضوع مورد علاقهاش، ریاضی، میچرخد. او ارقام را میشمارد تا احساس امنیت کند، تصمیم بگیرد و افراد را ارزیابی کند. سپس مادر مونا (سونیا براگا) او را از خانه بیرون میکند تا بتواند زندگی خود را داشته باشد و در مورد پدرش احساس بدی نکند. مونا در نهایت در مدرسه قدیمی خود به عنوان معلم مشغول به کار میشود، جایی که با دانشآموزانی با مشکلات عظیم و همچنین همکار جذابی (کریس مسینا) ملاقات میکند. در نهایت مونا میفهمد که عاداتش تا چه حد مانع رشد و شادی او میشوند.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد پیامهای فیلم صحبت کنند. این فیلم در مورد عشق چه میگوید؟ آیا باید برای بودن در یک رابطه، خودتان را تغییر دهید؟
- فیلم دختران باهوش و مستعد ریاضی را چگونه به تصویر میکشد؟ آیا این نمایش را واقعگرایانه، ستایشآمیز یا توهینآمیز میدانید؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که اگرچه این درام کمدی مستقل شبیه به داستانهای پندآموز، محتوای نامناسب زیادی در مورد مسائل جنسی (برخی بوسیدن و لحظات صمیمی) یا نوشیدن الکل ندارد، اما با برخی موضوعات سنگین مانند مرگ و اختلال کارکردی سر و کار دارد. پدر یکی از شخصیتها دچار بیماری است و دیگری مادری بیمار در بیمارستان دارد. شخصیت اصلی از نظر احساسی دچار اختلال است و ترسهای زیادی دارد، اما بر آنها غلبه میکند. برای اطلاع از فیلمهای خانوادگی مشابه، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبتنام کنید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
فیلمی سرشار از درام و موضوعاتی چون افسردگی، بیماری، نزاع خانوادگی و نابغهها، اما اثری از آن دیده نمیشود. این فیلم با نیت خیر ساخته شده اما فاقد انرژی و روح است. علیرغم فیلمبرداری خیرهکنندهای که لحظات را در رنگهای باشکوه غرق میکند، اما بیشتر فاقد زندگی است. و آلبا تلاش زیادی (گاهی بیش از حد) در این فیلم کرده است، اما برخی ایرادات اساسی وجود دارد. اول اینکه، چه کسی تصمیم گرفته نابغههای ریاضی باید لباسهای کلیشهای و عجیب و غریب بپوشند؟ با توجه به اینکه شخصیت مونا از قبل عصبی است، چرا باید صابون بخورد؟ آیا این تلاش برای افزودن ویژگیهای عجیب و غریب است، گویی که این ویژگیها به طور جادویی به جذابیت تبدیل میشوند؟ (این اتفاق نمیافتد.)فیلم لحظاتی دلنشین دارد؛ به خصوص جایی که مونا دانشآموزی جوان را نجات میدهد که یادآور خود اوست و با غمی بسیار فراتر از سنش دست و پنجه نرم میکند. اما در نهایت، فیلم نتوانست ارتباط برقرار کند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.